W jakim wieku urodziłaś pierwsze dziecko?

Tak jak pisałam, od każder reguły są wyjątki o czym nie raz się przekonałam. Zresztą nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem, tylko wziąć życie we własne ręce. Ale z tego co piszesz wynika, że chyba nie planowałaś ciąży? (to nie jest atak! )

Maribella, czyli nie utrzymujesz się sama i nie jesteś samowystarczalna, taka jest różnica między kimś kto ma 18 lat, a kimś, kto ma 28.

Nie planowałam, ale odstawiłam tabletki nie stosując innego zabezpieczenia więc moglam sie spodziewac. Choc moja miejscowa ginekolog wmawiala mi, ze po odstawieniu kobieta ma w sobie blokade i nie zajdzie, okazało sie ze jest inaczej:D

Nie, nie palnowalam:) W prawdzie to nie bylo wielkie zdziwienie, moglam isc po tabletke ale nie chcialam tego zrobic:)

i nawet o dziecku nie myślę jak Was czytam, to trochę tak jakby dzieci rodzily dzieci

kazdy robi jak uwaza, a ja uwazam,ze do 30 nie ma szans na dziecko:) podziwiam mlode matki i nie obrazajac nikogo-uwazam,ze jestescie jeszcze baaaardzo niedojrzale.

"nie planowałam, ale się nie zabezpieczałam"... masakra trochę. Takie myślenie 3 latka.

czasami nie jedna 20 moze być bardziej dojrzalsza niz niektóre 30 latki

Ignacja no nie utrzymuje sie sama ale czy to cos zlego? Przeciez to obowiazek Meza utrzymywac dziecko, zone w sumie tez ale nie koniecznie:) Przeciez to, ze teraz nie pracuje nie znaczy, ze nigdy nie bede. Od nowego roku chce szukac pracy, teraz tego nie robie, bo Corka troche za mala zeby oddac do zlobka. Jest wiele kobiet, ktore sa na utrzymaniu meza z wlasnego wyboru- bo duzo zarabia i po co ona ma pracowac- znam takie przypadki. a ja dostaje stypendium ze szkoly za dobre wyniki w nauce:) to tez zawsze jakies wlasne pieniadze, na ktore "zarobilam":)

24 lata

Maribella060 wyszłaś za mąż przed 18?

Maribella -> obowiązkiem męża nie jest utrzymywanie żony, chyba że wcześniej to ustalą, ale sama piszesz, że to była wpadka (choć dla mnie nie zabezpieczanie się, to nie jest wpadka, tylko normalna konsekwencja współżycia). Poza tym niestety kobiety, które nie pracują często zostają na lodzie, bo są zupełnie zależne od męża. Ja sobie czegoś takiego nie wyobrażam. Dobrze, że się uczysz i trzymaj się tego! :)

Ignacja szuka tylko momentu, aby się kogos uczepic :)

Ignacja wiesz ja mam 22 lata i 37 tydzien ciąży i mam stałą prace, jak się mały urodzi to będe na macierzyńkim, i jest płatne 100%, a potem może na miesiąć dwa na wychowawcze i pójde do pracy. A dzidziusiem zajmie się babcia, która jest bardzo chętna :-) Wiadomo, że zawsze bedziemy od kogoś uzależnieni.

wyzylam sie i uzylam zycia ile wlezie. Moje kolezanki podobnie ok. 30-stki pierwsze pare lat pozniej drugie. Nie znam ani jednej, ktora swiadomie chcialaby/urodzila ok. 20stki. Byly to raczej wpadki, no i zwiazki tez sie pozniej rozpadaly. Teraz sa same z dziecmi i szukaja bezskutecznie milosci. Ale jestem z duzego miasta, w malych miescinach czy wsiach jest chyba inaczej. Tak mi sie wydaje.

ach ta Wasza dojrzałość, dziewczyny... uczcie się przynajmniej żeby potem płaczu nie było (nie życzę wam tego).

Nie szukam nikogo kogo mogłabym się "uczepić". Po prostu wyciągam wnioski i widzę, że wszystko nie jest tak różowe, jak Wam się wydaje i jak staracie się to przedstawić. Marlenka 88----------> 22 lata to nie 18, a skoro masz stałą pracę, masz gdzie mieszkać i wszystko ustaliłaś z mamą (babcią dziecka) to nie mam pytań :)

ja 31 ..... to już znasz może nie osobiście, ale przez to forum, ja mam 22 lata i świadomie zaszłam w ciąże ! :-))

Ignacja ;-) Ja mam wszystko dograne na ostatni guzik :P

Jeżeli zaplanowane, dogadane i powiedzmy w wieku nie 18,19 lat, a 22 to sama przyznasz, że wygląda to "nieco" inaczej? :)

asda wszystko mozna pogodzic studia prace i dziecko, przecież w partnerstwie, małżeństwie odpowiedzialni są oboje rodzice nie tylko matka ;-)))

Ignacja to dlaczego próbujesz mi wmówic, ze jestem nieswiadoma swojego wyboru i nie gotowa na bycie matką? ty mając 23 lata czulas sie dzieckiem?? bo nie rozumiem kiedy dla was kobieta staje się dorosłą i od czego to zalezy

no własnie "obowiązkiem męża" jest utrzymywanie ich. i takie oto pojęcie 20latek. mąż ma obowiązek. super :) mnie nadal bliżej do mam 30 letnich niż 20letnich.

jak urodzę beed mieć 20, mam stała pracę zarabiam na siebie nie jestem na niczyim utrzymaniu ,moj facet tez pracuje a jestem z nim juz ponad 5 lat:) a był to miły wypadek przy pracy czyli wpadka:)

Gdybyś przeczytała dokładnie to co napisałam na początku wiedziałabyś, że wieku 23 lat nie czułam się dzieckiem... tak jak napisałam w 1 poscie, wówczas wydawało mi się, że jestem dorosła, gotowa i w ogóle. Ale teraz z perspektywy czasu wiem, że było to bardzo złudne. Myślę, że prawdziwą dorosłość osiąga się poprzez (wyliczę w punktach, choć to śmieszne): - zdobycie wykształcenia - samowystarczalność finansową - własny kąt - POZNANIE siebie - poznanie partnera. I to tyle...

Ignacja wiadomo, że troszkę inaczej, ponieważ mam stałą prace, mieszkanie, męża, a co równie ważne w czerwcu bieżącego roku obroniłam licencjat. Zamierzam na rok przerwac studia czyli na magisterke pojde po rocznej przerwie, ale to nie dlatego bo mąż mowi ze dziecko, itp.. tylko ja chce mieć dla niego wiecej czasu, dla nich bo partnerowi też się coś należy :-) heheh

Marlenka_88 - Twoja sytuacja jest zupełnie inna aniżeli wpadka w wieku 19-20 lat. Więc dla mnie ok. żeby zakładać rodzinę trzeba mieć bazę (pracę. mieszkanie. wsparcie partnera-męża) aby dziecku zapewnić wszystko co potrzebne. w tym przejawia się dojrzałość.

hellena skoro mąż chce ją utrzymywac i dziecko to dlaczego nie ? Jedne wracaja do pracy, a inne nie.

marlenka, masz wszystko dograne, to powiem Ci jedno : w życiu nigdy, niczego nie można zaplanować i być pewnym! to sobie zapamietaj i daj proszę znać jak urodzisz maleństwo. moje trzy (29lat +mężów) przyjaciółki zostały w tym roku mamami, miały wszytsko fajnie zaplanowane i ... nie do końca jest tak jak miało byc, wiem u ciebie będzie inaczej.

Moj Maz jest sporo odemnie starszy i nie ma opcji zebym to ja zostala na lodzie:). Ale widze, ze dla Was i tak nie ma argumentu,bo ja mam 18 lat a to wg Was za malo, zeby cokolwiek wiedziec od "Doroslym" zyciu. Ja nie przekonuje nikogo do swoich racji, sama dobrze wiem jak wyglada moje zycie i nie mowie, ze jest az takie rozowe. Oczywiscie roznie bywa, sa gorsze dni i lepsze. Czasem mysle jak to by bylo gdyby... ale teraz to moge tylko sie zastanawiac.. Powiem tylko, ze nie sadze, ze inacze bym wychowywala dziecko za kilka lat niz teraz:) Milosc nie przychodzidzi z wiekiem. Ignacja--> napisalam przeciez ze zony nie koniecznie:)