Jan Cybis, Jacek Yerka czy może Seba Szyszko?

Jak wyceniać malarstwo i jak prognozować przyszłą cenę obrazów

W/g mnie ceny obrazow w przyszlosci nie da sie przewidziec.

Chyba zbyt radykalna opinia. Jeżeli nie dałoby się przewidzieć cen w przyszłości to inwestowanie w sztukę nie miałoby sensu.

Porównując ceny obrazów ma się wrażenie, że ważniejsze jest nazwisko niż to co jest namalowane. Trudniejsza jest sytuacja kiedy malarze mają podobną "pozycję marketingową". Co do wrażeń estetycznych uważam, że Jan Cybis to bardzo dobre malarstwo, Jacek Yerka dobry warsztat ale trochę przerost formy nad treścią (kwestia gustu) a Seba Szyszko to ogromna oryginalność i trafność przekazu.

W/g mnie obrazy Seby Szyszko mogą się podobać. Trzeba mieć pewną wrażliwość aby dostrzec, że ich treść nie jest tuzinkowa. Zanim Dali stał się popularny tez musiał, zdarzyć się 'cud' zauważenia go i 'wylansowania'.

Dostrzegam te zalety a nawet powiem więcej - Seba Szyszko od strony artystycznej jest jeszcze mało doceniany a jest mistrzem w wyrażaniu głębokiego, niesamowitego przesłania przy minimalistycznej formie. Natomiast w tym temacie chodzi bardziej o pieniądze a nie wrażenia.

Dodam, że skromność środków wyrazu niektórych obrazów nie przeszkadza w wyrażeniu oryginalności. Chociażby "Ostatnia martwa kaszanka" to typowy Seba Szyszko ale z drugiej strony też "Spojrzenie z dżungli".

Małe zainteresowanie tematem. Wygląda na to, że inwestowanie w sztukę jest ciągle bardzo niszowe. Co sądzicie?

Ciekawostką może być album "Zapomniany malarz. Wielkie marzenie o uczłowieczeniu chleba razowego", który przedstawia sztukę Seby Szyszko w szerokim kontekście współczesnego świata. Vito Bardena wykorzystał przesłanie niektórych obrazów do apelu o opamiętanie rozpędzonej technicznej, odhumanizowanej cywilizacji.

„Mucha w centrum obrazu umarła. Nie było już nic, co mogłoby się pojawić. Próbujące odrodzenia rośliny uschły. Pustka przytłacza krajobraz. Świat jaki znamy przeminął. Ludzie kochali swoje komputery, samochody i wielkie telewizory. Pędzili na oślep, coraz szybciej i szybciej.” - fragment opisu obrazu Amputacja Rozumu - chyba najbardziej poruszający obraz jaki namalował Seba Szyszko.

Dodam, że moim zdaniem większość prac jakie stworzył Szyszko są poruszające bo w przeciwieństwie do wielu innych, którzy bawili się techniką on malował emocjami. Jedyny problem to minimalizm formy, który powoduje, że bez głębokiej refleksji trudno przeniknąć głębię przekazu. Kto skojarzy, że Spojrzenie z dżungli to nawiązanie do "Procesu" Kafki.