Nerwica lękowa szukam osób z województwa kujawsko pomorskiego.

Witam Pani Kapitan :D Pewnie,ze bedziemy tylko cos tu pusto dzisiaj...Piszcie piszcie czekamy :)

Zatem piszemy , piszemy :D

Ja oglądam serial ;p

Jaki jaki pochwal sie ;p tez bym cos ogladnela,ale niestety nie mam polskiej telewizji :( A moze polecicie jakis film? :D

Już po serialu, na wspolnej ogladalam :P

Hej, miałam dzisiaj napisać i tak też czynię ;) Bardzo pomaga mi w walce z nerwicą przebywanie blisko natury- nie ma leków które byłyby skuteczniejsze niż szum morza, zapach lasu czy promienie słońca. Bardzo ważne jest też mieć przy sobie kogoś kto nas uspokaja- mama, narzeczony, a dobrze jeśli mamy też zwierzę- podczas ataku dotyk sierści uspokaja, a wybryki pupila potrafią skutecznie odciągnąć naszą uwagę od lęku. Jeśli czujemy że lęk narasta a nie bierzemy leków bądź też chcemy powalczyć bez benzo to warto mieć pod ręką np Nervomix- trzy, cztery tabletki potrafią dość dobrze opanować lekki stan lękowy. Zawsze gdy czujemy że nadchodzi panika robimy tak: -głęboko oddychamy ale staramy się to robić przeponą. Często w szpitalach zamiast benzo dają po prostu worek, aby nie doszło do hiperwentylacji. Tak więc oddychamy do worka, jeśli go nie mamy to oddychamy przeponą- powoli i głęboko. POWOLI ! Do tego możemy sobie pobiegać, poskakać- ruch rozładowuje napięcie. Zajmujemy czymś myśli- jadąc autem jako pasażer liczymy drzewa, włączamy głośną muzyką, film, cokolwiek- jeśli nie ma nic ciekawego to liczymy w myślach chociażby owieczki ;) Pomaga też zimne powietrze i gorąca woda- sprawdzone. Jeśli możemy sobie na to pozwolić to postarajmy się zasnąć- zajęcie myśli, oddychanie i sen to najlepsza walka z atakami paniki, po przebudzeniu powinno być lepiej. Jeśli walczysz, ale jest zbyt ciężko to postaraj się zasnąć, jeśli nie możesz i robi się coraz gorzej- weź benzo (Xanax, Afobam, Zomiren itd). Ja doszłam do perfekcji w opanowywaniu ataków jak nie brałam leków. Zaczęłam je brać bo miałam agorafobię itd- bałam się podróżować, pracować itp. Jak sobie pomagać poza atakami? Dużo pracy nad sobą czyli: -nauka oddechu -znalezienie sobie hobby -przebywanie jak najwięcej wśród natury -obecność kogoś kto nas uspokaja i wspiera -dobrze mieć zwierzątko -przełamywanie się czyli- boję się, ale pójdę tam, choć się porzygam to pójdę! Szukanie swoich granic- i zwiększanie ich !!! Pomyśl- co może stać się najgorszego? Dlaczego boisz się tam iść? Najgorsze co może Ci się tam stać to atak paniki, najwyżej zwymiotujesz i tyle ;) Musicie walczyć !

p.s. I warto mieć zawsze przy sobie butelkę wody i benzo- woda uspokaja a obecność benzo w torebce daje poczucie bezpieczeństwa, byle nie brać go za często.

Witaj Malinowa Krolowo :) Niby to sa oczywiste I proste techniki uspakajajace,ale nie masz pojecia jak mi w tym momencie bardzo pomoglas.Wykuje cala instrukcje na pamiec a napewno sie przyda :) Kurcze jak ja bym chciala byc teraz w takim stanie jak Ty :) tzn byc calkiem zdrowa...ahhhhh przede mna pewnie jeszcze dluga droga brania lekow itd ;/

Cieszę się bardzo :) Właśnie o to chodzi w nerwicy że jedyne czym można ją wykończyć to trzymaniem się tych kilku banalnych de facto zasad. Byłam wściekła jak zachorowałam i lekarz mi mówił że nie ma złotej tabletki na nerwicę- mam racjonalny i konkretny tok myślenia i wiadomość, że nie ma jasnej drogi leczenia doprowadzała mnie do szału. Nie wierzyłam lekarzowi że tych kilka banalnych zasad może mi pomóc. Dopiero jak trafiłam na forum dla ludzi chorych i zgłębiałam przez ostatnie lata ich historie choroby to zauważyłam że schemat zdrowienia jest zawsze bardzo podobny. Ja nadal nie jestem zdrowa, chyba nie da się wyleczyć w 100% i z pewnością że to już na zawsze, bo nerwica lubi wracać, ale czuję się dobrze a to bardzo ważne. Teraz będę zmieniać leki bo doszedł mi zespół stresu pourazowego, ale i tak wiem że to przeżyję. Radziłam sobie dobrze, ale zaczęłam brać leki aby pozbyć się agorafobii- chyba się udało :) Nie jest idealnie, np zdarzył mi się atak jak jechałam w góry, ale szybko go pokonałam. A wcześniej jak bałam się wyjść z domu do sklepu pod domem to kto by powiedział że będę po górach jeździć ;) Najgorsze jest to że te mechanizmy musimy w sobie wypracować i ciągle trenować- branie leków zaciera w nas te mechanizmy i potem jak się odstawi leki i ataki wracają to jest ciężko znowu je wdrożyć i skutecznie z tym walczyć. Ale nie poddaję się, cieszę się że żyję normalnie. A, jeszcze jedno- cieszcie się z każdej pierdoły. Zwracajcie uwagę na zapach kawy, śpiew ptaków, kolor nieba, cieszcie się drobnymi błahostkami- nerwica dała nam taki plus że jesteśmy wrażliwsi i bardziej doceniamy takie prozaiczne NORMALNE rzeczy niż ludzie w pełni zdrowi. A takie cieszenie się z drobiazgów naprawdę pomaga.

Dziekujemy Ci,ze poswiecilas czas zeby nam wszystko opisac :) musze Ci powiedziec ze tez Cie podziwiam...bo tak naprawde sama z nia walczylas i co najwazniejsze dalas rade :)

Hello

Hey hey :) jak tam?

Cześć Natalka. A dobrze nawet :) Prawie zapomnialam o tabletce dziś,przypomnialo mi sie jak na nie spojrzalam. A jak u Ciebie? Zwiekszona dawka juz?

To chyba dobry znak :) ja mam tak ze jak zapomne i zaczynam czuc niepokoj to juz wiem ze czas na tabletke sie zbliza :D A dawka tak zwiekszona...Tyle ze strasznie sie oglupiala czulam dzis :/ Jeszcze ciotka wpuscila mnie w maliny powiedziala ze idziemy tylko do sklepu 5min od domu a okazalo sie ze idziemy do sklepu na drugim koncu miasta :$ troche sie zdenerwowalam..odrazu sie zle poczulam, humor mi sie popsul i cala droge bylo mi nie dobrze ;/ oczywiscie to nie tak ze mi sie nie chcialo isc czy cos takiego tylko poprostu nie mialam przy sobie zadnych tabletek ktore moglabym wziasc w razie W i balam sie ze mnie gdzies zlapie po drodze :( chcialo mi sie plakac,ale jakos wytrzymalam....Chyba nie musze wspominac,ze zakupy sie juz nie udaly :) A Ty caly dzien bylas zajeta chyba co?tak malo pisalas :)

Ale dalas rade, nic Ci sie nie stalo :) I by nie stalo i nie stanie nastepnym razem,bo to mysli i tylko mysli,wszystko z Tobą ok-pamiętaj Słonko :) Jeśli chodzi o mnie to fakt, troszkę gości dziś miałam i o dziwo sama poszlam do pokoju obok z nimi posiedziec, porozmawiac. Pozniej przyszla kuzynka, kuzyn tez poszlam sobie z nimi porozmawiac :) Troche pracy nad zdjeciami dzis mialam. Generalnie dzien ok :) Jutro czekaja mnie zakupy, a w piatek terapia :) Nie chce zapeszac,ale wydaje mi sie,ze jestem juz na dobrej drodze zeby wyjsc z tego gowna,za przeproszeniem :)

Paulinko wiesz co..tez tak mysle :) Skoro jest o wiele lepiej to nie wydaje mi sie zeby moglo sie nagle pogorszyc...Obyyyy ! U mnie tez nie najgorzej i mam nadzieje ze bedzie jeszcze lepiej :) Tylko zastanawiam sie co bedzie jak przyjdzie czas odstawic leki...:( Az sie boje....

Jak to jak będzie? Dobrze będzie :) Poza tym lekow od razu nie odstawimy,tylko powoli.... Ja dzis smieci poszlam wieczorem wyrzucic i odrealnienie zlapalam, dawno go nie mialam... Ale poza tym to nawet ok, no i jeszcze lekkie dusznosci wieczorem...Ale poza tym okej :) Dlugo masz brac tabletki?

A Sebek dostanie lanie :)

Kurcze u mnie to od tych odrealnieniach zaczynaja sie ataki :/ bo wtedy mysle,ze cos mi sie zaczyna dziac i tak sobie napedzam stracha..:/ takze nienawidze tego uczucia :( no oby bylo dobrze..bo z tego co inni pisza to wnioskuje,ze po odstawieniu szybko choroba wraca i tak sie ciagnie :( :( Ja mam jedne tabletki brac przez jeszcze 2tyg (tj Ci wczesniej pisalam :) ) a drugie ( te co teraz mam zwiekszona dawke ) przez 3miesiace... bo na tyle powinno mi ich starczyc..a potem jak sie skoncza to nie wiem...Mam jechac na kontrole w grudniu :/ Ale jak nie pojade to mam wyslac babcie...Bo ogolnie lekarz powiedzial,ze leczenie powinno trwac u mnie 6m-cy..Ale zobaczymy jak to bedzie :/ A Ty na ile masz zalecone leczenie?:)

Ja po tym dzisiejszym odrealnieniu nie poczulam sie gorzej... to bylo tak,ide sobie wyrzucic smieci,normalnie.... wracam,wchodze do klatki,minelam drzwi sasiadki i juz :D Drzwi sie otwieraja ja juz ide po schodach do siebie,mowie sobie,niech sie lepiej do mnie nie odzywa bo mialam to odrealnienie juz. Weszlam do domku, cos tam robilam, minelo :) Nie wiem przez ile bede brala... Narazie mam jeszcze na okolo 2 tygodnie,pozniej znowu do psychiatry,zobaczymy co dalej. :)

Aha...To ciekawskich sasiadow masz ze za kazdym razem Ci zaczepiaja :D ja mam jeszcze gorzej...mieszkajac teraz z ciocia dzielimy dom ze wspolokatorami...:S my na gorze oni na dole..wspolna toaleta i kuchnia NA DOLE :( mecza mnie na tyle,ze schodze na dol tylko jesli juz naprawde musze ;/

Wiem co to znaczy :D Moi rodzice mieszkaja z kuzynem moim itd. I rzadko kiedy widzieli mnie tam w kuchni jak juz mi sie rozkrecila nerwica... Ogolnie rzadko mnie widywali,chociaz mieszkalismy w jednym domu ;d Dla mnie to byl koszmar. Ja tam mialam takie jazdy,ze szkoda slow.

No wlasnie..Sasiadka jeszcze ma dwoch mlodych synow (bezrobotnych) ;) ciagle sie kreca po domu ,przesiaduja w kuchni, zagaduja jakimis glupimi podtesktami ;$ a mnie sie az robi nie dobrze jak musze ich mijac codzinnie...Czysta katorgia :( Paulinko a myslalas juz co chcesz robic jak wyzdrowiejesz?Masz moze zamiar wrocic do uk?do rodzicow?Moze sie kiedys tutaj spotkamy jak bedziesz nawet przejazdem.. Ps. napewno znalazlybysmy wspolny temat do rozmowy :D :D

Co do tematów do rozmowy to nie watpie Natalko :D Hmm co planuje,mam w planach studia, ale to dalsze plany, co do UK na pewno wroce :) Jesli nie na stale,to na jakis czas na pewno. Tu mam zapewniona prace :) Ile km od Lonydnu mieszkasz?

Ooo to super :) a jaki kierunek studi bys wybrala??Tzn od Londynu nie jestem pewna ile km ale jedzie sie jakies 40min samochodem :) Ps. Gdybym miala zapewniona prace i dach nad glowa w polsce to bym tu napewno nie siedziala :) Bycie tu mnie tylko dobija :)

Psychologia. 40 min od Lonydnu, ja do Londynu mam troszke ponad godzine,wiec jesli bysmy chcialy sie spotkac to mysle,ze nie byloby wiekszego problemu :-) No ja mam do wyboru, zostac tu i pracowac tu,albo mieszkac tam i pracowac tam. Mnie Anglia tak dobila,ze pewnego wieczoru usiadlam zamowilam bilet powrotny,oczywiscie umowilam sie juz z psychiatra i psychologiem,ze dzien po przylocie poszlam juz tu,a na drugi dzien tam... Ja mialam dosc Anglii....

No prosze prosze :D ciekawy kierunek...tez chcialam go wybrac,ale tu niestety nie mam szans :( Mnie tez strasznie dobila...Juz nie wspominajac o nerwicy,bo tu napewno sie nie zapoczatkowala,ale tylko nasilila :( Jedno jest pewne...tu dopiero dopadla mnie depresja i calkowite zniechecenie do zycia ;/ Tak czy inaczej...Czekam z nie cierpliwoscia az wyzdrowiejemy i wtedy bedziemy mogly SPOKOJNIE sie spotkac na kawke :):)

No mnie tez tam dopiero tak dobila... Chociaz nie bylam tam 1 raz... Kiedys lubilam tam byc... Jak czulam sie normalnie... Lubilam tamtejszych ludzi itd. Inne zycie... Natalko,zbieram się powoli. Spokojnej nocy, miłych snów Pokonamy to ,pamiętaj :)

No tak..wiem dokladnie jak to jest :) Kochana z kazdym z dniem coraz bardziej zaczynam w to wierzyc :D Rowniez spokojnej nocy Ci zycze..Dobranoc

Witajcie, jak mija dzisiejszy dzień ? :) Widzę że musieliście sobie radzić z trudnościami- zakupy, wizyty gości itd. I super, bo to nam podnosi poprzeczkę i sprawia że jesteśmy gotowi na coraz więcej. Jak z tymi zakupami z ciocią- sama byś się nie zdecydowała a tak ciocia niechcący rzuciła Cię na głęboką wodę, nie miałaś tabletek ale dałaś radę- i brawo! Z każdym kolejnym wyjściem będzie coraz lepiej, sprawdzone :) Ja nie raz już dostałam ataku gdzieś gdzie nie chciałam iść, ale za kolejnym razem już znałam miejsce, sytuację itd i było z górki aż lęk zaczął się całkiem cofać. Ja dzisiaj od rana siedziałam w poczekalniach NFZ ale opłaciło się bo dostałam rehabilitację. Co do moich leków- biorę Eliceę od półtora roku ale przytyłam na nim 12kg i zmienię na Asertin (kiedyś go brałam kilka miesięcy ale wpadłam po nim w manię) bo mam ostatnio ciężki okres i dlatego chyba zmienię, podleczę się ciut i odstawiam całkiem bo czas myśleć o ciąży ;) Pozdrawiam Was !