Surowo wychowuję choć nie chcę

Paradoks. Obiecywałam sobie, że moje dziecko nie będzie surowo wychowywane. Ja córka mundurowego byłam wychowywana po kapralsku. Więc wiem jakie to obciążenie. A jednak mimo to od swojego dziecka bezdyskusyjnie wymagam porządku, pośpiechu i spokoju. I w zasadzie wszystko musi być tak jak ja chcę. Normalnie ryczę teraz jak czytam to co piszę. Powtarzam cholerny schemat automatycznie. Pojawia się impuls np. dziecko nie robi tego o co proszę i natychmiast pojawia się u mnie złość. Wybucham w sekundzie. Nie wiem czy najpierw psychiatra a potem psycholog? PS. Od 2 lat jestem rozwódką, nie mam pracy i mieszkam z rodzicami. Wewnętrzny wkurw w zasadzie towarzyszy mi non stop. Nie wiem może to przez to jestem taka nerwowa.

dobry objaw to taki ,że dostrzegasz powielany koszmar wychowawczy. :) Jesli czujesz,że sama sobie nie poradzisz aby to zmienić to psycholog na pewno pomoże :) .Ja kiedyś uczestniczyłam w takim kursie doskonalenia umiejętności wychowawczych, wiele rzeczy się nauczyłam :)

Lepiej chvjem orać pole niż kapralem być po szkole...