Poważny problem pomocy

Autora, to Ty zostaw już w spokoju:P

Hm. No bardziej chodziło mi o to, że zauważył to już lata temu ktoś inny i że to stwierdzenie jest wciąż znane. Ba, ja to w szkole poznałam i rozmawialiśmy na ten temat i sobie tłumaczyliśmy dlaczego takie stwierdzenie ma sens. Przecież inną rolę przyjmuję w pracy, kiedy mam na sobie szpilki, spódnicę do kolan i białą koszulę, a inna jestem na koncercie punkowym, w starych ciuchach. Inaczej rozmawiam ze znajomymi, a inaczej z rodzicami. Ot, choćby to, że mąż koleżanki i ojciec poruszają notorycznie drażliwy temat. Znajomemu mogę powiedzieć co myślę, przykląć przy tym, w rozmowie z ojcem albo staram się temat przemilczeć, albo grzecznie odpowiedzieć tak, by go nie kontynuował. Mamy role koleżanki i córki. Wcześniej była rola pracownika i fana zespołu punkowego. Nie rozmawia się tak samo z dorosłym jak z dzieckiem, tu też są role. Całe życie gramy role.

bla bla bla bla

O, ten argument jest nie do przebicia. :D Nie pozostaje mi nic innego jak iść spać. Nie wiem tylko, czy będę w stanie zasnąć, czy nie zacznę analizować każdego "bla". :D Dobrej nocy wszystkim. :)

Nara

dobranoc chciałem powiedzieć;)

I co jeszcze napiszesz na usprawiedliwienie tego, ze klamiesz i jestes falszywa? No ale rzeczywiscie najwygodniej teraz strzelic focha i isc spac

gośććog wczoraj Uwielbiam cytaty, mam zeszyt, w którym je zapisuje, ale z tym pozwolę się nie zgodzić :) To nie są role, przynajmniej ja uważam, że nie. To jest po prostu życie, dostosowujemy się do danej sytuacji, ale nikogo nie udajemy, jesteśmy cały czas sobą, przynajmniej ja jestem. Wiadomo, że rozmawiając z dzieckiem muszę dostosować się do niego, bo że się tak wyrażę intelektem mi nie dorównuje, rozmawiając z rodzicem/ciocią/wujkiem nie przeklnę siarczyście, kiedy coś mnie zdenerwuje, bo darzę tych ludzi szacunkiem, nie wypada. Na koncercie jestem po prostu wyluzowana, mogę się zrelaksować i nie myśleć o problemach, a w pracy, cóż płacą mi za to, co robię. Każdemu, kto musi grać kogoś w życiu, polecam zmianę otoczenia, bo na dłuższą metę takie udawanie, nie jest dobre. Takie jest moje zdanie.

Pod względem poglądów, Podglądaczka króluje w podobieństwie do moich:) Dlatego dzisiaj będzie mizianko:P

Zwał jak zwał. Dla mnie to role. Oczywiście, że ich sobie nie wymyślam. Nie siedzę i nie planuję jak zachowam się w danym miejscu, bo to wychodzi naturalnie, ale na ogół jesteśmy nieco (czyli nie całkiem, a trochę) inni zależnie od miejsca, otoczenia, sytuacji.

Idąc tym tropem, równie dobrze możemy powiedzieć, że gramy rolę ptaka, bo robimy dzióbka pijąc mleko ze szklanki. Mniej więcej tak można by podsumować Twoje rozważania.

Nie zgadzam się, ale nie chce mi się kombinować jak formułować argumenty, by ktoś poza mną załapał co mam na myśli. Poza tym jestem zakłamana, fałszywa i fochnięta, to po co się wysilać, co nie napiszę, będzie źle.

Poza tym jestem zakłamana, fałszywa i fochnięta, to po co się wysilać, co nie napiszę, będzie źle. xxx otoz to:)

gośććśog Pisząc jak Cię odbieram, nie miałam zamiaru w żaden sposób Ci ubliżyć i widzę że, obrało to zły kierunek. X Autorrrrr85 dziś Tak myślisz? :)

"gość wczoraj Autorrrrr85 dziś Niedługo zjawi się moja jedyna, wymarzona, szczupła bruneteczka z długimi włoskami, delikatnie zakręconymi, z małymi łapkami..." X Ja tak wyglądam, ale nie chciałabym być zapychaczem po czyjejś eks :o

Pisałem wyżej, że z moją poważną ex rozstałem się dość dawno. Na tyle dawno, żeby spokojnie posprzątać po niej w swojej głowie. Związki rozpoczęte niedawno po rozstaniu, uświadomiły mi, że potrzebuję jeszcze czasu. Dałem sobie kilkanaście miesięcy czasu. Teraz jestem w pełni gotowy na kolejny związek.

Hey drobna Brunetko, jesteś tam?:)

Może poszła obiad gotować

Jak kocha, to wróci;) Poczekamy!

I co? Nie ma nikogo?

Czekamy na moją Bruneteczkę:)

Ona się chyba w chowanego bawi

Nie szkodzi. Wiele razy życie mnie nauczyło, że warto być cierpliwym:)

Poważnie?

yhm:)

Oczy wiście;)

Tak się zastanawiam i chyba nie przydarzyło mi się nigdy, nic takiego. W każdym razie nie mogę sobie teraz przypomnieć :)

Chcesz powiedzieć, że jesteś niecierpliwa?

Wiesz co, chyba jestem niecierpliwa. Choć nie jakoś strasznie, po prostu lubię widzieć efekty swojej pracy, poświęconego czasu, swojej energii, ale wydaje mi się to normalne. Przecież po to bierzemy się za 'coś', dla zmiany, dla poprawy.

Ale czasem, w stosunkach międzyludzkich, warto wykazać się cierpliwością. Tak, jak ja do Ciebie:P