wirtualnie, nie realnie...

1 nie pouczaj nikogo bo to tylko źle o tobie świadczy

Autorko, w moim przypadku było identycznie. Pod koniec bywało nieprzyjemnie, ale staram się zostawić w pamięci tylko to co najlepsze. Dla mnie to jakiś dodatkowy zastrzyk adrenaliny, który daje dodatkowego kopa w życiu. Niektórzy skaczą ze spadochronem, ja mam lęk wysokości, więc jest to jakaś alternatywa;)

Autorkoo....to jedziemy na jednym koniu..... Mnie też czegoś brakuje w małżeństwie...:-( Chętnie poznam Cię bliżej....( nie za blisko, oczywiście!);-) Ile masz lat?

spokojnie gościu :) może Cię zaprosi :D to nie pouczanie , a troska bardzie, a ty myśl co chcesz ;)

Witam wszystkich w nowy niezbyt poękny dzień:) Znajomości wirtualne choć nierealne dostarczają bardzo realnych uczuć i emocji niestety w pakiecie z podnieceniem,ciekawością,radością poczuciem bycia komuś potrzebnym, erotyzmem i słodkim flirtem idą te gorsze składniki...tęsknota, smutek, rozczarowanie, żal...późbiej zawód i pretensje...mimo wszystko jak napisała Kusza pchamy łapy w drzwi, moim zdaniem jesteśmy wszyscy takimi małymi masochistami;)

Gościuzkwiaciarni, może po prostu pozytywne aspekty warte są kosztów, które się ponosi :)

Moim zdaniem ostateczny bilans i tak wychodzi na plus ;)

Oczywiście Niemożliwa, czy zakończenie jest dobre czy złe.. uczymy się czegoś nowego o sobie i wychodzimy z tego bogatsi w doświadczenie:) Czytam Twoje wypowiedzi i nie dziwię się że ktoś gdzieś utrzymywał z Tobą taką znajomość..wydajesz się być ciekawą i inteligentną..wybacz słowo wydajesz się, ale póki co na tyle mogę sobie pozwolić;)

Ja napisałam jak to było u mnie. To na pewno nie z powodu znudzenia drugą osobą rozpadały się moje znajomości. Staram się być uczciwa...o ile tak można to nazwać. Na poczatku stawiam sprawę jasno...tylko znajomość @ nic więcej. Jeśli druga strona na to przystaje to wtedy obydwoje podejmujemy to ryzyko i niech każdy bierze odpowiedzialność za siebie. Z tym dobieraniem osób na priv...to jest tak że zwykle odkrywa się zupełnie kogoś innego:) zwykle na plus. Oczywiście czasem po kilku mailach znajomość się urywa bo jeśli czuć że to jednak nie to, to nic na siłę. Maile można przyjmować hurtowo, a z czasem, przeważnie dość szybko się okazuję czy akurat te dwie osoby się dogadają:) nigdy nie miałam żadnych nieprzyjemności z tym związanych

Kusza, adrenalina pięknie uzależnia i daje kopa w szarej codzienności i dzięki niej niektórzy nie wpadają w zabijającą umysł i serce monotonnie;)

Jeżeli już decydujemy się przejść na priv z osobą poznaną wirtualnie, musimy liczyć się z tym, że wszystko się może zdarzyć. Włącznie z uczuciem i spotkaniem. Zależy od intensywności znajomości:)

Wanilia a co jak dwoje zajętych ludzi przypadnie sobie w tym miejscu do gustu...? @ , smsy, rozmowy telefoniczne, spotkniei = zdrada

W pewnym sensie mentalne uzależnienie. Niektórzy są słabsi psychicznie, szybko się angażują. Wtedy mowa o dystansie nie ma sensu.

Zawsze powtarzam, jeśli ktoś dorosły i dojrzały bierze się za coś to musi liczyć się z każdymi konsekwencjami z tym związanymi i tyle:) Nikt nikomu wódki na siłe nie leje do ust jak się stacza i nikt nikogo nie zmusza do pisania @ z nieznajomymi;)

Gość, czy zdrada? Psychiczna z pewnością, myślami zdradzamy. Nie zawsze musi dojść do seksu w życiu realnym. No ja tak nie miałam:)

Dokładnie, nic na siłę. A jeśli już, to sami mysimy się.pilnować:)

Kusza dokładnie tak jest, kończymy jedno i zaczynamy drugie ale po co? Żeby zapchać dziurę po kimś kto zaczynał być zbyt ważny albo odwrotnie ktoś kto zaczynał za bardzo chcieć? Głód adrenaliny, wyrzucie z emocji w codziennym życiu? A może poprostu tak jest człowiek zaprogramowany...mamy się mnożyć i tworzyć jak największą różnorodność genetyczną ;) czasy się zmieniły i dzięki internetowi możemy szukać parnterów zdalnie i bezstresowo sprzed ekranu peceta czy smarka jakiegoś:)

Zapchanie pustki po kimś... Hmm:)

Ot prosty powód,argument i wymówka;)

Gościuzkwiaciarni, myślę, że właściwego określenia użyłeś :) okoliczności innego nie dyktują Kusza, cóż poradzić, że słabościom i emocjom ulegamy, chyba właśnie to wyróżnia nas spośród wszystkich istot żywych, które jedynie instynkty wiodą :)

Jeżeli mamy wyrzuty sumienia, znaczy że zależało nam na kimś, bardziej niż byśmy tego chcieli:) Stąd szukanie kogoś na "zapchanie"..

Czasem podążanie za instynktem i podstawowymi potrzebami jest ciekawe i pozytywne:)

Fajnie się zaludniło tutaj;) Każdy ma jakieś swoje doświadczenia i jak widać tyle ile osób, tyle opinii...ja mam chęć się przekonać po raz kolejny:) nierealnaaa@o2.pl

Zatkało się;p

Może to wewnętrzna potrzeba bliskości? Możemy być otoczeni bliskimi, ale jednak czegoś brakuje..

Kusza, nie każdy potrafi bez mrugnięcia okiem takie sprawy załatwiać. Ale często taka osoba na i w życiu codziennym problem z asertywnością. Jeżeli zasady były jasno określone, a ktoś próbuje je łamać, wtedy poczucie winy nie ma prawa bytu. Chyba, że samemu czuję się "coś więcej"

vanilio, widzę, że podobnie niektóre rzeczy odbieramy :)

A naprawdę potraficie wskazać ten moment kiedy nagle ta druga osoba nie jest już tylko kimś po drugiej stronie ekranu? I uciąć to w tym momencie.. nie jest tak że nagle się okazuje ups za późno rubicon przekroczony?;)

Dokładnie niemożliwa. Jeśli układ jest jasny od początku to później takie napieranie na kogoś nie jest w porządku. Wydaje mi się że nawet gdybym to ja zaczęła coś więcej czuć to bym to raczej przemilczała.

Chyba większość tak ma:) A niektórzy tą potrzebę wykorzystują:) Słowa pewnego Pana stąd:)