czy "siedzenie" z dzieckiem w domu to praca?

moj partner stwierdzil ze ja nie pracuje,ze pracuje to on albo kobieta ktora siedzi na kasie w supermarkecie,albo w sklepie,a ja "siedze z dzieckiem w domu" ale " pracuje", powiedzialam mu ze czuje sie niedoceniana,ale nadal sie upiera ze ja tylko "siedze z dzieckiem w domu" i napewno nie jest tak jak mowie ze "pracuje 24 godziny na dobe",dodam ze on nie pomaga bo uwaza ze on pracuje i zasluguje na wypoczynek po pracy a ja przeciez tylko "siedze"

nie, to ciężka harówka !!!!

Jako energiczna, wiecznie pracująca po kilkanaście h na dobę kobieta, która obecnie "siedzi w domu z dzieckiem" stwierdzam z całą stanowczością, że nigdy nie byłam tak zmęczona fizycznie i psychicznie jak obecnie. Wiele moich koleżanek, które wróciły po macierzyńskim do pracy mówią, że w pracy mogą odpocząć i zrobić od początku do końca zaczętą rzecz, zaplanować pracę i rozmawiać z dorosłymi. Siedzenie w domu jest WYKAŃCZAJĄCE.

sama siedzialam z dzieckiem do 8,5 miesiaca zycia dziecka.po tym czasie worcilam do pracy.i wiem,ze to siedzenie z dzieckiem to byl lajcik w porownaniu z praca na etat.

przecież wszystkie mamy siedzące w domu napiszą że to cięzka praca, a te siedzące w pracy, że w domu z dzieckiem to lajcik. KONIEC TEMATU.

No ale ja pracowałam ciężko przed ciążą a teraz siedzę więc mam porównanie:)

nienawidze takich frajerowj jak Twoj sorki ale musialam, strasznie draznia mnie takie typy... moja kolezanka jest w takiej sytuacji, tzn byla, jej maz w pracy do 17, pozniej wraca i tv+piwko lub silownia, dziecka nawet nie wezmie na rece bo ON JEST ZMECZONY PO PRACY ??? a zona niewyspana, wiecznie z dzieckiem na rekach, popatrzylam na nia i odechcialo mie sie miec dzieci rozmiawialam o Tym czesto ze swoim chlopakiem, tlumaczac ze zajmowanie sie dzieckiem to praca 24/h, zartowalam nawet ze wolalabym chodzic do pracy i zeby to on zajmowal sie dzieckiem :) spodobal mu sie taki pomysl :) dodam ze dziecko tej kolezanki traktuje ojca jak powietrze i vice versa oraz jest wiecznie przyklejone do matki, najczesciej na rekach :/ chociaz ma juz 3 lata...

pytanie jeszcze jaka praca. bo jeśli cięzkie przenoszenie cięzarów, palet, praca po 12 godzin na stojąco w upale lub na chłodni? Wiadomo wtedy "siedzenie" w domu z dzieckiem może być tylko przyjemnością. jeśli jednak kobitka "pracuje" jako biurwa i cała ta praca polega na odebraniu przez cały dzien 3 telefonów, podpisaniu dwóch umów i wypiciu 6 kawek no to nie czarujmy się dziecko ją wykończy w domu ;)

a ja wam powiem,że wolałabym pchać paleciaki 12h a potem w domu leżeć przed tv niż 24h z dzieckiem:-P a TWÓJ MĄŻ autorko to cymbał...jeszcze jakiś odsetek takich cymbałów jest na tym świecie ale na szczęście wielu już zrozumiało. Powiedz mu żeby np w sobotę lub w niedziele jak ma wolne powiedział od rana do wieczora z dzieckiem, zrobił pranie, przewinął, ugotował, posprzątał i zobaczy jak to jest..a ty wyjdz w tym czasie do kolezanki. Ja tak zrobiłam swojemu mężowi i powiedział że za żadne skarby by się nie zamienił!!! teraz docenia moje"SIEDZENIE" w domu!

posiedział*

a jak to do niego nie dotrze to niech zapłaci komuś ze 2 tysiace za opiekę nad dzieckiem, pranie, sprzątanie, gotowanie :-P bez obrazy ale chyba ze wsi jesteście, bo już mało jest współczesnych mężczyzn z takim mysleniem.

jest punkt odniesienia... Bo jeśli porównujemy osobę "siedzącą w domu" z dzieckiem i osobę pracującą zawodowa na etacie, ale NIE MAJĄCEJ dziecka to faktycznie w domu przy dziecku należy uznać to za pracę.... Jeśli jednak porównujemy matkę "siedzącą w domu" do matki, która ma małe dzieci i pracuje zawodowo i ogarnia dom to faktycznie bycie w domu z dzieckiem to mega lajcik... Wiem co mówię, bo bywałam w dwojgiem dzieci w domu jedynie kilka miesięcy. Wiem, co to znaczy naprawdę dużo pracować, więm co to być w domu (kilka miesięcy) z jednym dzieckiem, z dwojgiem dzieci i wiem co to znaczy pracować 47 godzin w tygodniu (ja pracuję w takim wymiarze) i mieć dwoje dzieci, w tym młodsze 8-miesieczne. Przy takim trybie siedzenie w domu z dzieckiem to naprawdę jak wakacje.

Drogie mamusie, po pierwsze: to co robi się dla własnej rodziny, to nie jest praca, bo robi się to dal siebie i swoich bliskich i nie dostaje się za to pieniędzy. Oczywiście wymaga to zaangażowania fizycznego i psychicznego, ale nie jest to to samo, co praca zawodowa. Słyszałyście kiedykolwiek o facecie, który podniecałby się tym, że pracuje 24h/dobę, bo po powrocie z pracy zawodowej kosi trawę, jedzie do marketu na zakupy, myje auto albo przetyka zatkany odpływ? Nie. Facet robi to dla siebie i swojej rodziny i nigdy nie nazwie tego pracą. A niczym się to od prania czy gotowania nie różni. Po drugie: siedzenie z dzieckiem w domu ma to do siebie, że jest nudne i monotonne. I to Was moim zdaniem najbardziej frustruje.

No raczej nie ma co porównywać siedzenia z dzieckiem do matek, które pracują zawodowo i po pracy też zajmują się domem :)

ja nie bylam zmeczona jak siedzialam z dziecmi w domu prawie w ogole. Dopiero jak poszlam do pracy a po pracy zasuwalam w domu na 'druga zmiane' to sie dopeiro dowiedzialam co to znaczy zmeczenie ogolnie nie czarujmy sie, siedzenie w domu z dzieckiem potrafi byc chwilami absorbujace, ale nie jest szczegolnie ciezkie

odpowiedz sobie szczerze co tak naprawde robisz, czy sprzatasz, gotujesz, dbasz o dom czy po prostu siedzisz przy kompie, przed tv, cos tam ugotujesz i dalej siedzisz i tlumaczysz sie ze dziecko zajmuje twoj czas. sorki ale znam mamusie, ktorym siedzac w domu nie chce sie posprzatac, ugotowac, maz wraca i nie ma cieplego obiadu albo sam musi gotowac, co gorsza znam mamy ktore maja dzieci w przedszkolu a nie potrafia nawet ograrnac kolo domu, wszystko lezy odlogiem

no właśnie dlatego ten tamet to troche temat "rzeka".

No waśnie. Ja mam błysk w domu, dziecko dwa spacery dziennie, bawimy się razem, czytamy, uczymy piosenek, skaczemy, biegamy, wymyślam jej zabawy. Wszystko zalezy od tego kto jak "siedzi" z tym dzieckiem. No i fakt dziecko 2 letnie już tak nie męczy jak niemowlak czy roczniak. A jeśli chodzi o matki pracujące to wiadomo, że obowiązki domowe dzielą się na męża i żonę. No chyba, że mąż z dupy wzięty i żona sama zasuwa to wiadomo, że narzeka na zmęczenie.

nie mieć codziennie ugotowanego obiadu i posprzatane. codziennie kilka razy dziennie i nazbiera sie pare godzin jak stoje przy garach i gotuje bo corka wszystkiego nie zje jak ciagle po niej i po mezu musze sprzatac myc podlogi i odkurzac robic pranie wstawac w nocy do dziecka zasypiac o 00 i wstawac o 4-5 nie mam wolnego weekendu nie mam 30 min przerwy aby usiasc i wypic kawe jak mam wolna chwile to z dzieckiem na zakupy bo maz zmeczony nawet jak ma caly tydzien wolny jak dziecko jest chore,zabkuje czy marudzi i chce sie do taty przytulic-nie bo jest zmeczony.ale wypić piwo przez TV siły zawsze starcza.

kobietom się w tylkach poprzewracało,kiedyś nie było takich problemów kobiety robiły bo do nich należy i tyle a teraz się od facetów wymaga pomocy

ja przed urodzeniem dziecka pracowałam 7 lat .Obecnie jestem na wychowawczym i jest fajnie:) Mam czas na spacery , nigdzie nie muszę się spieszyć. Córka ma 15 miesięcy i potrafi sama ładnie się bawić. Maz tez dużo pomaga po powrocie z pracy .

chłop ma rację, a co ty wielkiego robisz, bawisz dziecko które sama sobie urodziłaś, on zrobił bo mu dałaś zrobić

siedzenie z dzieckiem typu "aniołek" (super śpi, super je, super sie samo bawi itd itp) to jest przyjemność siedzenie z dzieckiem typu "żywczyk" (ciągle biega, wszędzie wtyka palce, ma twardy charakterek i kopalnie pomysłów, kiepsko śpi, kiepsko je itd) to ciężka praca

widzę ze czytasz książki o wychowaniu dzieci i ich zrozumieniu:-P

To do mamamamam27

siedzenie w domu z dzieckiem to orka na ugorze. wiem, bo odpoczywam w pracy :)

mamuska 007 - Ty to chyba facetem jestes, wloz wiecej energii w obrone kobiet zamiast bronic facetow i odnosnie Twojej wypowiedzi powyrzej- nie ,nie slyszalam nigdy o facecie narzekajacym ze pracuje 24/h baaa nie znam takiego ktory po powrocie z pracy zamiast wskakiwac w kapcie i na kanape kosilby trawe i zmiatal,zakupy robil itd- jakies brednie! a kobiety?-praca dom,dom,dziecko ,dom dom...

No właśnie nie znasz takiego, bo faceci tak nie mają. Ja akurat znam takiego, który w kapcie nie wskakuje. Jak jest trawa do koszenia, to kosi, jak przyślę listę z zakupami, to zrobi, jak mam brudne auto, to pojedzie umyć, a jak chcę wyskoczyć do fryzjera, to zajmie się dzieckiem. Wszystko kwestia "wychowania sobie" chłopa i tyle. Nie pamiętam też nigdy, żeby mąż biadolił, że musi coś w domu naprawić. Fakt, nie zawsze robi to natychmiast, ale często jest tak, że zajmuje się takimi rzeczami całą sb, jeśli w tygodniu nie ma czasu. Część kobiet to by chciała pomocy przy dziecku, pomocy w domu, ale żeby przyniósł 3 średnie krajowe miesięcznie, zlew przetkał, bo to przecież męska robota, a do tego, żeby adorował bez przerwyi dostrzegał nową fryzurę. Sorry, ale jak dla mnie to duża część chce chłopa normalnie zatyrać i ma pretensję, że się chłop nie daje. U nas jest luz - jeśli nie mam czasu ugotować dla siebie i męża obiadu, to mogę przynieść z baru mlecznego, jak nie mam czasu posprzątać, to posprzątamy razem w weekend, zajmie nam to mniej czasu. Jak mąż nie ma czasu przetkać kolanka w łazience, bo mam nawał pracy, to wzywam hydraulika.

to huj masz nie pracę, że jeszcze ciebie szef trzyma, chyba jesteś jego kochanką to uwierzę

A gdybyś autorko szła do jakiejs rodziny opiekowac sie dzieckiem za pieniadze to wtedy byłaby to praca, a jak "siedzisz" ze swoim dzieckiem, to nie pracujesz, tak????