Obojętność na wszystko

Wszystko co dzieje się w moim życiu przyjmuję z obojętnością. Nie ważne czy to coś dobrego czy nie. Nie umiem się cieszyć, nie umiem wyrażać emocji i uczuć. A jeśli już to te negatywne. Nie doceniam dobrych rzeczy (chyba dobrych), które mam w życiu. Mogłabym się dowiedzieć, że jutro umrę i nie ruszyłoby to mnie w zupełności. Co mi jest?

To się nazywa DEPRECHA.

Kiedyś miałam depresję, ale w moim życiu zaszło wiele pozytywnych zmian, na prawdę, więc nie rozumiem dlaczego teraz także miałabym ją mieć? :(

też tak mam, totalna jakby znieczulica. mogę mieć zajebiście ważny egzamin a ja nic, zero stresu, nic mnie też specjalnie nie cieszy i nie smuci. tak samo nie denerwuje się w kontaktach z nowymi ludźmi, mam na to wyjebane i tyle.

nie umiemy się przejmować i chyba tyle

Życie dawało mi wiele ciosów, miałam wiele stresów, nie znałam swojego powołania, byłam samotna, miałam słaby kontakt z moją jedyną przyjaciółką, mało co wychodziłam z domu, płakałam z błahych powodów. Teraz to wszystko się odmieniło, więc czemu jestem taka obojętna na życie, skoro jest w nim wszystko ok? :o

jednym słowem uodporniłaś się psychicznie i wszystko wisi jak kilo kitu :) z takim podejściem do życia nadajesz się idealnie na policjantkę albo na terrorystkę

Ale ja bym chciała cieszyć się z życia

Terrorystkę :o spoko kariera jak na drobną dziewczynę

homebody, a nie cieszy Cię nic dobrego w Twoim życiu, tak jak mnie?

ja bym się nadawała na antyterrorystę fajna fucha, latasz sobie z giwerą w ręce, drzesz się na ludzi i do tego ta zajebista maska na twarz :D

takie zazwyczaj są terrorystki, nie widoczne, wtapiają się w tłum z ładunkiem plastiku na plecach i między tzytzkami , psychicznie odporne na stres i mają jeden cel - zemścić się na swoim kacie !

nie cieszyłam się jak dostałam się na studia, jak poznałam mojego faceta ( nie umiem się w nim zakochać, zresztą w nikim dla mnie to bzdury) jak zdaję wszystkie egzaminy za pierwszym razem, jak idę na koncert itp. kiedyś też byłam bardzo samotna i może dlatego się uodporniłam :)

Homebody bo trzeba Ciebie rozbudzić i obudzić z tego letargu :)

Kurde, mamy to samo! :o Co prawda ja się cieszyłam jak poznałam mojego faceta, ale będąc z nim jest normalnie, jakoś bez szału. Też chyba nie potrafię się w nim zakochać, ale jednak jestem z nim. Z moimi osiągnięciami jest tak samo, jakoś specjalnie mnie nie ruszają :o są dla mnie zwykłe, kiedy ludzie widzą w tym o wiele więcej, niż ja. Co nam jest?!

jeśli mam być szczera to jakoś mi to nie przeszkadza, wręcz taka znieczulica wiele ułatwia w życiu :) Z facetem mam tak samo, dobrze mi z nim ale bez fajerwerków i szaleństwa...

na rozbudzenie kobiety z letargu są potrzebne miesiace, czasem nawet lata ciężkiej pracy faceta nad kobietą, wielu ucieka , nie dają rady i nie wyrabiają ale gdy kosa trafi na kamień to wszystko jest możliwe, ale my faceci o tym wiemy, że czasem wystarczy przytulić kobietę i pocałować :)

Mi jakoś nie wystarcza te przytulenie i pocałowanie. Właściwie nie odnajduję w tym specjalnie wzniosłych emocji, po prostu jest to normalne dla mnie jak każda inna czynność. Co to ma mi ułatwić w życiu? Czuję się źle z tym, wolałabym przeżywać większą skalę emocji, niż taką mierną jak teraz.

jestem całowana, przytulana, pieszczona i jakoś bez zmian :D poza tym tu nie chodzi o jakiejś zamknięcie się na drugą osobą czy coś takiego. po prostu tak mam i nie zamierzam z tym walczyć.

Na Tobie to też nie wywiera żadnych większych emocji? :) Ja chyba też będę musiała się z tym pogodzić.

ale takie całowanie itp ? tzn podniecam się i "tyle" nie mam przy okazji jakiś metafizycznych przeżyć itp. nie potrzebuję też takiego miziania, które nie prowadzi do seksu :D

Ja też nie potrzebuję. Mój facet lubi takie "mizianie" bardziej, niż ja :D

coś z nami jest chyba nie tak ale po co to zmieniać... przynajmniej nikt nam nie dowali i nas nie zrani :)

Z pewnością jest z nami coś nie tak :D No, ale widzę, że pewnie nic z tym nie dam rady zrobić. Zawsze istnieją jakieś dobre strony tej dziwności :)

Cieszę się chociaż, że nie jestem jedyna na świecie taka nienormalna :D

przynajmniej nie jest nudno i zawsze to jakaś odmiana :D

No właśnie nie wiem czy nie nudno, bo nic praktycznie nie wzbudza we mnie emocji :P Obojętność i bezuczuciowość - max

To się nazywa apatyczna osobowość. Nic ci nie jest, każdy jest inny. Cecha, jak każda inna.

Apatyczna osobowość.. niech będzie. Jednak wypadałoby zachowywać pozory człowieczeństwa