szukam przyjaciela

Czasem wystarczy posadzić drzewo wystarczająco blisko muru i regularnie podlewać. Siła natury rozwali mur. Olu, Mariuszu, coś się plączecie w zeznaniach hihi :) Ale pocieszcie się. Ja np. w ogóle kawy nie piję. Tzn. jest jedna specjalna okazja, ale bardzo nieczęsto się zdarza.

Ale czasami nie ma wody do podlania. W czym się poplątałam Piter? Jest mega problem, ale człowiek kombinuje, dopóki starczy mu sił. Mam jeszcze kilka swoich takich małych nałogów, których nie będę wywlekać na forum publiczne.

A może tak, zamiast miauczeć obudzicie się jutro z myślą - "Witaj poranku! Obudziłam/łem się, już jest dobrze!" Filozofia filozofią, ale stwarzanie sobie problemów z problemów, żeby się wyłącznie bardziej zdołować to wg mnie bezsens.

Tak sobie zapytam - a jeżeli czyjś mur staje się dla Ciebie niemalże własny, ale jest za pancerną szybą, a ten ktoś pół na pół? Znaczy, że w połowie stoi z Tobą pod swoim własnym murem, a w połowie za szybą - to co wtedy? Jest rozwiązanie? To pytanie do Was wszystkich, oczywiście.

Piter, ja się nie dołuję. Sprawy spychane do podświadomości uderzają w najmniej oczekiwanej chwili. Sama nie wiem czy na cmentarzu widzę krzyże, czy plusy ;)

W zasadzie jest, ale Ty stoisz po drugiej stronie, mur Cię nie widzi, Ty widzisz go doskonale.

Raczej tak ^^^^^^^^^^^^^^^^^^mur | - ktoś Szyba (lustro) | - ja

Nie wkleiły mi się znaczki oznaczające lustro, ale są w połowie "kogoś".

Nie, przed sobą. Obydwoje mamy go przed sobą, ale to mur "ktosia", który jednocześnie jest moim własnym, lecz ja nie mogę go rozwalić, bo jest poza moim zasięgiem. Tzn. ja stoję w całości za lustrem, a ktoś w połowie za lustrem, a w połowie przed lustrem.

W pizdu przyjebana :(

Przyjebana sytuacja, ale najważniejsza i tak jest z Piterem prokreacja :D

Brzmi logicznie, ale jeszcze nie wiadomo, która strona jest lepsza. A sytuacja i tak jest konfliktem tragicznym... Mariusz, mogę Ci się zwierzyć z czegoś na poczcie? ;) ja myślę Jolu poważnie o zachowaniu gatunku, spoko.

Napisałbym swoją wersję tego układu, ale przewinęła się już w tym wątku jakiś czas temu. Cała prawda w Sztaudyngerze - w tym największy jest ambaras... Bo bez pomocy i chęci ktosia wszelkie wysiłki na nic. Czyli zdrowie (mineralną) za tych co na morzu. A właściwie na lądzie od zeszłego piątku.

Piter, gdzie jesteś? :( Ja tu rymuję dla Ciebie :D

A, jesteś :) Tak, aby dwoje chciało naraz. Ale właśnie jest, a może nie ma coś, co zadecyduje. Czy unieszczęśliwić jedne dwie osoby, czy drugie dwie ;)

Unieszczęśliwić mógłbym nawet 3 osoby w 3 sekundy. Ale ktoś wie doskonale, że tego nie zrobię. Cóż, pewnymi zachowaniami się brzydzę. Dzięki za rymowanko Olu.

Cześć. Waszej dzisiejszej dyskusji nie da się prześledzić na szybko i do kawy. Oprócz Sztaudyngera nasuwa mi się fraszka Leca: " No i przebiłeś głową mur. Co będziesz robił w sąsiedniej celi? "

Też się brzydzę. Ale nie chodzi o zamierzone, celowe działanie tylko sytuację poniekąd bez wyjścia. Proszę bardzo, Piter :) Cześć Basiu :) Mariusz, poszło.

Pisałem wcześniej, że można sprawdzić, czy muru nie da się w jakiś sposób ominąć. Brama to tylko jedna z opcji. Witaj Basiu.

:( Wybaczcie, że zamulam znowu.

Niekiedy sytuacja bez wyjścia prowadzi do wcześniej przemyślanych działań. Trzeba rozważać alternatywne scenariusze. Przynajmniej ja tak mam - co jeśli nie, co jeśli tak, co jeśli inaczej...

To przez brak endorfin Olu :)

No, cóż; patrząc w ten sposób ja żyję cały czas wg. alternatywnego scenariusza.. Hmm.

Rozważam dwa. I ten czas, oczekiwanie.. No, Piter - dawka śluzu wpłynęłaby bardzo pozytywnie na endorfiny :D

Basiu... Mój scenariusz cierpi na borderline, nie ja :D

Basiu witaj w klubie :) Olu, nie musisz mi mówić o czasie i oczekiwaniu... Ze śluzem się jednak powstrzymam, bo nie wiem jak zareagujesz. A wolę nie dolewać oliwy do ognia :)

Pobudziliście mnie do niewygodnych refleksji (głównie Piotr) Na tak nie mogę (nie ma takiej opcji) , na nie nie dam rady (ja ci wtedy dopiero pokażę, pożałujesz) - pozostaje mi tylko alternatywne działanie: mozolnie próbuję obejść mur, czasem trafia się jakaś dziura i przechodzę przez nią do połowy.. Może kiedyś, kiedyś przejdę "na tak", ale chyba nie prędzej, aż ktoś umrze.. A jeszcze otoczenie krytykuje stale wybór opcji alternatywnej.. Albo pojawi się jakiś genialny Macedoński i przetnie ten węzeł.. bo ja go nie rozplączę. Tyle w temacie: więcej nie będę.

Olu, dobrze, że tylko scenariusz :) A dziękuję Piotrze; pod pewnymi względami nie odstaję od was ;) Mariusz pewnie znów na dymku :)

No tak. Co złego to ja :) A może i dobrze, że ktoś jest winny z urzędu? :D Pamiętajmy jedno. To my kreujemy mury, ściany, lustra a nie na odwrót.

Wiem, że Ty też czekasz, Piter... Czasami zastanawiam się dlaczego człowiek się na to godzi. Piter, ale ogień musi być "dokarmiany" :D Basiu. Otoczenie jest tylko tłem. trzeba próbować; próbujmy zatem do skutku dotrzeć na drugą stronę...