Czy przyznawac sie dziewczynie ze jest sie prawiczkiem bedac facetem po 30

Płytkie spojrzenie. W każdym jest coś, co może przyciągnąć uwagę. Mnie właśnie taki nieśmiały facet zawrócił w głowie i teraz jesteśmy razem :)

Kochająca bardzo... "Płytkie spojrzenie. W każdym jest coś, co może przyciągnąć uwagę." BUAHAHAHAHAHA! :D

"W każdym jest coś, co może przyciągnąć uwagę. " 123 skoro tak twierdzisz to jak wyjaśnisz fakt że "mogło przyciągnąć" ale jednak jakoś nie przyciągnęło? cud? nie, normalka. jak ktoś fajny nie jest to "przyciągnąć uwagę" może tylko hipotetycznie. praktycznie szanse ma marne.

Trzeba jeszcze spotkać osobę która to coś dostrzeże. Mnie u mojego Najmilszego nie przeszkadzała ani jego największa troska - łysina, ani wiecznie spadające okulary. Pokochałam go za spokój, głos i uśmiech. Za to, że Jest.

"Pokochałam go za spokój, głos i uśmiech. Za to, że Jest." 123 a tymczasem na planecie zwanej ziemią... :D

...trwa zwątpienie?... ;) Nie wątp, bo może kiedyś przegapisz okazję - może już się to stało?

przepraszam bardzo ale czy ten twój był prawikiem po trzydziestce że dajesz go tu nam jako przykład?

Był przed trzydziestką, więc przykład jak najbardziej adekwatny. Z tego, co pisze Autor, sytuacja bardzo podobna. Tylko nie analizował swojej samotności w kategorii głównego problemu w życiu.

a to się trafiło ślepej kurze ziarno :D

Może po prostu nie gadał o tym tyle. Ale w sumie złożyło się tak, że dość szybko poruszyliśmy ten temat - odczyszczając atmosferę. Jemu przyniosło to ulgę, potem się już wyluzował, był weselszy i bardziej ufny.

No domyślam się, że nie jest to łatwy temat. Nawet w męskim gronie.... a może zwłaszcza?

no jeszcze by tego brakowało żebym opowiadał ludziom że jestem prawikiem. co ty wymyślasz w ogóle?

Ciekawe czemu opowieści o kolejnych podbojach są tyle prostsze... nawet jeśli niezbyt chlubne.

"Ciekawe czemu opowieści o kolejnych podbojach są tyle prostsze..." 123 moi koledzy raczej takimi opowieściami mnie nie raczą. ja w ogóle w dziwnym środowisku się obracam najwidoczniej. moi znajomi to sobie raczej szukają "dziewczyn" i "żon" a nie "dup do zaliczenia".

jesteś klerykiem lub księdzem?

To akurat na duży plus. Może kobiety więcej paplają, choć dla mnie to zawsze żenujące tak wywlekać przed innymi najbardziej prywatne sprawy.

ja mam w ogóle same plusy. no i właśnie dlatego powoli dobijam czterdziestki w prawiczym stanie - z nadmiaru plusów :D

"Mnie u mojego Najmilszego nie przeszkadzała ani jego największa troska - łysina, ani wiecznie spadające okulary. Pokochałam go za spokój, głos i uśmiech. Za to, że Jest." x A jemu twoja tusza, opadające cycki i staropanieństwo

Nie wiem, nie znam Cię. Ale mimo widocznego u Ciebie dużego zwątpienia podoba mi się to jak piszesz. Bo z tym, co piszesz nie zawsze się zgadzam ;)

problemem offermy nie jest to, że jest prawiczkiem, tylko to, że jest zyebem

ja tam po prostu nie wierzę w to, że jak ktoś se do trzydziestki nikogo znaleźć nie potrafił to se później znajdzie. no chyba że z desperacji poleci na niego panna której też nikt całe życie nie chciał.

Może o tyle masz rację, że tego mojego Nieśmialca to ja w jakiś sposób odnalazłam. Chociaż w sumie pierwszego kroku nie zrobiłam, poczekałam aż się przełamie, odezwie, no i później się wszystko powoli rozkręciło. Teraz jest super, chociaż jest strasznym domatorem i sporadycznie gdzieś wychodzimy. Ale nie narzekam - cenię sobie ten spokój i stabilizację, w sumie tego właśnie szukałam :)

opowiadasz jakieś pierdoły albo to faktycznie przypadek jeden na milion.

no tak. nieśmiały prawiczek to ideał, jak jeszcze bez nogi i na rencie to już dar boski :D ale babka pisze farmazony...

To już zaszufladkuj, jak Ci wygodniej ;) Poważniej mówiąc: mam wrażenie, że pary, które dobierają się później, są szczęśliwsze, bardziej doceniają to, co mają. Zakładając oczywiście, że uda się im dogadać - u nas z tym było najciężej, bo nieco się różniliśmy. On porządnicki, ja - roztrzepana bałaganiara, wychowani w dość odmiennych warunkach. I masa innych powodów do rozstania, które udało się nam pokonać. U dorosłych ludzi w grę wchodzą wieloletnie nawyki, które później ciężko odkręcić.

"No domyślam się, że nie jest to łatwy temat. Nawet w męskim gronie.... a może zwłaszcza?" Dlatego ja się nie odzywam. W ostatnich miejscach pracy jeżeli chodzi o facetów z przedziału 20-30 to rozmowy o kobietach i podbojach stanowiły główną tematykę.

"Poważniej mówiąc: mam wrażenie, że pary, które dobierają się później, są szczęśliwsze, bardziej doceniają to, co mają. ­ raczej - cieszą się, że będąc w pewnym wieku wybrakowanym towarem na rynku matrymonialnym znaleźli cokolwiek.

Żab-X strasznie sfrustrowana jesteś. Przykre.

nie jestem sfrustrowana. po prostu piszą prawdę, którą ogół bab słabo toleruje. wasza sprawa. ­ ten twój łysy i nieśmiały, gdyby miał do wyboru jędrną 18stkę i ciebie, zgadnij, co by wybrał? :) ­ ale samooszukiwanie się to podstawa życia kobiety.

Co do desperatów, to ostatnio widziałam moich dawnych wykładowców z uczelni: stary kawaler, lat ok. 60 i równie stara panna. Oboje zawsze wydawali mi się zabawni w swej nieporadności, a jakoś odnaleźli się w swoim towarzystwie do tego stopnia, że postanowili się pobrać. No i jakiś czas temu zobaczyłam ich na mieście, jak sobie idą szczebiocąc coś - nie zdziwiłabym się, gdyby omawiali jakiś wykład ;) Z boku może i wyglądało to na desperację, ale oni naprawdę wyglądają na szczęśliwych. I przyznaję to pomimo faktu, iż wykładanego przez nich przedmiotu nigdy za bardzo nie lubiłam ;)