Co ze mną nie tak ?

Mam 27 lat i jestem w 4 miesiącu ciąży.  Widać już brzuch i czuje sie coraz gorzej - psychicznie.  Obrzydza mnie mój wygląd i nie czuje żadnego instynktu macierzyńskiego. 

Brzydzi mnie nawet dotykanie brzucha , co jest ze mną nie tak..?

Nie martwię się o to że będę gruba , martwi mnie to że nie czuje nic do dziecka które jest w brzuchu i obrzydza mnie nawet wygląd brzucha świadomość że jestem w ciąży... Planowanej  ... 

Ja też nic nie czułam. Jak położna pytała czy rozmawiam z brzuchem to kłamałam że tak. Nigdy jakoś "kontaktu" nie było ale w dniu porodu nagle wszystko się zmieniło. Jak zaczęłam rodzic nagle chciałam przytulić i pocałować. Wszystko z tobą w porządku 

Ja chyba zaskoczyłam tak na drugi dzień po porodzie, a tak to bylam zbyt oszołomiona i zmęczona. Oszalałam z miłości do córki.

Co do samej ciąży gdzieś w 7 mcu się odblokowałam, brzuch byl duży, dziecko potrafiło kopać w miejscu gdzie miałam dłoń więc poczułam z nim więź. Mimo że jestem mało uczuciowa to czytałam bajki do brzucha.

Też czułam się obrzydliwie, byłam wielka i rozlazła, mimo że przytyłam tylko 8kg (wcześniej prawidłowa masa ciala). Podziwiałam laski, które tyły po 15-20 i więcej. 

Daj sobie czas i staraj sie nie dołować. Będzie dobrze.

Nie martw się, we właściwym momencie instynkt zaskoczy, nie zawsze jest to natychmiast.

Ja więź z dzieckiem poczułam szybko, gadanie do brzuch mi nie przeszkadzało, ale za to sama się po brzuchu nie macałam, a na próby takiego procederu osób trzecich reagowałam dość agresywnie. Jak młody przeszedł do etapu kopania, to była nawet "komunikacja", trochę lepiej się to odbiera.

Po porodzie w ogóle nie było "magicznie" - byłam wykończona, więc moment, kiedy małego dostałam to raczej była ulga, że już po wszystkim, na oddziale przez te 3 dni czułam się fatalnie, opieka dla matek była okropna (szpital przyjazny dzieciom okazał się faktycznie przyjazny tylko dzieciom) i ta właściwa radość z dziecka przyszła dopiero w domu.

Daj sobie czas, myśl teraz bardziej o sobie i swoim samopoczuciu  

Ja nigdy do brzucha nie gadałam, choć więź i głaskanie jakoś samo wyszło być może jak zacznie kopać i dawać o sobie znać, to instynkt zaskoczy? A może dopiero po porodzie? Choć dziwi mnie, że ciąża planowana i takie podejście. Oczywiście to nie twoja wina, bo nic na siłę przecież, ale może przydałaby ci się jakaś rozmowa z psychologiem albo z kimkolwiek? Może masz jakieś obawy albo nie do końca byłaś przekonana do tej ciąży?  

Życzę, żeby było lepiej. Nie dla każdej mamy ciąża to piękny i usłany różami okres czasami to działa w drugą stronę. 

Dziękuję wam za wsparcie i odpowiedzi

Autorko nie martw się wiele kobiet tak ma ,że dopiero po porodzie czują miłość do dziecka.  Będzie dobrze:)