Szczęśliwy dom dla dziecka jak go stworzyć ?

Jaki to dom Waszym zdaniem ? Jak Wy Drogie Mamy staracie się zapewnić dzieciom szczęśliwy dom,szczęśliwe dzieciństwo ? Zapraszam do dyskusji,wymiany poglądów :-)

Coś jeszcze.. co rozumiecie pod pojęciem "szczęśliwy dom" ? :-)

musi być miłość, szacunek, trzeba rozmawiać ze soba i z dzieckiem. Trzeba dawać dziecku dobre wzorce no i nie może brakowac pieniędzy, bo niby nie są najważniejsze ale ich brak to kupa problemów

Kobieto zajmij się czymś pożytecznym. Szczęśliwy dom to odpowiedzialni i dojrzali emocjonalnie rodzicie, którzy poza miłością zapewnią dziecku też odpowiedni materialny byt. Naprawdę o takie podstawowe kwestie musisz pytać na forum? Ogarnij się trochę.

Wydaje mi się, że szczęśliwy dom to taki w którym dziecko czuję się bezpiecznie, bez wielkich kłótni i tym podobnych spraw... dziecko musi czuć, że jest ważne, kochane... rodzice powinni reagować adekwatnie do sytuacji, nie robić z głupich wybryków afery ale też nie powinni dziecku zanadto popuszczać... dziecko powinno znać granice, wiedzieć czym jest dobro a czym zło... i przede wszystkim rodzice powinni inwestować w czas spędzony z dzieckiem bo to tak szybko mija mam na razie 8 miesięczną córkę a już wiem, że wychowanie takiego malucha na dobrego człowieka jest cholernie trudne :) łatwo przegiąć w jedną lub w drugą stronę, bo można być bardzo obojętnym albo nazbyt gorliwym....

Hmmmmm, czy ja wiem....może spróbuję się wypowiedzieć :D Moje dziecko jest dzieckiem planowanym, bardzo ale to bardzo chcianym, więc z samego założenia był po prostu bardzo potrzebny na tym świecie jego rodzicom :D Od początku planowaliśmy tylko jedno dziecko i to jemu chcemy zapewnić właśnie ten szczęśliwy dom. Co robimy w tym kierunku ? No cóż, przede wszystkim szalenie go z mężem kochamy. Nie oszczędzamy na dziecku na pewno, ma też założone konto tak na przyszłość... Nie bijemy syna nigdy, tłumaczymy zawsze wszystko. Syn jest bardzo grzeczny, więc na szczęście to wystarcza. Wychowujemy go zgodnie z naszymi tradycjami, z fajnymi świętami, z choinką, żeby kojarzył zawsze tradycje z fajnym okresem z dzieciństwa. Mimo, że jest jedynakiem zapewniam mu duży kontakt z rówieśnikami. Również ja poświęcam się mu bardzo, w lutym skończy 3 latka, wychowuję go sama, no z mężem... nie daję go żadnym babciom na wychowanie, ponieważ chcę tylko jedno dziecko i chcę go wychować od a do z sama. Do przedszkola planuję go posłać najwcześniej gdy skończy 4 latka. Nie wiem, może go z mężem rozpieszczamy, ale jest dzieckiem zupełnie bezproblemowym i posłusznym, więc chyba nie mam w tym problemu.... Zawsze stawia na jego dobro i szczęście i myślę, że ma szczęśliwy dom. Dodam, że ja również taki miałam. Pewnie wielu rzeczy nie napisałam, pewnie zaraz mi się wiele przypomni tego co jeszcze istotne, no ale cóż, ten post itak już jest za długi :D

Jestem ciekawa wypowiedzi :-)

Myślę, ze wiele aspektów wpływa na to, czy komus jest dobrze, czy źle. Ja tez sie dużo nad tym zastanawiam, bo moj dom idealny do końca nie był. Ojciec lubil sobie popijac, wiec wlasciwie wychowala mnie mama. Z nia mialam i mam swietny kontakt. Na pewno duzo rozmawiać, przytulać, dawać poczucie, ze dziecko jest kochane i WAŻNE. Ale nie pozwolic wchodzic na głowe i postawic granice tak, by wiedziało, że rodzice tez maja swoje potrzeby, prawa i sa wazni. RODZENSTWO. Ja jestem jedynaczką i za nic nie skazałabym na to dziecka. Pamiętam swoje tęsknoty za siostrą czy bratem i nie chcę, by moje dziecko tez tak miało. TRADYCJE i ZASADY. Tradyce ogolne i takie wlasne, domowe. cdn... :-P

:-)