Wyjazdy za granice i wizyty w burdelu

Historia prosta, jestem z chłopakiem 2 lata, pół roku temu dowiedziałam się o jego jednej jedynej wizycie w burdelu zanim się jeszcze znaliśmy i ciężko mi się z tym pogodzić. On pracuje w niemczech na rozbiórkach już 3 lata, zjeżdza na week. Wyjechał tam za pracą jak wielu młodych ludzi, skończył szkołe ojciec kazał mu zarabiać, kolega powiedział o pracy w niemczech na rozbiórkach i pojechał a tam jak mówi zobaczył inne życie gdzie jak trafi nowy jest uważany za zwykłego szczura w drużynie 20 i więcej mężczyzn którzy piją, chodzą na dziwki, ćpają, leją miedzy sobą i zachowują jak totalna chołota i nie ma że ktoś tego czy tamtego nie robi każdy musi i już, Ci ludzie żyją tam bez zasad a jak wracają na week do domów udają cudownych stęsknionych mężów i partnerów i jest jedna zasada żelaznego milczenia to co w niemczech na zostać w niemczech w polsce o tym ani słowa. Itak trafił tam mój chłopak który po pijaku dał się raz namówić na burdel. Pół roku temu w rozmowie zadałam pół żartem pol serio pytanie czy był kiedyś na dziwkach, zesztywniał posmutniał chciał zostać sam po jakimś czasie poprosił o rozmowe gdzie powiedział ze łzami w oczach o tej sytuacji i o tym jak bardzo tego żałuje. On jest pierwszym chłopakiem z jakim spałam mam 23 lata, on 25 mamy wspólne plany ale ciężko mi zapomnieć o tym co zrobił i ciągle sie zastanawiam czy skoro poszedł raz to czy nie pójdzie znowu? Jak wy myślicie znacie podobne sytuacje z życia w niemczech

Ja myślę że jak ktoś nie jest podatny na wpływ otoczenia to za nic nie bedzie się starał dorównać do marginesu z jakim styczność ma na codzień tylko po to by być uważanym za swojego ziomka. Nieważne czy w Niemczech czy w Buenos Aires.

Kocham go on mnie też wiem to ale boje się że znowu to zrobi a on nie chce wracać do polski do pracy, myśli raczej o ściągnięciu mnie tam ale dopiero za rok, bo w polsce i tak pracy nie mam i siedze w domu 200 km od niego. Kurcze znam go 5 lat od 2 jesteśmy parą, ale czy dam sobie z tym rade.