Może to dziwne

ale doszłam do takiego etapu w życiu i wniosku, że uważam, że matka, brat są dla mnie ważniejsi niż jakiśtam partner/narzeczony. tak mnie życie nauczyło, z obserwacji otoczenia, facet, narzeczony, żona, moze kopnąc partnera z dnia na dzień, polecieć na bogatszego, przystojniejszego, itp. mąż moze bić, ukraść wspólne oszczędności, zostawić żonę dla kochanki, itp itd. co wtedy robimy? ano walizeczki i do rodziców. bardzo często tak się zachowują pseudo-dojrzali i pseudo-samodzielni ludzie. wracają do mamusi. tyle jest warty związek. ja ufam bezgranicznie jedynie matce i bratu. to są jedyne osoby, które mnie nie kopną w dupę dla "lepszej partii". a partner dla mnie to tylko na chwilową rozrywkę i "do widzenia".

fakt, to bardzo dziwne współczuję Ci z matką ani bratem nie założysz rodziny

wiem, ale matka mnie nigdy nie oszuka, ani nie okradnie. moja matka założyła rodzinę I co jej z tego przszło? jest kłebkiem nerwów, do tego nie ma nic, bo druga połówka ją okradła... czy naprawdę taki macie pęd do parzenia/parowania się? rozwody, tragedia was nie odstraszają? tydzien temu moj sąsiad zabil swoją 39-letnią zone, bo chciała rozwodu. na pewno zwiazek to dobra sprawa?