dziewczyny czy ktoras z Was pomoglaby mi? Prosze....

Nie nie.... :) to nie bajka. Sądząc po tej Twojej wiadomości to tak sobie pomyślałem, że bardzo chciałabyś na pewno kogoś poznać, to normalne i to jest bardzo dobre ale bycie samemu jest... o wiele łatwiejsze :) Czasem wracam z pracy po 10 godzinach, mam jeszcze masę pracy w domu, wiem, że dzieci mnie potrzebują, więc spędzam z nimi czas, ciągle coś się dzieje, są chore, czegoś potrzebują, nakarmić, wykąpać, zawieźć, przywieźć, odebrać, usypiać, moja Żona jest niesamowita i nie wyobrażam sobie bez Niej ale czasem tak strasznie się kłócimy i mam Jej dość... ;) szybko mi przechodzi i decyduję się dalej o to zabiegać, nie mówię, że żałuję decyzji o małżeństwie albo że nie chcę tego - nie o to chodzi, tylko po prostu chcę Ci powiedzieć... ciesz się tym czasem który masz, kiedy jesteś wolna i korzystaj z niego na maxa;) Bo potem, jak już się z kimś zwiążesz na stałe będzie w życiu "trochę" trudniej... :) nie wiem w sumie czy powinienem Ci pisać takie rzeczy, nawet się nie znamy ale to tak z doświadczenia;) :) :)

Wkleilam ci fragment rozmowy niestety z telefonu nie da się skopiować całości z mesenger. Wg mnie nie masz się czego obawiać bo widać że zależy mu na rodzinie. Ale lepiej nie kus już losu bo sama wiesz, że masz przystojnego męża:) dobranoc