Czy przeszkadzałoby wam gdyby facet albo kobieta

miała rodziców jednopółciowych wiadomo chodzi mi o to ze ktoś ma matkę która jest z kobietą albo ojca który jest z facetem 

Nie, ale to kwestia zwykłej tolerancji. 

Dnia 11.04.2019 o 18:52, Gość Ghjj napisał:

miała rodziców jednopółciowych wiadomo chodzi mi o to ze ktoś ma matkę która jest z kobietą albo ojca który jest z facetem 

mam wrażenie,  że jeśli taka sytuacja jest od początku to dla dziecka nie ma to żadnego znaczenia i cały jego rozwój przebiega naturalnie pod warunkiem, że będzie to zaakceptowane także przez otoczenie - koleżanki w szkole,  koledzy itp. Najgorzej chyba nie mieć rodziców i spędzać całe dzieciństwo w domu dziecka, mieć dwóch kochających nawet jednopłciowych to dużo lepiej

Przeszkadzało, bo wtedy zazwyczaj nie wiadomo kto jest kim w domu i kto ma robić obiad. Nie ukrywajmy, żyje się po to aby się najeść, a jak nie ma komu przygotować, bo dwoje takich samych kłóci się o piedoły to potem dziecko cirepi. Albo wymiana żarówki, paska klubowego w aucie, bębna w pralce, docinanie szlifierką kątową, wekowanie słoików na konfitury, pranie obrusów i firanek. Jak są że sobą tylko dla skesu to, co to za związek?

2 minuty temu, Gość Jan napisał:

Przeszkadzało, bo wtedy zazwyczaj nie wiadomo kto jest kim w domu i kto ma robić obiad.

raczej to tkwi w głowie i obyczajach a nie jakiś "problemach codziennej praktyki" . Moim zdaniem akurat "w wielowiekowej naszej polsko-europejskiej" tradycji jest tak, że jeśli dziecko wychowuje para (zazwyczaj bez wnikania czy jest między dwoma kobietami jakaś relacja seksualna) dwóch kobiet to nie budzi to szczególnego sprzeciwu i zdziwienia. Tak w Polsce było od wieków i nawet nie chodzi o to, że zrobił dziecko i uciekł ale faceci walczyli i ginęli za ojczyznę w wojnach, powstaniach, itp. i wówczas gdy zostawały  rodziny bez mężów to albo wdowę wydawano za kogoś innego albo wdowie "pomagała" jakaś kobieta niezamężna z rodziny - panna, których było wiele i po prostu mieszkała razem z matką i dziećmi. I tak powstał stereotyp akceptacji takiego układu stąd pewnie lesbijkom jest wspólnie wychowywać dziecko łatwiej bez jakiegoś niesmaku ze strony otoczenia. Jedna jest matką druga ciotką, mieszkają razem i jest ok. Największym problemem w naszej tradycji to wychowywanie dzieci przez parę dwóch mężczyzn. To jest obyczajowo trudne do zaakceptowanie. Dlatego moim zdaniem to wynika tylko z tradycji obyczajowej i stereotypów, które można przełamać i przy tak dużej ilości dzieci w domach dziecka wskazane byłoby się zastanowić czy nie umożliwić adopcji dzieci parom jednopłciowym.