Moja mama zmusza mnie do studiowania medycyny!

Z tym związkiem to bez przesady..

odezwał się gimbus :D no tak, największy porblem iść do pracy i nie móc oddawać się studiowaniu co sobie ktoś umyślił. znam ludzi co tez tak musieli zrobić i jakoś po paru latach wrócili do takich wymagających kierunków (nawet tutaj takie osoby pisywały co po 25 roku szły na medycynę). niszczenie psychiczne córki ("za niezaliczenie będzie się awanturować"_+cala reszta) to problem gimbusiarski. całe szczeście że lekarzem nie zostałaś - o jednego pozbawionego empatii konowała mniej, jakim Ty byś lekarzem była? autorko - nei masz za krzytyny własnej tożsamości, osobowości, myślenia samodzilnego, jak teraz tego nie zmienisz po 50 zorientujesz sie, ze zyłas dla matki a Ty masz z życia jedno wielkie g...+ poranioną psychikę. Twoja decyzja

Niech ci jeszcze meza znaj dzie a wczesniej go sprawdzi:-) hahaha . Wydoroslej mama cie podciera czy sama .

Najbardziej mnie wkurzyło to mieszkanie bo ogólnie studia jakoś bym przebolała, potem bym się zajęła dziedziną medycyny, którą lubię..

Już nie narzekaj przynajmniej masz dach nad głową

a profesor ma juz zone czy jeszcze nie?

Jest sam ale nie wiem czy to wdowiec, rozwodnik czy stary kawaler.. W każdym razie on ma swoje lata!

znaczy jak bardzo stary jest? ty..a moze on ma zone w innym miescie? :o uwazaj moze..:/ profesorowie to tak lubia: mloda zona w innym miescie a mamusia trzyma kase :o

Nie wiem ile ma dokładnie lat. Musiałabym zapytać mamy, ale z 50 coś pewnie ma tak na oko. Czy ma żonę czy nie co mnie to obchodzi?

ty masz taki problem a ja skonczylam studia, do ktorych mnie matka zmusila, studia ktore nic mnie nie nauczyly.Borykam sie z brakim pracy od kilkunastu lat, kombinuje, trafiam do prac z mobbingiem (m.in ksiegowosc z przekretami) a moja mama uznala, ze wepchnie mnie na jeszcze jedne studia. Na pierwsze poszlam "bo nigdzie indziej bys sie nie dostala". Nie dostalabym sie wtedy, bo konczylam rownoczesnie z matura szkole muzyczna i po prostu musialam zaczac na siebie zarabiac a nie miaam czasu i sily przygotowac sie na lepsze studia :/

Eh.. Mój tata każe mi być lekarzem. 'każe', bo inaczej tego nie mogę nazwać. Nie wiem dlaczego, co chwilę pyta 'będziesz tym lekarzem?', a ja się gubię, jestem zmieszana, mam dar do przedmiotów humanistycznych, i w tym chce iść kierunku. Jestem dopiero w gimnazjum, mam czas na zastanowienie, ale raczej nie chce iść w kierunku innym niż pisanie, może prawo, psychologia. Czyli Human. Przedmioty ścisłe są nie dla mnie, już teraz mam problemy z matematyką.. Ale co z tego:) Skoro niespełnione marzenia mojego taty, to też moje marzenia..

Niestety po studiach humanistycznych pracy nie ma :( Będąc gimnazjalistką możesz jeszcze odnaleźć w sobie coś, co pozwoli Ci pogodzić predyspozycje z pasją i potzrebami rynku pracy.

podobno w pracy najwazniejsze sa umiejetnosci interpersonalne. Z perspektywy czasu widze, ze: w ksiegowosci dobrze sie bedzie czul ktos z zylka do zlodziejstwa, kombinowania lub ktos, kto nie ma nic do stracenia, chce się dorobić. Lekarz to zawod silnie zhierarchizowany, jak masz lekarza w rodzinie,ktory przetrze ci szlaki to jestes do przodu, podobnie wsrod prawnikow Wsrod prawnikow jest jeszcze gorzej i jeszcze bardziej chyba role gra rodzina, a do tego dobrze jest byc swinia, ktora nie boi sie i nie ma skrupulow i idzie po trupach. Taka jest prawda. Rodzice, ktorzy wmuszaja w dziecko okreslone studia powinni rozmawiac z nim o tym, z czym to sie wiaze,

Profesor robi do ciebie podchody? :)

Nie robi raczej nic takiego.. Czasem przychodzi do mnie i sprawdza czy śpię, pyta czy jadłam coś i takie tam..

Co jak dobierze Ci się do majtek?