nie rozumiem matek decydujących się na wychowywanie downa

Pracuję wśród takich dzieci, widzę je codziennie, znam ich rodziców. I jak widzę ich radość z tego, ze są w szkole, wśród rówiesników, jak popatrzę na te uśmiechnięte piegowate i umorusane (najczęściej po obiedzie) pyszczki, na te żądne życia - mimo ułomności zarówno fizycznych, jak i psychicznych - dzieciaki, jak widzę dumnych rodziców podczas szkolnych uroczystości, to mi serce rośnie.

w przypadku osoby ubezwłasnowolnionej decyzję o eutanazji podejmują jego prawni opiekunowie. W krajach cywilizowanych. W kraju Matek - Polek podziwia się tych, którzy na własne życzenie biorą sobie garb na plecy, krzyż do dźwigania, a potępia się myślących inaczej.

Ja dziękuję za cywilizację śmierci. Na szczęście moje dzieci urodziły się zdrowe inie musiałam stanąć przed takim dylematem. Jeżeli kogoś cieszy uśmiercanie chorych ludzi to nie jest człowiekiem, a potworem. Nie wszystko co zagraniczne jest dobre.

Ja nie będę potępiała matki, która oddała do ośrodka chore dziecko, bo nie dała rady,nie mnie oceniać, ale zabicie takiego dziecka jest potworne i nieludzkie. Co Wy macie za traumę z cierpiącymi matkami-polkami? To taka moda teraz krytykować wszystko co polskie. Skoro tu jest tak źle to wyjedź do jakiegoś cywilizowanego kraju. Tylko, ze tam ludzie też opiekują się chorymi dziećmi, a nie zabijają je.

W przypadku wykrycia zespołu downa w czasie ciąży, aborcja powinna być obowiązkowa. Dodatkowo, zarówno ojca jak i matkę powinno się wysterylizować.

To Ty taka wielce oświecona, a nie wiesz, że prawdopodobieństwo urodzenia ponownego urodzenia się tej samej parze dziecka z ZD jest bardzo małe?

co za łomy poczytajcie sobie o Zespole Downa - każdy z nas może mieć dziecko z ZD - wysterylizuj się sam/sama, bo dzieci zrodzone z osoby o tak niskiej inteligencji jak Twoja naprawdę mają marne szanse na prawidłowe funkcjonowanie w spoleczeństwie

A ja nie rozumiem i nie podziwiam matek ktore sie zdecydowaly , zeby urodzic chore dziecko z downem..mam pogarde dla nich..jak moga skazywac dziecko na takie zycie dla chec****siadania dziecka..pieprzone egoistki.

Przeczytaj sobie książke "Poczwarka" masz streszczenie http://m.onet.pl/wiedza-swiat/ksiazki,dg3pr polecam tą książke dla każdego debila, który myśli, że dzieci chore na downa czy inną chorobe jest ciężarem. Te dzieci nie są ciężarem. Sama mam chorego siostrzeńca. Nie mówi. Miał wiele opieracjo. Ma 10 lat w tej chwili. Jest cudowny. Takie dzieci wiedzą co to znaczy kochać i pomimo tego, że jest chory umie obsługiwać komputer, troche rysuje, słucha się,.jest kochanym dzieckiem. Raz byłam u niego w szkole. Widziałam różne dzieci z różnymi chorobami. Właśnie taka dziewczynka z zespołem downa podeszła i się przytuliła. Myślałam, że się porycze. Te dzieci są kochane.

Kazdy czlowiek moze nagle stac sie kaleka , ciezko chorym , niepelnosprawnym potrzebujacym opieki i niech nikt nie bedzie taki pewny , ze jego to nie dotyczy.Wiec nie rozumiem po co takie dyskusje ? Ja podziwiam i szanuje ludzi , ktorzy opiekuja sie takim chorym. Mam znajoma , ktorej coreczka tylko lezala w luzku , nie mowila , nie poruszala sie , karmiona byla przez szlauch do zoladka. Rodzice bardzo ja kochali i to byla straszna tragedia kiedy dziewczynka w wieku 14 lat zmarla. Urodzila sie zdrowym dzieckiem i rozwijala sie normalnie 2 lata a pozniej przyszla nieznana postepujaca choroba .

Oczywiście każdy może zostać niepełnosprawną osobą, ale tutaj piszemy o chorobie o podłożu genetycznym. Nie widzisz różnicy? Czy co Mamo Antosi nie chcesz takiego zięcia???

autorko bylas kiedykolwiek w ciazy? myslisz ze tak latwo zabic swoje dziecko?

Jestem matka mam zdrowego synka ale gdyby byl chory kochalabym go tak samo bardzo ktos kto nie dba o zycie w brzuszku dla tego dzieciatka nie nosi pod swoim sercem ego serce niebije z jego sercem nigdy nie zazna milosci do malenstwa nie da sie zabic swojego dziecka w innym wypadku jest sie pozbawionym uczuc potworem nie uznaje aborcji.jesli ktos decyduje sie na dziecko musi byc ODPOWIEDZIALNY!!!!!!!!!!!!!!