Z dnia na dzień jestem coraz bardziej samotna.

Witam. Mam duzy problem sama ze sobą. Mam 18 lat i chyba juz sobie nie radze. Czuje sie bardzo samotna, mino tego że otacza mnie wielu ludzi i jestem uważana za osobę bardzo lubianą, roześmianą, taka dusze towarzystwa to w środku bardzo cierpię. Moje zycie nigdy nie bylo łatwe. Od urodzenia miała problemy z nerkami wieksozść dzieciństwa spędziłam w szpitalach. Miedzy czasie moi rodzice sie rozwiedli, niby starali się stworzyć mi optymalne warunki abym jak najmniej odczuła ich rozwód ja jednak bardzo to przeżyłam, w środku bardzo mnie to bolało chociaż nikt do tej pory o tym nie wie, zawsze udawałam ze ich rozwodow wogole mnie nie rusza. Jestem osoba która ma problem z okazywaniem uczuć, nigdy nie miałam chłopaka mimo tego że wyglądam bardzo atrakcyjnie. Za to moja mama po rozwodzie nie narzeka na barak "adoratorów" często chodzi na randki(czego jej zazdroszczę i trochę mi smutno za ja siedzę w domu a ona wychodzi z facetem np. do kina) i nawet ostatnio jej "przyjaciel" zaczął u nas nocować. Ogólnie z rodzicami mam dobry kontakt mimo tego ze z Tatusiem dzieli mnie 1000km. Mam jedna prawdziwa przyjaciółkę, wiem że zawsze moge na nia liczyć, zawsze mnie wspiera, ale nawet z nią potrafie szczerze porozmawiać i powiedziec co mnie boli. Ale żeby moich problemów było mało ona za 2 miesiace wyprowadza sie z mojego miasta o 200km dalej. Nie wiem co mam robić.. czuje sie bardzo samotnie.. mimo tego że mam mnostwo znajomych nie jestem przy nich sobą, uchodzę za bardzo energiczna osoba a w duszy płacze. chciała bym miec chłopaka ale mam problem z relacjami damsko meskimi. Z dnia na dzień coraz bardziej sie dołuje.. Chyba nie umie sama sobie pomoc.. może WY mi coś poradzicie? Pozdrawiam Kaja

skad jestes Kaja? Może na piwo pojdziemy

Z polski centralnej. Wybacz ale nie.

już niedługo pójdziesz na studia - może wyjedziesz do innego miasta, poznasz nowych ludzi, chłopaka... nie martw się. jeśli nie masz znajomych w szkole, zainteresuj się czymś poza szkołą - kurs języka, jakiś klub (góry, wspinaczka, muzyka), może duszpasterstwo (jeśli jesteś wierząca), a może muzyka (gra na czymś, wakacyjne festiwale). znajomi nie znajdują się tak po prostu. p.s. byłam przez 4 lata nieszczęśliwie zakochana, nie miałam przyjaciółki, pierwszy (i oby ostatni) chłopak w wieku 18 lat, głowa do góry. :)

Chodzi o to ze ja znajomych mam cała mase.. ludzie lgną do mnie.. ale ja jestem strasznie zamknięta w sobie.. chociaż z pozoru wyglądam na bardzo szczera otwarta i nawet wyzwoloną..