PISMO śWIĘTE NATCHNIONE PRZEZ BOGA !!!!!!!

dogmaty mnie nie intersuja .. bo sa wyglszane przez sobór lub papieza ... tylko i wyłacznie słowo Boże ...

po pierwsze nie obrażaj moich przodków, nikt się nie wieszał i nie rozwodził. Nie obracaj kota ogonem. Chodzi mi o to, że nasi przodkowie za tę wiarę ginęli, walczyli o nią, a ty tego nie rozumiesz i nie szanujesz. a to jest hit tysiąclecia: Jezus jak wiesz był Zydem ale ... zmienił to ... taaaa??? a jak on to zmienił??

a widzisz, ja jestem częścią tego Kościoła, jemu ufam, a ty próbujesz interpretować Biblię po swojemu i stąd się biorą te bzdury.

.. to mało wiesz o Jezusie .. a to były przykłady niekoniecznie dotyczace Twojej osoby ... .. a jak nasi przodkowie walczyli o wiare ? ida z bronia na wojne , chlubiac sie tym , że matka ma pieciu synów i ida i zabijaja w imie czego lub kogo ? tego chce / chcial Bóg ? Bóg chciał morderstwa ? a może by ksiadz poswieceił kazdego żłonierza tuz prze d mordowaniem ? tego chce Bóg ?

a skąd ty wiesz czego chce od nas Bóg????? no skąd?

kazda religia interpretuje Biblie inaczej .. ja tak .. ty inaczej a ktos inny jescze inaczej .. to proste i logiczne , ze ile jest religii .. wiec czyms musza sie róznic ... ja wierze w to o czym pisze i popieram wersetami z Biblii ... inni popieraja nauke ludzka ... jescze inni tradycje i Biblie ... ja nikogo do niczego nie mzuszam .. ale nie mów , ze pisze herezje .... bo z tym nigdy sie nie zgodze ..

skad wiem ? ze Słowa Bożego ! z Pisma świetego !

w stosunku do nauk kościoła katolickiego to niestety są herezje. Ok, może chcesz jak najlepiej, może starasz się jak możesz zgłębić i zrozumiesz, ale mnie nie przekonasz. Życzę powodzenia. A może wcale nie...

skad wiem że Bog nie chce morderstw ? z pzrykazan jakie nam dał z dekalogu .... kazał nam przestrzegac .... tutaj nie ma wyjatków ... nie zrobił wyjatkow dla wojny ... .. dodał jeszcze Jezus , że te przykazania nie sa uciązliwe ...

moze do nauk katolickich herezje .. . ale w katolicyzmie jest duzo niejasnosci i kłamstw kleru ... - przepraszam katolików za tak aocene ale to moje zdanie sprawdzone ...

szczerego serca Tobie zycze

piszesz .ze Jezus był żdem . ale tp zmienił ? jak to rozumiesz ? dosłowmie ? coś w rodzaju zmienienia narodowość ? bo przecież biblia podaje bardzo dokładny rodowów Jezusa - od pierwszych ludzie do jego ojca ziemskiego . To co to zmnaczy ,że to zmienił

nie no, oczywiście że nie chodzi mi o to, żeby teraz zaraz łapać za miecz i iśc wyrzynać niewiernych. przykazania są przykazaniami i również mam nadzieję, że i u ciebie nie wywołują ona wątpliwości, że nie próbujesz ich interpretować. chodzi mi o to, że twoje podejście trąci mi zwątpieniem. tak, oczywiście, jesteśmy tylko ludzmi i każdy ma prawo do słabości. ale twój sposób walki z tym zwątpieniem mi się nie podoba. szukasz po omacku rozwiązania i wg mnie błądzisz, bo straciłaś ZAUFANIE, właśnie straciłaś WIARĘ. wyszłaś z Kościoła i próbujesz się przekonać, że wchodzenie do Niego drzwiami jest bez sensu, próbujesz wejść przez okno. przekonujesz się, że wierzysz, chociaż wg mnie już nie wierzysz. rozbierasz to zbyt naukowo, interpretujesz zamiast wierzyć. a tu nie trzeba rozumu, potrzebna jest wiara. muszę uciekać, postaram się odezwać wieczorem. albo może lepiej nie będę wam przeszkadzać.

a no właśnie ,co z tą zmianą? oddał paszport? ;) :P

Przywódcy stronnictw religijnych: saduceuszy, faryzeuszy i uczeni w Piśmie postanowili pojmać go i zabić. Zdecydowali tak, ponieważ: Obawiali się, iż jego działalność rozbudza u Żydów nadzieje mesjańskie, co mogło prowadzić do wybuchu powstania przeciw Rzymowi i ściągnąć krwawą zemstę rzymskich legionów (J, 11,4548) Jezus rościł sobie prawo do tytułu Mesjasza i Syna Bożego, co w oczach starszyzny żydowskiej było bluźnierstwem (J 4,2526; J 10,3031) Otaczał się ludźmi prostymi i bez wykształcenia oraz wykluczonymi ze społeczności izraelskiej (Żydzi nie przestrzegający prawa Mojżeszowego, poborcy podatków, nierządnice). Wykształceni Żydzi (uczeni w Piśmie) uznali, że jest wobec nich zbyt surowy i wymagający, czym zrażał ich do siebie (Łuk.11, 3748) Wobec ludu jawnie zarzucał przywódcom Izraela brak pobożności i religijność na pokaz (Mt 23,139) .. czy nadal popierał nauki zydów ?

.. Jakie tu spokojne, ciepłe miejsce ..... Piękny topik !!! Dziękuje cichutenko ... :-)

a co ma ksiadz do tego ? ------ masz prawo tak myslec , a ja nikogo do niczego nie chce zmuszac ... takie sa moje wierzenia , jestem przekonana , ze taka jest prawda ... piszesz ze straciłam wiare ---- tak ! nie wierze w nauki ludzkie ... wierze w słowo Boże ! ... co do Jezusa Żyda - w zadnym wypadku nie podwazam rodowodu Jezusa .... czy tez zmiany " paszportu "

Klejnotka 1 chyba nie wchodzi tu szukać potrzey duchowe .... Nabieraie sie na nią !!!! To wichrzycielka !!!

„Znaleźliśmy Mesjasza „ZNALEŹLIŚMY Mesjasza. „Znaleźliśmy tego, o którym napisał Mojżesz w Prawie, a także Prorocy. Tę elektryzującą wiadomość przekazali w I wieku n.e. dwaj pobożni Żydzi. Nareszcie przyszedł wyczekiwany Mesjasz. Mężczyźni ci byli o tym przekonani! (Jana 1:35-45). Ich przeświadczenie nabiera jeszcze większego znaczenia, jeśli się weźmie pod uwagę ówczesne realia historyczne i religijne. Na scenie wydarzeń dziejowych z wielką pompą i szumnymi obietnicami pojawiało się wielu rzekomych wybawców. Ale pokładane w nich nadzieje szybko się rozwiewały, gdy okazywali się niezdolni do uwolnienia narodu żydowskiego spod jarzma Rzymu (Dzieje 5:34-37). Tymczasem ci dwaj Żydzi Andrzej i Filip nigdy się nie zachwiali w przekonaniu, że znaleźli prawdziwego Mesjasza. Wprost przeciwnie, w następnych latach jeszcze się w tym utwierdzili, widzieli bowiem, jak potężnych dzieł dokonywał ten człowiek, spełniając proroctwa mesjańskie. Dlaczego tych dwóch mężczyzn oraz wiele innych osób pokładało w nim wiarę i żywiło przeświadczenie, że nie był to fałszywy „Mesjasz, kolejny oszust? Jakie dowody potwierdzały jego mesjańskie posłannictwo? Jak donosi Biblia, Andrzej i Filip rozpoznali obiecanego i wyczekiwanego Mesjasza w osobie Jezusa z Nazaretu, byłego cieśli (Jana 1:45). Żyjący wtedy skrupulatny historyk Łukasz odnotował, że Mesjasz przyszedł „w piętnastym roku panowania Tyberiusza Cezara (Łukasza 3:1-3). Ten 15 rok rozpoczął się we wrześniu 28 roku n.e., a zakończył we wrześniu 29 roku. Jak nieco dalej napisał Łukasz, ówcześni Żydzi trwali w oczekiwaniu na przybycie Mesjasza (Łukasza 3:15). Dlaczego spodziewali się go akurat wtedy? Zobaczmy. Dowody potwierdzające tożsamość Mesjasza Skoro obiecany Mesjasz miał odgrywać tak istotną rolę, można było przypuszczać, że Stwórca, Jehowa, dostarczy wyraźnych wskazówek pozwalających czujnym i wiernym osobom go rozpoznać. W jakim celu? Dzięki temu mogły one w przeciwieństwie do wielu ludzi uniknąć wprowadzenia w błąd przez oszustów. Od ambasadora podejmującego służbę w jakimś kraju oczekuje się przedłożenia listów uwierzytelniających. Podobnie Jehowa dużo wcześniej polecił zapisać wymagania, którym miał sprostać Mesjasz. Gdy więc pojawił się „Naczelny Pełnomocnik, mógł niejako przedstawić dokumenty potwierdzające jego tożsamość (Hebrajczyków 12:2). Cechy te wyłuszczono w licznych proroctwach biblijnych spisanych z kilkusetletnim wyprzedzeniem. Szczegółowo nakreślono w nich sposób przyjścia Mesjasza, charakter jego służby, cierpienia z rąk przeciwników oraz rodzaj czekającej go śmierci. Co ciekawe, te wiarygodne proroctwa zapowiadały też jego zmartwychwstanie, wywyższenie na prawicę Boga, a także błogosławieństwa, które miało przynieść jego panowanie w przyszłym Królestwie. Dzięki temu utworzyły wyjątkowy wzór, który niczym odcisk palca umożliwia precyzyjne zidentyfikowanie konkretnej osoby. Rzecz jasna w roku 29 n.e., gdy na scenie wydarzeń pojawił się Jezus, nie spełniły się wszystkie proroctwa mesjańskie. Na przykład nie został jeszcze zabity ani wskrzeszony z martwych. Mimo to Andrzej, Filip i inni uwierzyli w Jezusa na podstawie tego, czego nauczał i dokonywał. Widzieli mnóstwo dowodów potwierdzających, że naprawdę jest Mesjaszem. Gdybyś wówczas żył i mógł bezstronnie je zbadać, zapewne też byś doszedł do podobnego przekonania. Złożony obraz Co mogłoby ci pomóc wyciągnąć taki wniosek? Na przestrzeni stuleci prorocy biblijni podawali konkretne informacje na temat Mesjasza, pozwalające go jednoznacznie rozpoznać. W ten sposób stopniowo wyłonił się obraz wyczekiwanego Mesjasza. Henry H. Halley napisał: „Przypuśćmy, że do jakiegoś pomieszczenia weszła grupa mężczyzn z różnych krajów, którzy nigdy wcześniej się nie widzieli ani w żaden sposób ze sobą nie komunikowali. Każdy z nich położył kawałek rzeźbionego marmuru. Po złożeniu tych fragmentów w jedną całość powstałby idealny posąg. Czy dałoby się to wytłumaczyć inaczej niż tym, że ktoś opracował jego projekt, a potem wysłał każdemu z tych mężczyzn odpowiedni element? Następnie Halley pyta: „Czy powstanie złożonego zdumiewającego obrazu życia i działalności Jezusa, który setki lat przed jego przyjściem stworzyli różni pisarze żyjący w różnych wiekach, można wyjaśnić inaczej niż tym, że nad Pismem Świętym czuwał NADLUDZKI UMYSŁ? Halley uznał to za „nadzwyczajny cud. „Cud ten rozpoczyna się w pierwszej księdze biblijnej, Księdze Rodzaju. Zawiera ona pierwsze proroctwo wskazujące na rolę Mesjasza; w innym miejscu informuje, że pojawi się on w linii rodowej Abrahama (Rodzaju 3:15; 22:15-18). A w jeszcze innym wyjawia, że będzie pochodził z plemienia Judy (Rodzaju 49:10). Bóg za pośrednictwem Mojżesza oznajmił Izraelitom, iż Mesjasz okaże się większym rzecznikiem i wyzwolicielem niż sam Mojżesz (Powtórzonego Prawa 18:18). Za panowania Dawida zapowiedziano proroczo, że Mesjasz odziedziczy jego tron i że otrzyma królestwo, które zostanie utwierdzone po czas niezmierzony (2 Samuela 7:13-16). W Księdze Micheasza wspomniano, iż Mesjasz narodzi się w mieście Dawidowym, Betlejem (Micheasza 5:2). Izajasz zapowiedział, że urodzi go dziewica (Izajasza 7:14). A prorok Malachiasz nadmienił, że jego przyjście obwieści ktoś przyrównany do Eliasza (Malachiasza 4:5, 6). Kolejny istotny szczegół dotyczący Mesjasza zawiera Księga Daniela. Na temat roku, w którym miał się on pojawić, czytamy tu: „Wiedz i wnikliwie to rozważ, że od wyjścia słowa o przywróceniu i o odbudowie Jerozolimy aż do Mesjasza Wodza będzie siedem tygodni, a także sześćdziesiąt dwa tygodnie. Wróci ona i zostanie odbudowana, z placem i fosą, lecz w trudnych czasach (Daniela 9:25). „Słowo o przywróceniu i odbudowie Jerozolimy wydał perski król Artakserkses w dwudziestym roku swego panowania. Rozpoczęło się ono w 474 roku p.n.e., wobec czego dwudziesty rok przypadł na rok 455 p.n.e. (Nehemiasza 2:1-8). A zatem od wydania dekretu o przywróceniu i odbudowie Jerozolimy do pojawienia się Mesjasza miało upłynąć 69 (7 plus 62) proroczych tygodni. Literalne 69 tygodni to zaledwie 483 dni, czyli mniej niż dwa lata. Ale zgodnie z proroczą regułą „dzień za rok Mesjasz miał się pojawić po 483 latach, w 29 roku n.e. (Ezechiela 4:6).* W różnych okresach historii ludzkości za Mesjasza podawało się wiele osób, ale w roku 29 n.e. na arenie dziejowej pojawił się ktoś szczególny Jezus z Nazaretu (Łukasza 3:1, 2). Przyszedł wtedy do Jana Chrzciciela, by ten ochrzcił go w wodzie. Następnie został namaszczony duchem świętym na Mesjasza. Później Jan, zapowiedziany zwiastun przyrównany do Eliasza, przedstawił Jezusa Andrzejowi i jeszcze jednemu uczniowi jako „Baranka Bożego, który usuwa grzech świata (Jana 1:29; Łukasza 1:13-17; 3:21-23).

Księga prawdy Pewnego razu Jezus Chrystus odpoczywał przy studni i nawiązał rozmowę z Samarytanką. Powiedział jej: „Bóg jest Duchem, a ci, którzy go czczą, muszą oddawać cześć duchem i prawdą (Jana 4:24). Jak z tego wynika, istnieje forma wielbienia godna uznania Bożego. Jeżeli chcemy oddawać cześć Bogu prawdą, nasze wielbienie musi harmonizować z tym, co On objawił o sobie na kartach swego prawdomównego Słowa, Biblii (Jana 17:17). Wiele religii rzekomo opiera się na Piśmie Świętym, jednakże każda głosi co innego. W rezultacie panuje spore zamieszanie co do tego, czego naprawdę uczy ta Księga. Czy Jezus jest Bogiem, czy Synem Bożym? Czy istnieje życie pozagrobowe? Czy piekło to realne miejsce mąk, do którego ludzie trafiają po śmierci? Czy Szatan jest rzeczywistą osobą? Co to znaczy być chrześcijaninem? Czy Boga interesuje to, jak myślimy i postępujemy? Czy prawdziwa miłość usprawiedliwia seks przedmałżeński? Czy jest coś złego w piciu napojów alkoholowych?* Różne religie utrzymują, jakoby nauczały prawdy w tych kwestiach. Ale głoszone przez nie poglądy często sobie zaprzeczają, nie mogą więc wszystkie jednocześnie być prawdziwe (Mateusza 7:21-23). Jak wobec tego znaleźć prawdę o Bogu i formę wielbienia cieszącą się Jego uznaniem? Przypuśćmy, że cierpisz na poważną chorobę i musisz zostać zoperowany. Jak postąpisz? Na pewno postarasz się poszukać możliwie najlepszego chirurga. Rozważysz jego kwalifikacje i doświadczenie, a potem się z nim skontaktujesz. Kiedy nabierzesz pewności, że faktycznie jest najlepszym specjalistą, zaufasz mu i poddasz się operacji. Nawet gdyby inni mieli odmienne opinie, twoje zaufanie do tego chirurga będzie oparte na solidnych podstawach. Podobnie jeśli zdobędziesz się na uczciwą i rzetelną ocenę dostępnych dowodów, możesz umocnić swą wiarę w Boga i Biblię (Przysłów 2:1-4). Szukając odpowiedzi na pytania co do wielbienia zgodnego z wolą Stwórcy, możesz dokonać wyboru: sięgnąć do sprzecznych ze sobą ludzkich nauk i opinii albo rozważyć biblijny punkt widzenia. Wiarygodna i praktyczna Dzięki uważnej analizie Pisma Świętego znajdziesz liczne dowody na to, że jest ono „natchnione przez Boga i pożyteczne (2 Tymoteusza 3:16, 17).# Na przykład zawiera mnóstwo szczegółowych proroctw, których spełnienie poświadcza historia (Izajasza 13:19, 20; Daniela 8:3-8, 20-22; Micheasza 5:2). Co prawda Biblia nie jest podręcznikiem naukowym, ale zawarte w niej wzmianki o takim charakterze odznaczają się ścisłością. Przedstawione w niej informacje dotyczące przyrody i zdrowia zostały potwierdzone przez uczonych dopiero tysiące lat później (Kapłańska 11:27, 28, 32, 33; Izajasza 40:22). Poza tym Biblia pomaga podejmować mądre decyzje. Na jej kartach utrwalono mnóstwo praktycznych rad dotyczących życia rodzinnego, zdrowia fizycznego i emocjonalnego, prowadzenia interesów oraz spraw codziennych. W Księdze Przysłów 2:6, 7 czytamy: „Jehowa daje mądrość; z jego ust pochodzi wiedza i rozeznanie. I dla prostolinijnych zachowa on praktyczną mądrość. Szukając wskazówek w Biblii, możemy szkolić swe władze poznawcze, „aby odróżniać to, co właściwe, od tego, co niewłaściwe (Hebrajczyków 5:14). Słowo Boże pozwala również zrozumieć prawdziwy sens życia (Jana 17:3; Dzieje 17:26, 27). Wyjaśnia znaczenie dzisiejszych wydarzeń światowych (Mateusza 24:3, 7, 8, 14; 2 Tymoteusza 3:1-5). Za jego pośrednictwem Bóg informuje, jak usunie zło z ziemi oraz jak obdarzy posłusznych ludzi doskonałym zdrowiem i życiem wiecznym (Izajasza 33:24; Daniela 2:44; Objawienie 21:3, 4).

Cochutenkoo interesuje się naukami Świadków Jehowy. Ci co uważnie ją czytają potrafią to dostrzec

a co masz przeciwko świadkom Jehowy ?

..to sa słowa zgodne ze Słowem Bożym ...

To że przekłamują Pismo Św, i starają się dotrzec do tych, którzy pisma nie znają. Są łatwym celem do swojej indoktrynacji.

...udowodnij na podstawie Pisma swietego.....

Ja chyba śnię..... po przeczytaniu tego topiku.... jestem "rozwalona":P To nie dzieje się naprawdę.... to, co tu czytam????? Nie chciałabym mieć w gronie przyjaciół takich ludzi jak cichuteńko! To tak, jakby 24h trwała noc z szalonym zimnym, jesiennym, wiatrem i deszczem!:O Jednym słowem.... memento mori...

.. z powodu ?

Jak w Biblii Świadków wyglądają ostatnie słowa Jezusa do łotra Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju. (Łk 23,43) a jak jest u Ciebie?

Zmienianie znaków przystankowych, które mają na celu zmienić sens słów Jezusa jest czymś u was tendencyjnym

Twoich poglądów i "dziwnej" wiary. Bóg to MIŁOŚĆ, ŚWIATŁO I RADOŚĆ! Obraz, jaki malujesz cytatami, przykładami jest ponury, brzydki, czarny i zły... Piszesz " daj przykład, cytat"..... zachowujesz się jak mędrzec, naukowiec a ja ( pamiętasz, kto, to powiedział?) " czucie i wiara silniej mówi do mnie, niż mędrca szkiełko i oko". Rysujesz Boga ( przez swoje poglądy, cytaty) jako ponuraka a ja chce go widzieć i widzę ... ciągle uśmiechającego się i ZAWSZE, wyciągającego do mnie dłoń... nawet wtedy gdy grzeszę!