Stalingrad jestes tu jeszcze?

Do tej pory nie wiem, czemu opis do mnie napisała ... jakie miałem pozytywne posty na tym forum, nie umiem ich odnaleźć.

Wiem, że z jakąś głupio-mądrą ROR spierałem się o aborcję, nic poza tym.

Ja napisałam, resztą mówiłam dlaczego (pisałam). Jesteśmy w bardzo podobnej sytuacji.

przeciez piszac do niego, nie znałam go jeszcze. kojarzyłam kilka postów, które mi sie dosc podobały. potem pojawił sie na topiku i zaczał w kółko to samo. ze sie obraził. ze wszystko, ale nic, absolutnie nic, co pozwoliłoby nawiazac rozmowe. zauwaz ze tu pisze kilka osób, rozmawaiamy, ale ja np mam wrazenie, ze stalingrad nie czyta tego co ja pisze, a jego odpowiedzi to jedna mysl w różnych ujeciach. ja probuje cos zaproponowac, on wszystko odrzuca. a potem napisze: "widzicie, i sobie poszła bez pozegnania". no sorry, ale rozmowa wymaga minimalnej kooperacji. a on sie zafiksował na punkcie swojego postanowienia.

Dobranoc wszystkim. Stalin trzymaj się. Może kiedyś, coś, się nam poprawi.

Nie wiem, jakie posty mogły się tobie podobać ... Zupełnie nie wiem jakie.

Stalingrad miało być:) Dobranoc

Pisałem tylko, że wściekłem się na dziewczynę, bo mnie olewała. Nieco o stosunku do aborcji. Nic poza tym (plus moje ja i dziwki).

dobranoc

i tez uwazam, ze z niego byliby ludzie, ale trzeba cos w tym kierunku robic. mozna siedziec na forum i sie wzajemnie poklepywac, bo w koncu mamy podobne problemy. tyle ze rozmowa ktora sie od tego zacznie i na tym skonczy, do nikad nas nie doprowadzi. ja tez go rozumiem, nawet nie wiesz jak bardzo. ale mam inna filozofie tego co robic z tym dalej. zreszta dziwne macie podejscie, poniewaz cos mi sie w stalingradzie nie podoba, to powinnam teraz sobie pojsc? no kilka rzeczy mi sie nie podoba, ale ogólnie jest fajny facet, swiat nie jest czarno-biały przeciez ;)

jeśli gdzieś tam kiedyś podjęliśmy decyzję, żeby żyć i mamy trochę oleum w głowie i minimum uczciwości wobec siebie, to przynajmniej nie przywiązujemy sobie kamieni do szyi ale chyba (ja już wiem, że mnie to dotyczy) szukamy kogoś, kto nas zrozumie, bo nawet najbliżsi, którzy nie znają takich stanów, lęków i tego całego bestiarium melancholii, nie zrozumieją nas ja wręcz tęsknię za kobietą, która będzie wiedziała, że mam taki a taki problem, że moje zaniechania, błędy, nie wynikają z lenistwa, niechęci, czy czego tam jeszcze być może taki związek nie byłby budujący??? może to byłyby dwie tratwy spięte i splątane traumą??? ale jak opis, napisałaś jest taka tęsknota jak miałem kiedyś taki przełom, przełomy, że musiałem sobie w jakiś sposób, udowodnić, tak jak potrafiłem, że chociaż w niewielkim stopniu, jestem takim facetem, jakim być powinienem, mógłbym być (tu nie wnikam w szczegóły i w zasadność mojego mniemania ale powiem tyle, że chodzę do psychiatry i wiem co mówię) to się w jakiejś części udało i uzyskałem pewien spokój, taką małą stabilizację

Pisałem wyraźnie - nie dam żadnych danych kontaktowych, co najwyżej email.

to wy tacy powywracani wszyscy jestescie, az zaczelam myslec w inny sposob

no zgadzam sie, pisz dalej :) bo nie mam zastrzezen poki co, i nie specjalnie wiem co miałabym oprotestowac :P ;)

powyzszy post kierowany był go generała u jakis tam źródeł ;)

Nie wierzę w pomoc psychologów i psychiatrów.

Po prostu liczę tylko na moje hormony i ewentualnie zwalczenie nieśmiałości, na nic więcej.

masz jakas obsesje, kto znowu próbuje wyłudzic twoje dane? ;)

taka uwaga my, nie możemy być z tzw: normalnymi to muszą być osoby albo o podobnej do nas drodze, pomimo ryzyka albo bardzo stabilne emocjonalnie i pełne empatii i siły charakteru normalni, czyli o przeciętnej empatii, odwrócą się od takich kalek, lub my ich zniszczymy

Nie mam obsesji. Aczkolwiek na tym forum napisałem tyle rzeczy, że anonimowość jest niezbędna.

Nie wierzę w pomoc psychologów i psychiatrów. ola boga :)

Mi wystarczy, jak jakaś dziewczyna zwróci na mnie uwagę. Od razu zmieniam nastawienie, mając motyle w brzuchu. Ostatnio po drugim spotkaniu z pewną dziewczyną chciałem iść już do dermatologa, ale olała mnie. Jeszcze chce mnie nachodzić, ale nie zna mojego adresu.

Nie wierzę w coś takiego jak pomoc psychologa i psychiatry. Przepisze jakieś anrydepresanty, fałszujące rzeczywistość. Gdyby przepisali skuteczny środek na trądzik, nie miałbym nic do ich pomocy.

pomocy w cudzysłowiu.

Palisz za soba każdy jeden most i zamykasz każdą drogę ucieczki. Zycze Ci (tak sobie pozwole z góry, jako zem starsza ;) ) zebys kiedys jednak postanowił zainwestowac w siebie. Psychologowie i psychiatrzy sa bardzo pomocni, no ale to moje zdanie, i nic ci na siłe do głowy nie włoze. Wybierz sie do tego dermatloga. Przeciez sam zamykasz swój własny diabelski krąg. Zreszta brak tradziku to tez nie gwarancja, ze dziewczyna cie nie rzuci... Naprawde bez sensu to twoje myslenie. W kazdym jedmym poscie jakies "nie". Nie robie, nie ide, nie próbuje, nie to nie tamto :o

ja mam tylko zaleczoną fobię społeczną, oraz... eeee tam, może nie tak publicznie blackisblack@interia.pl adres tak na wszelki wypadek jak sobie pomyślę, że wszyscy dookoła myślą, że jestem w miarę normalny :D to mnie aż skręca ze śmiechu :D mam tyle, rzeczy do zrobienia i czas mi przepływa przez palce i wciąż się w tym gubię, ale mimo wszystko nie rezygnuję, gdzieś tam jakoś migocze, taki ognik, taka głupia nadzieja i cholera wiara, że jestem ktoś całkiem, całkiem wartościowy nauczyłem się w to wierzyć i nawet wpatrując się tępo w ścianę, trzymam się tej wiary i nawet sobie ją udowadniam, choćby tylko werbalnie w czasie wewnętrznych dialogów :D

Też mnie to bawi, że ludzie przez poczucie humoru odbierają mnie jako kogoś pozytywnego. A jest zupełnie odwrotnie.

generał, ile masz lat? wybacz ze próbuje wyłudzic twoje dane :P

a jeszcze wracajac do kafe... to takie strasznie wygodne, leze sobie w łóżku z laptopem, i gadam z kim chce i ile chce. moge sobie byc w pizamie i rozmazanym całodziennym makijazem, i nic niekomu do tego ;) a jak mam was dosyc to zamykam klapke laptopa i mam swiety spokój :) normalne kontakty sa strasznie uciazliwe :o

Nie wierzę w coś takiego jak pomoc psychologa i psychiatry. Przepisze jakieś anrydepresanty, fałszujące rzeczywistość. Gdyby przepisali skuteczny środek na trądzik, nie miałbym nic do ich pomocy. :D to jest nielogiczne a/ psychiatria to nie religia, opiera się na weryfikowalnych danych (przynajmniej w jakiejś części) więc nie wymaga wiary wystarczy wiara w autorytet nauki ;) b/ antydepresanty nie fałszują rzeczywistości tylko łagodzą jej odbiór, nawet niekoniecznie poprawiają już sam Twój ogląd rzeczywistości jest jedynie jej interpretacją, mocno opierającą się na negatywnych emocjach (rozumiem, że uzasadnionych) c/ na trądzik powiadasz no to chodzisz do dermatologa, czy nie? regularnie i z uporem? d/ jeśli myślisz, że wraz ze zniknięciem trądziku znikną Twoje problemy, to raczej się mylisz choćby dlatego, że jesteś człowiekiem a nie komputerem, gdzie wymiana karty graficznej załatwia sprawę grafiki (pomijam inne elementy, nie łapać za słówka, to tylko przykład) to co do tej chwili przeżyłeś, już w Tobie siedzi, już Cię pokiereszowało nie wnikam, też na ile trądzik jest samoistną przyczyną Twojego problemu z samooceną a na ile tylko jego częścią