jakie są konsekwencje bezdzietnego życia??

zgadzam sie w 100 procentach z otulona kotami,jakbym czytala o sobie i nie mowcie mi ze dzieci to talkie wielkie szczescie,to ciezka harowa cale zycie a na starosc czlowiek i tak zostaje sam,mieszkam w bloku i pelno tu samotnych,schorowanych staruszek,dzieciatych oczywiscie,ktorych nikt z dzieci nie odwiedza a one narzekaja na swoj los i ze dzieci nie pomagaja,w rodzinie tez mam takie przyklady i dzieciom mowie stanowczo nie,

ossas -- ja jeżdziłam w himalaje... czasami i dwa razy w roku... a teraz d...

normalnie rozwalil mnie tekst ktorejs tam,ze jak nie ma dzieci w zwiazku to jest rutyna i zwiazek rozpada sie:D lo matko,to pisal chyba jakis polglowek po podstawowce,inteligentny czlowiek ma swoje pasje,a dziecko rozbilo juz niejeden zwiazek,bo facet zszedl na 2 plan,a poza tym to harowa,pieniazde i poswiecenie,wiele moich kolezanejk zostalo samych z dzieckiem bo facet odszedl do bezdzietnej,bzdury:D

W mój związek wkradła się rutyna dopiero jak pojawiło sie dziecko. Od tamtej pory wg mnie wszystko sie sypie... póki nie było dziecka bylismy super zgodną parą.Teraz pasje i marzenia rozwija mój mąż, ja już nie za bardzo mam jak.

konsekwencją bezdzietnego życia bez dizeci - jest życie bez dzieci :) Ani lepsze ani gorsze jest takie życie .A jeśli jednak jest gorsze czy lepsze to nie z powodu dzieci czy ich braku . Choć trudno mi sobie wyobrazić życie bez dzieci . To prawda ,ze to lata pracy , trosk i starań . Ale też i radość i duma i serce pełne czułości :)

To jest ciężki temat... bo jedni nie wyobrazają sobie zycia bez dzieci, inni wrecz przeciwnie. I nie nam jest oceniac jak kto zyje... ani przekonywac, ze zycie z dzieckiem tudziez bez jest beznadziejne. Kazdy ma swoje zycie i przezyje je po swojemu czy to z dzieciarnią czy bez... I tak naprawde nikomu nic do tego :)

Bo faktycznie to zależy od "kondycji" związku- kochających ludzi faktycznie rodzicielstwo jeszcze scementuje, ale traktowanie go jako leku na problemy czy rutynę jest po prostu dziwne. Jak my mamy czasem leniwe i nudne wieczory to idziemy do kina czy do znajomych, a nie fundujemy sobie malucha. I niestety jest bardzo dużo ludzi, pewnie same widzicie, którzy żyją ze sobą żeby dziecko miało oboje rodziców. Faktycznie zmieniają się w miarę zgodną, współpracującą instytucję, która ma na celu dobre wychowanie dziecka. Tylko i wyłącznie.

Polly, ale też nie ma pewnosci, ze tacy ludzie nie zyliby tak samo gdyby tych dzieci nie było- przyzwyczajenie jest drugą naturą człowieka :) Jak masz dziecko bardziej doceniasz te wieczory spędzone sam na sam z mezem- bo masz je rzadziej.

ludzie powini tak układać sobie życie by być szczęśliwi dla jednych to szczęście to posiadanie dzieci dla innych: święty spokój i wolność najważniejsze by dokonywać w życiu takich wyborów by być szczęśliwym i nie żałować ja dzieci nie lubię i niegdy nei lubiałam gdy patrzę na dzieciate pary to tylko czuję niechęć i żal mi ich nikt nie wmówi mi że im zazdroszczę gdy słyszę ten wieczny jazgot i histerię dzieciaków cieszę się gdy wracam do domu i mogę spokojnie odpocząć

dla jednych to szczęście to posiadanie dzieci dla innych: święty spokój i wolność xxxx rozumiem ,ze twoim zdaniem jedno wyklucza drugie ?:) bo moim - jedno bez drugiego nie istnieje :D

mireczka: I mamy meritum- komformizm. Nie wiem, czy byłabym w stanie zrezygnować z tych wspólnych wieczorów tylko we dwoje, wypadów na miasto w środku nocy, wysypiania się jak mi się podoba i generalnie robienia tego na co się akurat ma ochotę. Fajnie ktoś wyżej napisał- jednemu da radość gaworzenie dziecka, dla drugiego będzie to przeszkadzający jazgot.

mlodzi ludzie czesto nie mysla w ten sposob o dzieciach ale...na tzw starrosc...jest potrzeba troszczenia sie o dzieci wnuki-mowia ze bardziej sie wnuki kocha niz dzieci:) po drugie opieka, jak bedziesz stara i maz tez to kto sie wami zajmie? dla kogo bedziecie gotowac obiadki, ale nie tylko to taka przenosnia....mlodzi ludzie decydujacy sie na brak dzieci nie mysla o takich rzeczach bo one moga sie wydawac malo interesujace, ale kiedys beda mialy znaczenie...

zaraz odezwą sie głosy ,ze zarobią sobie na eleganckie domu opieki i tym podobne . a prawda jest tak ,ze najgorszą konsekwencją życia bez dzieci jest samotność . I to samotność na starość .

Polly- powinnaś chyba napisać, ze WIESZ, ze nie umiałabyś z tego zrezygnować:) Tak szczerze to w Twoim wieku też nie potrafiłabym z tego zrezygnować. Przecież Ty młoda jeszcze jesteś- kiedy jak nie teraz szaleć?

większe prawdopodobieństwo zachorowania na raka piersi niż kobiety dzietne

to raczej marny argument " za " :)

a przypadkiem większe prawdopodobieństwo hemorodidów i wypadania macicy po dzieciach nie jest? to nie polemika- to dla zrównoważenia rgumentu o raku piersi

a prawda jest tak ,ze najgorszą konsekwencją życia bez dzieci jest samotność . I to samotność na starość . x Zdziwiłabyś się kochana ilu starszych ludzi umiera na samotność mimo tego, że mają dzieci. I wiesz kto jest przy nich w ostatnich chwilach życia? Sąsiedzi, bo mają dla nich większe serce niż własna rodzina. To żaden argument, naprawdę. x

ja tez się o tą samotność boję....ale jakos nie widze tego, bo jak? dzieci prowadzą swoje życie, to człowiek i tak siedzi na codzień z mężem (o ile mąż nie zwiał). dzieci odwiedzają i fajnie. ale....staram się to wyobrazić...a ludzie nie wiedza jak umrą, skąd wiadomo, że np. wielkie zgromadzenie wokół łózka i ostatnie tchnienie z płaczem ludzi w tle. czasem w szpitalu w ciągu 10 minut za zawał się schodzi. mój dziadek zawału dostał w toalecie. był tylko hałas upadku. babcia go znalazła w rogu w pozycji półleżącej, byli sami wtedy on, już nie żył. dziś babcia mówi przede wszystkim w tej swojej samotni, że by chłopa na plecach choćby przyniosła do domu, byle żył. a ma chyba 9 dzieci.ale dzieci odwiedzają jedynie, a ten mąż to ktoś na codzzień. wiecie o co mi chodzi? chyba i tak to jest najważniejsze?