Jak sobie radzić w sytuacji gdy...

Kilka tygodni temu zaczęłam prace w nowym mieście i w tejże pracy poznałam kilka osób. Mam problem, ponieważ na jedną z nich, a mianowicie "kolegę z pracy" reaguje inaczej. Facet jest ode mnie z 10-15 lat starszy(ja mam 24), nie wyróżnia się, sympatyczny, przystojny...W pracy widzimy się góra dwa razy dziennie i to jest dla mnie koszmar. Gdy na mnie spojrzy, uśmiechnie się lub co najgorsze do mnie zagada mam atak paniki, brakuje mi powietrza, czuje jakby cała krew odpłynęła mi z mózgu, nie mogę złożyć poprawnie zdania(wstydzę się, że uzna mnie na przygłupa), ręce mi się trzęsą i czuje taki napływ gorąca, jakbym miała pod skórą lawę. Gdy na przerwie śniadaniowej pijemy w grupie kawę ukradkiem patrze na niego, na jego dłonie, na twarz i... zaczynam fantazjować, jak tymi dłoniami dotyka mnie, jak w jego lub w moim pokoju biurowym się kochamy.Mam chyba jakąś obsesje na jego punkcie... Nie wiem jak sobie z tym poradzić, bo przecież nie mogę się zapowietrzać jak tylko go zobaczę. Nie wiem, może to wynika z tego, że od dłuższego czasu nie współżyłam, a tu objawił się-powiedzmy mój ideał i może hormony odżyły... To dla mnie jest o tyle stresujące, że nie wiem czy jest zajęty (obrączki nie nosi, ale to nie musi oznaczać, że jest wolny), bo jeżeli wiedziałabym, że jest zajęty, to ta katorga byłaby mniejsza. Gdzieś w podświadomości czując, ze może być wolny nakręcam się niepotrzebnie. Mieliście takie sytuacje? Jeśli tak, to jak sobie poradziliście? Przeszło samo, czy trzeba było sobie długo przetłumaczać, że szkoda czasu na coś, co nigdy się nie spełni?