Kto ma powyżej 20 lat i nigdy nie uprawiał seksu?

Mam 24 lata i nigdy nie uprawiałam seksu. Wynika to ze strachu. Panicznie się boję bólu i wpadki, seks mnie obrzydza, wydaje mi się być taki brudny, grzeszny i zły. Z drugiej strony, ciekawi mnie jak to jest, ciągnie mnie, żeby spróbować...Jestem wewnętrznie rozdarta...Kto z Was ma powyżej 20, 30 lat i nigdy nie uprawiał seksu? Z czego to wynika?

Za tydzień 29, kobieta - też nigdy. Z czego to wynika? Pewnie z tego, że jak chciałam, ciągnęło mnie, to nie miałam z kim. Za każdym razem zakochiwałam się bez wzajemności. A potem przestałam się zakochiwać i myśleć o seksie w ogóle. Raz w życiu próbowałam, moje ciało się zablokowało, nic z tego nie wyszło, więc odpuściłam. A teraz? Mam powodzenie, tylko chęci już nie mam. Umrę z tym dziewictwem.

Ja tam lubię seks mogę kilka razy na dzień

Mam 33 lata i również nigdy nie uprawiałem seksu. Powód? W każdym z okresów mojego życia znalazło się co najmniej kilka takich powodów. Długo można opisywać...., ech... :( Teraz, po tylu latach w samotności, zupełnie nie wyobrażam sobie nawet spotykania się z dziewczyną, a co dopiero rozpoczynania życia seksualnego. Zresztą która by mnie chciała? Najgorsza jest samotność i poczucie bycia totalnym zerem oraz to, że tak już zostanie do śmierci :(

Szkoda mi was ja wulkanem seksu nie jestem ale mam zone i dobrze jest raz albo dwa razy w tygodniu się zrelaksować, spróbujcie to zmienić naprawdę warto .mam 34 l.

Ja mam 29 lat i też jeszcze nie uprawiałem seksu. Może tutaj prawiczki i dziewice połączą siły :)

Raczej nie. Nie chciałabym prawiczka, poza tym... Po tylu latach naprawdę niewielu facetów mi się podoba. Na 100 może 2, może 3. Mojej aktywnej seksualnie przyjaciółce podoba się 2 ale na 10.

jak was czytam to naprawdę robi mi się smutno. Sama mam 25 lat, pierwszy seks w wieku 18. Miałam dotąd 5 partnerów (3 związki i 2 przelotne romanse), ten obecny to myślę, że już będzie na stałe. Seks u mnie zawsze był ważny i myślę, że jest to bardzo zdrowe. Nie wyobrażam sobie życia w abstynencji do 30, bo niby kiedy, jak nie wtedy,gdy jest się młodym.

10:08: a ile masz lat i co powoduje u Ciebie tą niechęć do mężczyzn?

29. To nie jest niechęć. Po prostu większość mężczyzn nie podoba mi się fizycznie. Mogę ich lubić, mogę się kumplować, ale żebym w ogóle pomyślała o jakiejkolwiek bliskości facet musi mnie dosłownie zwalić z nóg. Cała reszta to takie - meh. Niektórzy są fajni, ale i tak nie jestem zainteresowana. Tak już mam. Jak byłam młodsza podobał mi się konkretny typ faceta, teraz nawet tak się nie da tego określić. Musi mieć to COŚ.

a jaki to był typ, jeżeli możesz napisać?

Wysoki, ładnie zbudowany blondyn, niebieskie oczy, długie włosy. Ale to było jak miałam naście lat. Z czasem kryteria powędrowały w innym kierunku.

a teraz jakie są te kryteria?

a sama jak byś siebie scharakteryzowała? Może bardziej osobowościowo, niż z wyglądu.

A teraz musi mieć to COŚ. I zasadniczo nic innego nie ma znaczenia.

gość dziś - łatwiej byłoby z wyglądu, niż osobowościowo. Nie zastanawiam się za bardzo nad tym, jaka jestem. Nie jestem typem refleksyjnym. Ani romantycznym.

opisz siebie jak chcesz? najwyżej dopytam.

Zapytaj po prostu o to, co Cię interesuje, bo takie opisywanie siebie nie ma sensu. Szczególnie w wykonaniu osoby, która nie zastanawia się nad sensem życia i swoim jestestwem. Mam 165 wzrostu, ważę +/- 60 kilo, włosy do ramion, w tej chwili blond, ciemne oczy. 65 G/62 w talii/93 w biodrach. Z twarzy - bez szału. Powiedziałabym że 6/10. Są tacy, którym się podoba, są tacy, którym się nie podoba. Temperament mieszany - czasami skrajny ekstrawertyk przez kilka tygodni, później długi okres intowertyczny i znowu. Tyle mi przychodzi do głowy.

opisałaś siebie trochę tak jakbyś cierpiała na chorobę afektywną dwubiegunową. Co robisz w tych okresach ekstrawertycznych?

masz jakieś typowo męskie zainteresowania typu np samochody? Pieniądze są dla Ciebie ważną wartością w życiu? Sama dobrze zarabiasz? Oczekujesz, że facet będzie dobrze zarabiał?

Wychodzę, spotykam się ze znajomymi, z przyjaciółmi, imprezuję, otaczam się ludźmi. Mój zawód wymaga stałego kontaktu z ludźmi, ale w okresach ekstrawertycznych ciągle mi tego mało. Odzywam się do dawno niewidzianych znajomych, odwiedzam rodzinę. Nie ma dnia, żebym gdzieś nie wyszła, z kimś się nie spotkała. A później przychodzą okresy, kiedy albo widuję się tylko z najbliższym gronem przyjaciół i to rzadko, albo całkowicie się odcinam i nawet nie odbieram telefonów.

gość dziś - mam dużo zainteresowań, nie wiem czy są "typowo męskie". Mam kilka samochodów, dużo jeżdżę, stale się szkolę w tej materii. Można powiedzieć, że samochody to moja pasja. Mam większe pasje niż auta, ale zaliczyłabym. Pieniądze są dla mnie istotne, przyzwoicie zarabiam i gdybym kiedykolwiek szukała partnera, to na pewno byłby to ktoś o podobnych zasobach finansowych. Chociaż od pieniędzy ważniejsze jest dla mnie wykształcenie.

a popisałabyś trochę na privie, żeby tutaj nikt nie przerywał?

Przecież nikt nie przerywa. Nie sądzę, żeby ktokolwiek to czytał. Chcesz rozmawiać, to pisz.

napiszesz coś o swojej pracy? jaka to praca, na jakim stanowisku pracujesz?

Jestem nauczycielem akademickim.

a jaka dziedzina?

A czy to ważne? Humanistyczna.

ok dobrze, nie chcesz to nie pisz. Jak u Ciebie wygląda imprezowanie?

humanistyczne, a pisałaś wcześniej, że nie jesteś typem refleksyjnym ani romantycznym. Dość dziwne połączenie.