Adopcja czy żałujecie? Pogadajmy

Up

Myślę, że problemem przy adopcji może być też fakt, że najczęściej (takie mam poczucie) jeden z małżonków (pewnie kobieta) chce tego bardziej niż drugi. Mąż może się zgodzić nie mając do tego do końca przekonania i na dłuższą metę nic dobrego z tego nie wynika.

a adopcja ze wskazaniem? tu jest największa szansa na zdrowie i normalne dziecko, bo wiemy od jakiej matki pochodzi.

Są jeszcze adopcje tzw. otwarte gdzie rodzice biologiczni dostają informacje o dziecku, zdjęcia, czasami maja prawo do odwiedzin, ale gdybym była matką adopcyjną to wolałabym się odciąć na ile to możliwe.

Adopcja ze wskazaniem to najlepsze rozwiazanie bo najwiecej wiadomo o maluchu

Up

a ja bylam w zwiazku z facetem z pelnej rodziny, ładowali w niego pieniadze zeby rozwijal swoje pasje a z mojego zycia zrobil pieklo, byl agresywny , pil, bil i na koncu okazalo sie ze zdradzal, leczyl sie psychiatrycznie za zaburzenia psychiczne..i co? z normalnej rodziny wyrosla patola totalna wiec nie przyklejajcie łatki dzieciom z bidula bo moga byc milion razy bardziej wartosicoe niz nie jeden czy jedna z pelnej rodziny

Znajomi moich rodziców mają adoptowaną córkę. W domu wszystko w porządku,ludzie na rane przyłóż,znam osoboście. Adoptowali córkę bo sami nie mogli mieć dzieci.W wieku 16 lat miała kuratora i zadzwoniła na policję ,że jej przybrany ojciec ją gwałci bo nie chcieli puścić jej na dyskoteke... teraz wyjechała do niemiec i podobno nie źle "używa" życia. Co lepsze 3 lata po adopcji przytrafiło się im ich własne i poki co dziecko anioł :/

ps: ja z postu 19.27 właśnie przeanalizowałam dziewczyny z mojej szkoły z bidula i kazda niestety cieszy się nieciekawa opinią i wcale temu nie zaprzeczają :/

Jak ktoś znowu będzie pisał w tematach o aborcji "nie usuwaj, ktoś zaadoptuje" to powinno się ich tutaj wysyłać. Zobaczą opinie na temat adopcji

gość dziś no własnie!

Tu nie chodzi o to by do adopcji zniechęcać ale uświadamiać i podzielić się przeżyciami. Jedna z drugą co nie miały nawet okazji zobaczyć życia takiej rodziny będzie gadać że dzieci z domu dziecka to słodkie aniołki którym wystarczy dać własny pokój i miłość a to w większości przypadków nie wystarczy. Potem takie pary widzą i słyszą przesłodzone obrazy adopcji i załamują się bo przecież miało być idealnie.

Czytałam kiedyś reportaż o Ośrodku Wychowawczym w Zabrzu, prowadzonym przez siostry boroeomuszki. Trudno uwierzyć, że takie coś mogło w ogóle istnieć. Przemoc, terror, molestowanie i pogarda na porządku dziennym. Mogę się tylko domyślać jakiej ogromnej samotności i niesprawiedliwości doświadczyły te dzieci. Bądźcie ostrożni w ocenianiu innych - gdyby Was to spotkalo w dzieciństwie, nie wiadomo na kogo byście wyrośli, abstrahując od Waszego pochodzenia.

08.45 ja wszystko rozumiem ale czemu pozniej rodzice adopcyjni maja sie do konca zycia uzerac z takim zniszczonym psychicznie dzieckiem? Nie jest latwo wyjsc z takiej traumy a o tym sie rodzicom adopcyjnym czesto nie mowi

Tobie chyba raczej nie chodzi o użeranie, tylko o rzetelne informowanie rodziców adopcyjnych z czym może się wiązać wychowanie adoptowanego dziecka, tak? Bo na pytanie "Dlaczego mają się użerać?", odpowiedziałabym "Ponieważ tak wybrali". Czasem ludzie mają swoje "słodkie" wizję, które boleśnie życie weryfikuje.