Nerwica?

Hej. Mam mega problem. Mianowicie non stop dre sie na swoje dzieci, malo tego ja poprostu na nie wrzeszcze, coagle mi cos nie pasuje, wiecznie jestem zla i noezadowolona. Na starsza corle krzycze o byle co. Za to ze cos rozlala, nie posprzatala, za wczesnie wstala, ze sie uderzyla, cos zle postawila czy rozsypala. Doslownie o wszystko. Chodze dre sie wrzeszcze a pozniej mn wyrzuty sumienia. Malo tego czasami potrafie na nia zabluznic... nie wiem co mam robic, nie chce taka byc. Syn budzi sie czesto w nocy z placzem, a ja p*****lnieta zamoast isc przytulic to podejde wcisne smoczka i tak zostawie az przestanie plakac, czasami nawet nim szarpnelam. Moze go czasami cos bolalo, moze cos sie snilo, rosly zabki a ja k***a jak bym serca nie miala. No nie wiem co ze mna jest. Nie potrafie tlumaczyc normalnie i rozmawiac tylko dre ta gebe i soe wyzywam na tych dzieciach. Do tego zrobilam sie mega pedantyczna chodze tylko i sprzatam, a tak mnie w*****a jak dzieciaki cos ubrudza lub rozwala. Czy to hormony czy jakas nerwica? Nie chce zeby moje dzieci mnie taka pamietaly a nie daj boze same zrobily sie strasznie nerwowe

Sama wychowujesz ?

Tak

Musisz isc do lekarza, Bo rozwalisz dzieciom psyche I dziecinstwo. W przyszlosci beda jak Ty. Zal ich.

Musi ci być bardzo ciężko skoro sama wychowujesz dwójkę małych dzieci, do tego masz obsesję ciągłego sprzątania. Z tym sprzątaniem będziesz musiała przystosować, żeby znaleźć trochę czasu dla siebie na odprężenie. Pogadaj o tym z psychologiem. Może jest ktoś kto może ci trochę przy maluchach pomóc, np. któraś z babć, siostra, kuzynka, koleżanka, sąsiadka?

Miało być przystopowac że sprzątaniem. Przepraszam za błąd.

zacznij sie modlic

Modlitwa jak najbardziej, ale idź koniecznie do psychologa i pomysl kto mógłby cię chociaż trochę odciążyć. Koniecznie też powiedz psychologowi o swojej obsesji sprzątania. Musisz zrozumieć, że małe dzieci brudzą i są ważniejsze rzeczy od idealnego porządku. Powodzenia!

Zgłaszam do opieki społecznej! Jeszcze zrobisz dzieciom krzywdę!