Może to dziwne ale ja lubię te ciemne miesiące, gdy z kubkiem herbaty grzeję się pod kocem. Ktoś jeszcze?

Latem wszędzie za dużo ludzi, źle znoszę upały, nienawidzę tej duchoty wszędzie, pocenia się. Wszyscy się śmieją jak głupi do sera, a życie nie jest śmieszne. A tak serio, te zimne i ciemne miesiące mają dla mnie większy urok niż lato. Tylko żałuję, że w tym roku u mnie zimy było mało, takiej ze śniegiem.

Mieszkasz w UK?

Nie, w naszej ukochanej Polsce :)

Dawniej jak nie miałam dziecka to też wolałam te "ciemne miesiace". Ciepłe swetry, grube koce, wczesne wieczory, zamglone poranki.. po pracy czytałam książki, oglądałam seriale, eksperymentowałam w kuchni, wieczorami długie kąpiele, lampka wina czy coś. Generalnie pełen luz. Teraz odkad mam dziecko niestety nie mogę robi tych rzeczy, które sprawiały, że się w pełni relaksowałam, które były dla mnie kwintesencja tych "ciemnych miesięcy".

12 minut temu, Gość Gosc napisał:

Dawniej jak nie miałam dziecka to też wolałam te "ciemne miesiace". Ciepłe swetry, grube koce, wczesne wieczory, zamglone poranki.. po pracy czytałam książki, oglądałam seriale, eksperymentowałam w kuchni, wieczorami długie kąpiele, lampka wina czy coś. Generalnie pełen luz. Teraz odkad mam dziecko niestety nie mogę robi tych rzeczy, które sprawiały, że się w pełni relaksowałam, które były dla mnie kwintesencja tych "ciemnych miesięcy".

Dokładnie, mam tak samo! Przed dzieckiem miałam czas tylko dla siebie, więc wieczorki pod kocykiem z książką, gdy za oknem plucha i ciemność, były bardzo przyjemne. Teraz żyję tylko myślą, kiedy znów będzie ciepło....

ja tak lubię, bo kot, ale nie lubię zimna

A ja wprost odliczam dni do ciepła i słońca. Do połowy grudnia jeszcze jest jako tako, potem dosłownie z każdym tygodniem większy dół...

Też tak lubię, ale gorzej jak trzeba wstać o 6 rano, o 7 wyjsc z domu a ba zewnątrz jest w okolicach 0, pada ni to deszcz ni to śnieg, na ziemi 30 cm brei i idziesz jak koń do auta a i tak wleziesz w jakąś kałuże z której woda naleje sie do buta ja tez lubię białą zimę podczas urlopu na Słowacji. Wiosne w ogrodzie botanicznym i grzać sie przy pierwszych promieniach słońca. Lato nad morzem, długie wieczory, zachody słońca, ciepłe noce i zapach suszonej trawy. Piękna, słoneczna złota jesień...  jednak na codzien tak mnie dopada ten realizm , że nie widzę tego piękna, bo wiecznie lece. 

17 godzin temu, Gość miłośniczka jesieni i zimy napisał:

Latem wszędzie za dużo ludzi, źle znoszę upały, nienawidzę tej duchoty wszędzie, pocenia się. Wszyscy się śmieją jak głupi do sera, a życie nie jest śmieszne. A tak serio, te zimne i ciemne miesiące mają dla mnie większy urok niż lato. Tylko żałuję, że w tym roku u mnie zimy było mało, takiej ze śniegiem.

Też kocham te pełne, niekiedy mroku, zimne dni. Aż mi się wtedy żyć chce. W tej chwili widząc,że zbliża się wiosna robię się coraz bardziej smutna.

50 minut temu, Gość gosc napisał:

Też kocham te pełne, niekiedy mroku, zimne dni. Aż mi się wtedy żyć chce. W tej chwili widząc,że zbliża się wiosna robię się coraz bardziej smutna.

To tak jak ja. Uwielbialam zimne ciemne miesiace ale odkad mam dzieci i musze po 7 rano wychodzic z dziecmi i z wozkiem na autobus i wiezc je do przedszkoli i ubierac w tysic warstw i jest ciemno a potem po pracy wracamy i znow jest ciemno to wymiekam i czekam na wiosne...

I ja się dołączam bo zdecydowanie wole to drugie półrocze roku. Tak od wrzesnia do marca to mój ulubiony czas a teraz juz mam nerwa że wiosna idzie a potem lato. Nie cierpię upałów, mam działke chciałabym na nue na spokojnie porobic żeby było czysto ładnie a koniec końców zawsze z niej spier... jak złodziej bo albo upał ze az duszno sie robi albo burza idzie i te robactwo muchy komary pająki osy bleee aż sie na podwórko nie chce wyjść. Do tego mam tak że jak jest widno to nie umiem spać i żadne rolety nie pomagają budze sie o 4 a wieczorem łaże na siłę az sie sciemni a teraz to sie wczesniej położe z ksiązką lub tv czy laptopem i mam wywalone. Do tego jestem klasyczbą donatorką, nie mam potrzeby życia towarzyskiego a latem wszyscy sovie o nas przypominają bo mieszkamy w domu i tylko by grila robili i się opalali

U mnie zawsze jesień była tym szczęśliwym sezonem. Jesień kojarzy mi się z pierwszymi randkami z moim mężem Dwa razy zaszłam w ciążę w listopadzie. I też zawodowo w tym momencie się najlepiej rozwijałam i mam najwięcej pozytywnych wspomnień z pracy. 

Ogólnie to lubię się budzić gdy jest jeszcze ciemno, wtedy mam poczucie że wstaję prawą nogą i dobrze zaczynam dzień.

Kocham lato, długie dni, pyszne letnie warzywa i owoce, kocham ciepło na tyle, że z chęcią bym się przeprowadziła gdzieś, gdzie tak wygląda większość roku. Wieczory w ogródku z chłodnym piwem czy agua fresca to jest to, za czym zimą tęsknię wprost niemiłosiernie, i żaden kocyk z herbatką tego nie zastąpi.