Rozstanie

Witam, Nie wiem po co tu piszę. Może jest to forma autoterapii a może znajdzie się tu ktoś kto będzie potrafił mi doradzić. 2 miesiące temu zakończyłam 4-letni związek. Zakończyłam go nie dlatego, że nie kochałam tylko było między nami bardzo źle, wydaje mi się, że z jego strony to się po prostu wypaliło. A kochałam bardzo mocno i podejmowałam wiele prób ratowania tego związku, ale do tego potrzebne są dwie osoby. Najgorsze jest to, że nadal kocham i strasznie się z tym męczę. Myślałam, że muszę dać sobie trochę czasu, bo pierwsze dni naprawdę były okropne. Problem w tym, że pomimo tego, że udaję, że żyje normalnie, wśród ludzi staram się być wesoła, to przechodzę przez jakieś piekło. Nie przestaję o nim myśleć chociaż bardzo się staram odrzucać wszystkie myśli związane z nim, codziennie śni mi się, że znowu jesteśmy razem. Kiedy jestem na uczelni i siedzę uśmiechnięta na wykładzie nagle łapie mnie taka potrzeba wypłakania się, że idę do łazienki żeby nikt nie widział. Może znajdzie się tu ktoś kto był w podobnej sytuacji i powie mi jak z tego wyjść, bo naprawdę boję się o swoje zdrowie psychiczne. Boję się też, że zawalę przez to uczelnię, bo mimo tego, że bardzo bym chciała, nie mogę skupić się na nauce.