dziwne zaburzenie

Witam, podejrzewam, że mogę mieć jakąś chorobę psychiczną. od dłuższego czasu dziwnie się zachowuję. Mam tak, że np. myślę o tym czy dziś spotkam kogoś. gdy o tym myślę i np piję herbatę to jeśli wypiję nieparzystą liczbę łyków to znaczy że nie a jeśli parzystą znaczy że tak. nie umiem jakoś tego nie robić, zdaję sobie sprawę, że to bardzo głupie. albo np. jak coś zrobię to zła rzecz się nie stanie a jak nie zrobię to się stanie. np. jak przeczytam cały artykuł to nic złego się nie stanie a jak nie przeczytam to się stanie. pisząc to teraz widzę jakie to głupie ale nie umiem jakoś przestać o tym myśleć i tego robić. czy wiecie co to może być? haha chyba pora udać się do psychologa... wszystko zaczęło się jak mój ojciec zaczął pić. jeśli będę robiła wszystko parzystą liczbę razy to nie będzie pijany i tak dalej, i tak dalej...

brzmi jak nerwica natręctw i można to leczyć :) poczytaj o tym w necie zanim pójdziesz do lekarza, będziesz wiedziała czego się spodziewać pozdrawiam :)

kurcze, już kilka osób mówiło mi że mam nerwicę bo ciągle muszę robić coś z rękoma. bawię się włosami, długopisem, zginam kartkę, cokolwiek. dziękuję za odpowiedź :)

...razem czyni siedem ....

nie ma się czego wstydzić, zwłaszcza że problemy w domu mogą spowodować znacznie poważniejsze dolegliwości psychiczne umów się do psychologa i powinien pomóc, lepiej teraz niż gdy zmartwienia i stresy przekształcą się w coś gorszego trzymaj się ciepło :)

Udam się jak najszybciej, już jutro umówię się na wizytę :)

do psychiatry nie do psychologa , przy nerwicy natręctw najpierw leki a następnie psychiatra decyduje czy kierować na terapie ,jak mnie drażni mylenie tych dwóch specjalności ,albo "ide do psychologa po recepte na nasenne"

Faktycznie to może być to, ja też mam różne "schizy" ale nie patrzę na to w sposób jakby miało mi to szkodzić :) x ja np za każdym razem wracam się do domu by upewnić się, że zamknęłam drzwi i tak kilka razy, wracam odchodzę, wracam... albo jadąc autobusem muszę liczyć drzewa/budynki lub ludzi, ale tylko wtedy gdy np. są ubrani w jakiś tam kolor dajmy na to zielony i wtedy tych liczę a reszta odpada. Tak samo jak idę to zawsze liczę kroki/ znaki drogowe/ po prostu muszę liczyć. I mam bzika na punkcie symetrii, jak widzę, że coś jest nierówne to mam takiego nerwa...mogłabym jeszcze tak trochę wymieniać, ale jak napisałam to nic groźnego, przynajmniej na razie.

ja zanim kupiłem auto miałem tak ze stałem na przystanku i myślałem : 19 ( lub inna liczba) jakie przejedzie obok zanim podjedzie autobus będzie moje-w sensie że tak los zechce . Teraz np jade do roboty i liczę ile przejezdza sedanów ,albo combi . wagony licze na przejezdzie - kocha ? nie kocha? plasterki szynki w lodówce tak by miec pewność że wystarczą na wszyskie kromki chleba z chlebaka ( kromki też policzone) paranoja ,jak w dniu świra .

kierowca bombowca dokładnie, dzień świra :D

ula której ukradli nick, psychoterapia też podobno jest skuteczna w takich przypadkach, a wielu, zwłaszcza młodym osobom, znacznie ciężej się zebrać, żeby pójść do psychiatry, bo w powszechnej opinii to jest lekarz dla niebezpiecznych wariatów

nie znam osoby która by tak nie miała !! nara.