Sezon na faceta obojętnie jakiego

Najdziwniejsza sytuacja ever: Duże miasto w Polsce, ja w gajerze, pod krawatem, sprawiam pewnie znośne wrażenie. Jestem sobie w delegacji, po całym dniu zapierniczu ruszamy z kumplami w miasto, ochlać się piwskiem i odreagować stresy. Znajdujemy przyjemną knajpę, zamawiamy piwo, później kolejne i kolejne. Zacna impreza. W międzyczasie moi odważniejsi ziomkowie zaczynają uderzać do dziewczyn siedzących w knajpie (żadnej chamówy, tylko tzw. "miękki podryw", pełna kurtuazja). W pół godziny towarzystwo się miksuje, wszyscy siedzimy już razem. Dosiada się do mnie kobitka (wstawiona trochę) i zaczyna nawijkę. Sam nie wiem kiedy pokłada się na mnie, szepcze mi do ucha, ściska mi udo. Ja - niestety pedał, ale podobno nie budzący skojarzeń (normalnie mnie wali, czy budzę, czy nie, ale w tej historii to ważne); no przecież nie pójdziemy do wyra, więc grzecznie, ale stanowczo nie reaguję na zaloty. Trochę mnie to męczy, bo przyszedłem się pośmiać i uchlać, a tu masz - "narzeczona" się pojawiła, a tak mnie chowali, że kobiecie szacunek się należy, więc chciał - nie chciał, konwersuję. Albo próbuję konwersować, bo czas płynie i widzę, że laska lepiej się dogada z moim rozporkiem, niż z łbem. Mija znowu trochę czasu, panna deklaruje sympatię, mówi, że jeśli tylko bym chciał, to ona już za tydzień może mnie w tej Warszawie odwiedzić i zostanie, ile będę chciał, bo strasznie jej się podobam (to już mega wkręt, bo jestem zaledwie przeciętny). No to się w końcu zbieram na odwagę, (bo wszystko ma swoje granice i asertywnym trza być choć trochę) i grzecznie tłumaczę, że sorry, ale to nie dla mnie, że nie szukam związku, że nie umiałbym być dla niej dobrym facetem, a ta skubana aparatka na to, że to nie ważne, że damy radę, że, o miłości to możemy pogadać w przyszłości, a póki co, to ona ZAINWESTOWAŁA we mnie pół wieczora i żebym nie był chamem, bo jej kupele już się tu POUSTAWIAŁY i będą miały z niej później bekę, że nie wyrwała kolesia. I że mam drogi garnitur. No bez jaj. I, kurde, tak sobie myślę: całe życie matula z tatulem tłukli mi do łba o szacunku dla kobiet i rację mieli, bo zdecydowana większość babek, które spotkałem była co najmniej świetna. Ale co to za cholerny trend jakiś, żeby odpuścić osobowość i intelekt a wyeksponować waginę; żeby olać spontan a postawić na wyrachowanie i łowienie łosia? Co z szacunkiem dla siebie samej? Może ja durny jestem, ale serio, teraz wartością nadrzędną jest ustrzelić zwierza, nawet za wszelką cenę?

Jeżeli to prawda, to, co piszesz, to ja jestem w lekkim szoku. Bo owszem, wiedziałam, że jest pęd na to żeby mieć faceta i jak go masz, to automatycznie masz "wyższy status" (w sumie w ogólnym środowisku, nie w poszczególnych, takie odnoszę wrażenie, ale żeby dochodziło do tego stopnia, to... uhm, ja nie znam i nie mam takich koleżanek i mieć bym nie chciała.

Otóż to! Dlatego aż to opisałem, bo mi kopara opadła. Szczególnie dziwne, że to delegacja, daleko od miasta, w którym mieszkam, więc tu mi nawet szpanowanie, że się ma faceta nie bardzo pasuje.

No cóż.. są ludzie i wiatraki jak widać.. :). Generalnie coś dzisiejszy świat nam szwankuje, w wielu sprawach. Obyśmy nie skończyli jak Rzym.

Dzisiejszy świat nam szwankuje... ładne, kupuję to. :)

http://www.youtube.com/watch?v=BrR71pzpgck

laski gdy tylko poczuja sie pewnie albo ze nikt ich nie pozna zachowuja sie jak faceci i bardzo dobrze,jestesmy rowni:-)

hahaha... może masz i rację. Chociaż osobiście nie znam faceta, któryby po czterech godzinach znajomości planował przeprowadzkę do nowo poznanej "narzeczonej". ;)

To teraz wiesz jak czują sie podrywane na chama dziewczyny

No, to akurat prawda.