Wolę adoptować , niż urodzić. Czy na prawdę jestem nienormalna ?

Dlaczego twierdzisz, że nie będę dobrą matką dla adoptowanego dziecka ? Dla jednych piękne jest chodzić z wielkim brzuchem, a dla mnie nie ...

może kiedyś faktycznie zechcę urodzić, tego nie wiem... Wiem tylko, że nie przeszkodziloby mi to w kochaniu adoptowanego dziecka, wiem, że kochałabym je jak swoje własne.

Co do dzieci to budzą we mnie emocje :)

Bo ciąży nie odbiera się w kategoriach wielkiego brzucha, jeśli widzisz głównie złe samopoczucie i wielki brzuch, to ciężko tu mówić o instynkcie macierzyńskim. Choć to jeszcze idzie zrozumieć, tylko ta Twoja obawa o pracę, brrr...

Oczywiście to nie jest tak,że jutro , czy za tydzien planujemy iść do ośrodka adopcyjnego... Narazie zastanawiamy się nad tym mocno.

A ile masz lat?

dziecko to równiez powinnaś pobyć z nim na urlopie. Nawet nie wiesz, jak ciężko 2 lub 3 letniemu dziecku przyzwyczaić sie do nowej sytuacji. Przeciez Ty będziesz obcą osobą dla tego dziecka, weź to pod uwagę. Przezyłam to, mój syn miał 2 lata jak go zaodoptowałam.

No raczej nie wyobrażam sobie, żebym siedziala na utrzymaniu mężą... chce sobie teraz wypracować dobra pozycję w firmie.

No wlasnie o tym piszę, chcę wypracowac sobie dobrą pozycję w firmie... by za okolo 2 lata moc iść na urlop, by zajac sie dzieckiem.

do jeśli zaadoptujesz - może coś więcej opowiesz ?

tzn argumenty sa jak najbardziej przykonywujace. Glowie z tych powodow ludzie, ktorzy moga miec wlasne dzieci decyduja sie na adopcje. Jezeli obydwoje jestescie do tego przekonani to sie innymi opiniami nie przejmuj ;)

A wiesz że nie zawsze jest tak jak chcemy, coś za coś... Ja jestem zwolenniczką adopcji. tylko tak jak ktoś pisał adopcja jak można mieć własne dziecko jest nieco dziwna...

tak, jesteś nienormalna. Lepiej sobie odpuść "posiadanie" dziecka. Po co Ci one? Chcesz zaimponowac teściowej, czy jak? Praca- sama piszesz, ze nie dasz rady wziąć macierzyńskiego czy wolnych dni w pracy. Jak więc chcesz zbudowac więź z tym dzieckiem? Za chwile piszesz, że jak adoptujesz to znajdziesz czas na rodzinę. Nie rozumiem tego. Figura- bez kometarza Obawy przed zajściem w ciąże, boisz się okresu ciąży- Śmieszne. Gdybyś chciała zostać matką ( i nieważne czy biologiczną czy adopcyjną) raczej takiech pierdół nie brałabyś pod uwagę. Ja tam nie uważam, że wileki brzuch to coś fajnego, jakoś mnie nigdy nie brało okręslenie, że kobieta w ciąży pięknie wygląda ale na boga, jak zastanawiałam się nad dzieckiem z mężem chyba ten aspekt był jednym z ostatnich. Tak więc moja rada: daj sobie może spokój na razie z dziećmi- wszelakimi.

takie tam gadanie---> Dokładnie...

dla mnie moje zdrowie i wyglad nie jest pierdola :) I skad wiadomo, ze taka kobieta bedzie zla matka? :)

a co powiesz w ośrodku adopcyjnym? że dlaczego nie chcesz własnego dziecka?

Widzę, że nie bardzo rozumiecie... :) Pisałam już, że teraz gdybym zaszła w ciąże, byłoby mi to nie na rękę, ze względu na pracę... oczywiście mogłabym pojsc na macierzyński, ale teraz mam ważny okres w pracy i wypracowuję sobie dobra pozycje. Za okolo 2 lata ze spokojem wezmę sobie urlop ... a potem, gdy dziecko pojdzie do przedszkola bede Mu poświęcać tyle czasu, ile tylko bede mogla.

mozna powiedziec, ze sie staraja i nie moga zajsc, a bardzo chca :) przeciez to nie wzgledy czysto medyczne o tym decyduja :)

No to przecież możesz poczekać. Czy nie możesz?

ta kłamać, brawo...

co chcesz wiedzieć? Mój syn jest już dorosłym człowiekiem. Powiem Ci, ze czasasmi było bardzo trudno. Trudno było na początku - bał się wszystkiego - odkurzacza, tv, radia, nawet bał się mojej rodziny.Trudno było jak poszedł do szkoły.To nie prawda, że zachowanie zalezy tylko i wyłącznie od wychowania, pewne rzeczy ma się chyba w genach:( kradzieże, wagary, niechęć do nauki. Tylko ja wiem ile zdrowia kosztowała mnie jego nauka w szkole podstawowej i w gimnazjum:( bo skończył 18 lat i rzucił szkołę . Mam dwóch synów, jednego urodziłam. Wychowywałam ich jednakowo, jednak tylko z tym adoptowanym miałm ogromne problemy. Pozdrawiam

wygląd i zdrowie dla nikogo nie jest pierdoła. Natomiast jeśli zakładanie, że się będzie źle wyglądało w ciąży i po niej jest powodem dla którego rezygnujemy z własnego dziecka i jednocześnie twierdzimy, że bardzo chcemy być matką to coś tu jest chore. A autorka twierdzi, że jest zdrowa więc co ma do tego zdrowie, bo się już pogubiłam...

cel uswieca srodki ;)

Nie czytałam całego przebiegu rozmowy... Ja też się zastanawiam nad adopcją jakiegoś maluszka. Z tym że z jedną różnicą. Chcę urodzić własne dzieci. Coś czuję, że wyjdą sami chłopcy. Jeśli nie urodzi mi się dziewczynka, to wówczas na pewno adoptuję jakąś małą panienkę.

zdrowie to ma do tego, ze mozliwe, ze posypie sie: kregoslup, wzrok. Mozna dostac zylakow, hemoroidow... To juz zdrowie, nie tylko wyglad :)

ale z 2 strony teraz przestaje cie rozumiec .... skoro za 2 lata chcesz zorbic sobie wolne w pracy to nie mozecie 2 lat poczekac i zdecydowac sie na wlasne dziecko???

Zaraz powiedziecie że można umrzeć przez ciążę :D. Jakby to bylo samym złem...

No właśnie, dlaczego nie chcesz poczekac?

Nie boję się okresu ciąży, ale nie chcę zachodzić w ciąże i tyle... nie chcę rodzić, po prostu. Imponować teściowej nie muszę, akurat ona poprze każdą naszą decyzję, zresztą nikomu imponować nie muszę i nie zamierzam :) Co do figury... pisałam przecież , że nie jest to główny powod, ale najlepiej uczepić się jednego słowka i na Nim jechać :) A co do tego, czy bede dobra matka, to wątpie czy możecie to przewidzieć, zacznijcie od siebie , czy same jestescie dobrymi matkami ...

Jakby to sie tak odbywalo: chce za 2 lata dziecko i bach - jest dziecko... Los plata figle... Umrzec tez mozna ale juz akurat takich przypadkow nie przytaczam. Wspominam o tych dolegliwosciach, o tktorych mowia mi kolezanki.