sprawa o znęcanie psychiczne i fizyczne

witam ja jestem na skraju podjęcia decyzji o rozwiązaniu małżeństwa... jesteśmy po ślubie 10 lat, ale już mam dosyć poniżania, bicia i upokarzania. Nie zdarza się to codziennie, ale raz na kilka miesięcy. Niestety mamy 2 dzieci (9 i 4 lat) i tyko to mnie do tej pory powstrzymywało. Nie mam żadnych świadków (poza dziećmi) bo wszystko odbywało się w 4 ścianach. Nie wiem co robić, do kogo się udać. Proszę o radę.

babilon a masz robioną obdukcje bądź zawiadomilas choć raz policje o agresji męża? dzieci takze były bite albo ponizane przez niego??

niestety obdukcja nie miała sens, ponieważ dostaję zawsze po głowie, gdzie nie widać śladów.... dzieciom czasami dawał klapsa, ale nic więcej

jedyny ślad to zeszłoroczne 2 wizyty u psychologa w punkcie pomocy kryzysowej

idź jeszcze raz do Centrum interwencji , oferują psychologa , prawnika.Druga sprawa wzywaj policję!!!!!! za każdym razem.Muszą spisać notatki , po paru interwencjach możesz starać się o karte przemocy.Idź do prawnika , w centrum powinni miec namiar na darmowego, jak nie ,zawsze masz prawo w Mopsie do darmowej pomocy. Wejź tutaj, tu mamy top odnosnie przemocy w związku http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=4458964&start=5460 Duzo zależy od tego ile siły w sobie znajdziesz żeby walczyć.

Trzeba ich było zrobić 20 ...to może by wyszło .kto się nad kim znęca.

to się wszystko łatwo mówi, a o wiele trudniej zrobić, dla mnie to jest życiowa porażka, wstyd mi przed obcymi opowiadać o swoich problemach, u psychologa udało mi się być 2 razy bo cięzko wyrwać się z domu.... wydaje mi się, że nie jestem aż taka odważna

gdybym tego nie zrobiła, to bym nie pisała , ale twój wybór ,zawsze możesz być w tym w czym jesteś teraz.

a też masz dzieci? bo mnie trudno podjąć tą decyzję właśnie ze względu na dzieci

tak, i długo było to argumentem za.Ale w końcu przeważył zdrowy rozsądek.Wejdź na ten top , który podałam .Tam można spokojnie rozmawiać.I dużo dziewczyn , które to przeszły.Mają wiedzę co i jak załatwiać.

bardzo dziękuję za wsparcie

nie daj się dziewczyno, za dużo masz do stracenia:)

boję się tylko, że nie będzie dostatecznych dowodów na to, że on jest takim draniem......

a jak dzieci emocjonalnie do ojca podchodzą? kochają go czy jednak odczuwają strach gdy jest w domu i boją sie jego??tak w ogole czy byli swadkami kiedys jak cie uderzył??

dzieci bardzo kochają ojca.... zdarza się, że są świadkami takich sytuacji - wówczas starszy syn (9) się denerwuje i czeka, aż się to uspokoi, młodszy (4) nie zdaje sobie chyba do końca sprawy z tego co się dzieje..... próbowałam ze starszym rozmawiać co by się stało, jak by kiedyś rodzice chcieli się rozstać - powiedział, że bardzo chce, żebyśmy byli rodziną, a jak by do tego doszło to by poszedł mieszkać do babci

Babilon ----miałam takie same wątpliwości jak Ty,ale uwierz mi,kiedy juz zrobisz ten krok,nie będziesz mogła uwierzyć w to,że tak długo z tym zwlekałaś. Ja też bardzo się krępowałam opowiadać na policji i także rodzinie o wszytkim,ale nie ma innej drogi i trzeba ją pokonać. Co do dzieci to przeciez oczywiste,że nie odbierasz im taty,i musisz to uzmysłowić dzieciom. Ja boje się teraz tej rozprawy,pare dni temu porządnie się wkurzyłam,kiedy okazało się jak odebrałam starszego syna od teściowej(są ze sobą bardzo związani),.ze obrabiała mi dupe przy dziecku. Już tam dzieci nie zawioze,chociaż starszy oponuje. Ostatnio była na zeznaniach jako świadek i po prostu gdyby mogła toby mnie żywcem rozszarpała,tak bardzo jest za swoim synkiem idiotą. Nie wiedziała że złożyłam zeznania na jej synusia. Także to wszystko jest bardzo trudne ,pamiętajcie kobiety jednak,że robimy to dla dzieci,ale przede wszystkim dla siebie,bo życie mamy tylko jedno!

Do decomorenoo Współczuję, synuś mamusi. To jest jak drugi policzek. Ja mam wsparcie w moich teściach. Teściowa mi powiedziała, że mogę do nich przyjść mieszkać z dziećmi. Ale tam mąż zawsze mnie znajdzie. Jutro, jak mi się uda, pójdę na obdukcję, bo po ostatniej czułej rozmowie mam siniaka na twarzy, blisko oka. Jeszcze mam mieszane uczucia, ale pomału kiełkuje we mnie, żeby w końcu zacząć walczyć o samą siebie (wiadomo, że o dzieci też). Zaczyna do mnie docierać, że moje małżeństwo jest moją życiową porażką. To straszne.....

Babilon ---Świetnie,że masz wsparcie teściów,koniecznie idź na obdukcję,nawet zwykłe zaświadczenie od lekarza rodzinnego się liczy. Gdybym tylko mogła cofnąć czas to w ogóle nie chciałabym poznać tego typa,niestety się nie da.. :(

Do decomorenoo ...jestem wstrząśnięta! Właśnie się dowiedziałam, że aby była wyegzekwowana jakakolwiek odpowiedzialność mojego "kochającego" męża to obrażenia muszą być na tyle poważne, aby utrzymywały się powyżej 7 dni!!!! Jeśli to jest, tak jak w tej chwili w moim przypadku, że mam siniaka pod okiem, który zejdzie w ciągu 4-5 dni to w ogóle nie mam szans na to, aby cokolwiek wskórać!!! MASAKRA

A gdzie Ty się dowiedziałaś takich rzeczy? Najlepiej to idź do radcy prawnego i popytaj się co i jak. Zbieraj wszystko co tylko możliwe.

Do decomorenoo ....no i zrobiłam pierwszy krok. Byłam wczoraj u lekarza (co prawda rodzinnego), żeby obejrzał moje obrażenia. Mam sporządzoną notatkę w historii choroby..... Od teraz będę zbierać wszelkie dowody, żeby mieć podstawę na obciążenie winą męża.

pomogę tobie pisz agusagawa@wp.pl

Do agus555 ...powiem szczerze, że jestem rozdarta. Żałuję, że mi nie wyszło. Chciałam, żeby moje małżeństwo było udane. Naprawdę kochałam mojego męża, i nadal go kocham. Ale tej miłości nie starcza za nas dwoje. Bo gdyby mnie tak naprawdę kochał, nie robiłby tego. Potrzebuję każdego wsparcia. Chciałabym być silna....

Dziewczyny jak czytam wasze historie to lzy plyna mi po policzkach strumieniem. Sama jestem zona i matka i nie umiem sobie wyobrazic tego co czujecie, co czuja wasze dzieci. Pewna jestem, ze wzajemnie sobie tu pomozecie i ze znajdziecie sily by uwolnic sie od tych katów. Nie myślcie o przeszkodach , ktore was po drodze spotkaja, myslcie o tej herbacie z cytryna, ktora za kilka lat wypijecie w wygodnym fotelu w SPOKOJU, wolne, silne i SZCZESLIWE. Trzymam kciuki kochane!

Jeżeli ktoś się nad kimś znęca to najpierw trzeba ustalić przyczynę. Np. czy znęcanie nie wynika ze znęcania. Później już będzie łatwiej.

Witam ja byłam ofiarą przez 10 llat mamy 2 dzieci 11 lat i 6 lat bił wyzywał na oczach córek aż powiedziałam dość i dostał za swoje teraz mam spokój z POTWOREM ja miałam 2 obdukcje zrobione interwencja policji teściów się nie bój dużo mówią u mnie tak było straszyli że psychiczną mnie zrobią dzieci odbiorą nawet wiedziałam co mi na grobie by napisali nie dałam się dlatego dałam radę bo mam 2 córeczki Teraz fajnego mądrego faceta na którego mogę liczyć i spokój ja tobie radzę kup na allegro kamerkę długopis i nagraj cwaniaka oczy mu wyjdą na wierzch zaś i daj to prokuratorowi pozdrawiam pisz pomogę ci

do Babilon jak by cię kochał to by taki nie był otwórz oczy ja też tak myślałam co to za miłość chora ty boisz się że nie dasz rady uwierz w siebie i nie daj się masz swoją godność

Z Zniecierpliwiony masz racje,mój mąz miał gehenne w domu rodzinnym,o czy dowiedziałam się ze szczegółami dopiero po ślubie od jego babci. Ojciec alkoholik,nierób,apodyktyczna matka zosia samosia,wieczne awantury,przemoc fizyczna i psychiczna. Na zewnątrz strugali wzorową rodzinke bez problemów. Dlatego chcę to przerwać by i moje dzieci w przyszłości nie powielały takiego" modelu rodziny". Nie mam jeszcze żadnych wieści od adwokatki co do terminu rozprawy rozwodowej. Czekam w napięciu

agus555 Dzięki,że się odezwałaś,ja ostatnio dowiedziałam się,że teściowa będzie na mnie gdzies donosić,tylko nie wiem gdzie,bo jak ja mogłam zeznawać na jej synka,nie moge zrozumieć,jak może być tak bardzo za swoim synem,czyżby zapomniała,co sama przeżyła??????????????? Niektórzy ludzie bardzo mnie zadziwiają.

Do agus555 masz rację, ja jestem w tej chwili w takim stanie, że muszę sobie to wszystko przewartościować, potrzebuję każdego, nawet najmniejszego wsparcia.... boję się jak diabli, ale wiem, że jak ja czegoś nie zmienię to nie zmieni się w tej sprawie nic