Czy po śmierci dusza żyje dalej?

9 minut temu, Electra napisał:

Śnili mi się zmarli, poznałam panią Marę Nocną, po śmierci dziadka dziwne rzeczy działy się w moim domu. Przez 10lat w każdą rocznicę, ale bonusy w międzyczasie również były. Nie mam wątpliwości, że istnieje życie po śmierci i dusza. Cieszę się, że nie tylko ja widziałam i słyszałam różne rzeczy, bo obawiam się, że podejrzewałabym u siebie jakąś chorobę:) Chociaż byłam dzieckiem i zwyczajnie cieszyłam się, że "dziadzio przyszedł".

Niektórzy uważają, że dzieci mają swoistą percepcję takich zjawisk. Że widzą więcej do pewnego wieku...

 Co ciekawe o paraliż wiedział tylko mój mąż. Powiedział, że oszalalam, zrobił ze mnie wariatkę, a ja jeszcze długie tygodnie bałam się zasypiania i nocnych wizyt w toalecie... W sumie nie dziwię się jego reakcji, bo jak mnie popuściło to wpadłam w takie dzikie spazmy...

1 minutę temu, Bluegrey napisał:

Niektórzy uważają, że dzieci mają swoistą percepcję takich zjawisk. Że widzą więcej do pewnego wieku...

Ja widziałam najwięcej, ale pozostali członkowie również, przy czym znacznie mniej. U mnie to było na porządku dziennym, u pozostałych rzadziej. Jeden z domowników nigdy nic nie widział i nie słyszał. Z bratem sporo przeszliśmy. Pamiętam te nasze rozmowy "znowu był" Starszym nie mówiliśmy, mieli nas za wariatów, ale też do czasu

5 minut temu, Bluegrey napisał:

Niektórzy uważają, że dzieci mają swoistą percepcję takich zjawisk. Że widzą więcej do pewnego wieku...

Wolę Duchy do pewnego wieku, niż Marę na starość...

5 minut temu, Electra napisał:

Ja widziałam najwięcej, ale pozostali członkowie również, przy czym znacznie mniej. U mnie to było na porządku dziennym, u pozostałych rzadziej. Jeden z domowników nigdy nic nie widział i nie słyszał. Z bratem sporo przeszliśmy. Pamiętam te nasze rozmowy "znowu był" Starszym nie mówiliśmy, mieli nas za wariatów, ale też do czasu

A w jakim wieku wtedy byliście?

4 minuty temu, Bluegrey napisał:

A w jakim wieku wtedy byliście?

9 i 13. U mnie to trwało 10lat, brat chyba najintensywniej przechodził jakieś pięć czy sześć. Pod koniec sporadycznie, ale na początku pierwsze parę lat to niemalże codzienność.

Przed chwilą, Electra napisał:

9 i 13. U mnie to trwało 10lat, brat chyba najintensywniej przechodził jakieś pięć czy sześć.

Czyli względem teorii, o której czytałam, stosunkowo późno. Tam pisali o młodszych dzieciach. Czułaś strach w takich sytuacjach?

Przed chwilą, Bluegrey napisał:

Czyli względem teorii, o której czytałam, stosunkowo późno. Tam pisali o młodszych dzieciach. Czułaś strach w takich sytuacjach?

Nie. Cieszyłam się, że "dziadek przyszedł". Im byłam starsza tym strach nasilał się, ale i dziwne sytuacje zdarzały się coraz to rzadziej, pod koniec tylko w rocznicę śmierci.

Przed chwilą, Electra napisał:

Nie. Cieszyłam się, że "dziadek przyszedł". Im byłam starsza tym strach nasilał się, ale i dziwne sytuacje zdarzały się coraz to rzadziej, pod koniec tylko w rocznicę śmierci.

Nikt z moich znajomych, którzy mają takie doświadczenia, nigdy się nie bał. Wręcz przeciwnie. Strach się nasilał, bo z wiekiem coraz więcej rozumiałaś, tak sądzę.

8 minut temu, Bluegrey napisał:

Czyli względem teorii, o której czytałam, stosunkowo późno. Tam pisali o młodszych dzieciach. Czułaś strach w takich sytuacjach?

Pewnej nocy obudziła mnie czyjąś obecność. Zaspana pytam brata czy coś się dzieje. Nie odpowiada nikt. Szeptam więc ponownie "Co mnie dur.niu budzisz, coś się stało?" i wtedy wszystko co było na ścianie (obrazy, kwiat, plakat) prdolnelo wszystko na podłogę. Myślę, że wtedy otarlam się o stan przedzawałowy

1 minutę temu, Bluegrey napisał:

Nikt z moich znajomych, którzy mają takie doświadczenia, nigdy się nie bał. Wręcz przeciwnie. Strach się nasilał, bo z wiekiem coraz więcej rozumiałaś, tak sądzę.

Znasz kogoś kto miał paraliż senny? Powiem Ci, że na samo wspomnienie przyspiesza mi serce... Myślałam nawet o jakiejś interwencji księżulka, ale stary zapowiedział mi psychiatryk

Zanim ktoś powie, że Elektra ma schizofrenię i chorobę psychiczną nadmienię, że mam cztery obce osoby na świadków pewnej jazdy

1 minutę temu, Electra napisał:

Znasz kogoś kto miał paraliż senny? Powiem Ci, że na samo wspomnienie przyspiesza mi serce... Myślałam nawet o jakiejś interwencji księżulka, ale stary zapowiedział mi psychiatryk

Nie, nie znam osobiście nikogo takiego. Moi znajomi doświadczają obecności, snów, znaków itp rzeczy raczej.

Śpię sama, skończmy temat 🥺🥺

1 minutę temu, Bluegrey napisał:

Nie, nie znam osobiście nikogo takiego. Moi znajomi doświadczają obecności, snów, znaków itp rzeczy raczej.

Dwa lata temu we wrześniu lub w październiku miałam paraliż senny. Od ładnych kilkunastu lat nie mam dzikich snów, nie czuję obecności, nie widzę i nie słyszę nic. Na szczęście.

Przed chwilą, Electra napisał:

Dwa lata temu we wrześniu lub w październiku miałam paraliż senny. Od ładnych kilkunastu lat nie mam dzikich snów, nie czuję obecności, nie widzę i nie słyszę nic. Na szczęście.

Czyli cieszysz się, że tego typu doświadczenia się skończyły?

Przed chwilą, Electra napisał:

Dwa lata temu we wrześniu lub w październiku miałam paraliż senny. Od ładnych kilkunastu lat nie mam dzikich snów, nie czuję obecności, nie widzę i nie słyszę nic. Na szczęście.

Wyznanie Elektry schizofreniczki

Przed chwilą, Bluegrey napisał:

Czyli cieszysz się, że tego typu doświadczenia się skończyły?

Zdecydowanie. Wyobraź sobie, że śni Ci się babcia kolegi, którego nie widziałaś mnóstwo lat. Prosi o modlitwę. Co robisz? Idziesz z przekazem i czekasz, aż wezwą karetkę z kaftanem? Odpowiem Ci- olewasz. Cieszę się, że doświadczyłam tego wszystkiego, bo dzięki temu głęboko wierzę.

4 minuty temu, Bluegrey napisał:

Czyli cieszysz się, że tego typu doświadczenia się skończyły?

Śnila mi się sąsiadka, która powiesiła się. Byliśmy w kościele, był tłum, chyba jej pogrzeb lub zwyczajna msza, nie pamiętam, a ona stała pośród nas i krzyczała, że mamy jej nie obgadywać, nie oczerniać, że my nic nie rozumiemy. Daj spokój mi z takimi akcjami...

1 minutę temu, Electra napisał:

Zdecydowanie. Wyobraź sobie, że śni Ci się babcia kolegi, którego nie widziałaś mnóstwo lat. Prosi o modlitwę. Co robisz? Idziesz z przekazem i czekasz, aż wezwą karetkę z kaftanem? Odpowiem Ci- olewasz. Cieszę się, że doświadczyłam tego wszystkiego, bo dzięki temu głęboko wierzę.

Rozumiem. Ja zupełnie nie mam takich doświadczeń. Od śmierci moich rodziców sporo o takich rzeczach myślę, poniekąd wręcz wyczekuję... Niestety, nic... Przeczytałam też parę książek z relacjami ludzi, który mają różne doświadczenia z tego obszaru, mniej lub bardziej przekonujące. Mnie się jednak nic nigdy nie przytrafiło.

2 minuty temu, Electra napisał:

Śnila mi się sąsiadka, która powiesiła się. Byliśmy w kościele, był tłum, chyba jej pogrzeb lub zwyczajna msza, nie pamiętam, a ona stała pośród nas i krzyczała, że mamy jej nie obgadywać, nie oczerniać, że my nic nie rozumiemy. Daj spokój mi z takimi akcjami...

Kiedyś był taki serial z Jennifer Love Hewitt. "Ghost Whisperer". Dziewczyna nie miała łatwo

Przed chwilą, Bluegrey napisał:

Przeczytałam też parę książek

Nigdy nie pogłębiałam wiedzy w tym temacie, nie interesuje się tym. Ciekawił mnie kiedyś temat tych, którzy przeżyli śmierć kliniczną, bo miałam problemy podczas swojej operacji i widziałam piękny film z życia i jakoś poszłam w te ślady, gdy kumpel opowiada jak po 12tej operacji odjechał.

Przed chwilą, Bluegrey napisał:

Kiedyś był taki serial z Jennifer Love Hewitt. "Ghost Whisperer". Dziewczyna nie miała łatwo

Mój ulubiony. Zaklinaczka duchów.

4 minuty temu, Bluegrey napisał:

łatwo

Ja tylko miałam sny, Marę i okres po śmierci dziadka. Nic poza tym. Oczywiście sen byłby tylko snem, ale to co tata koleżanki przekazał mi, przekazał również kuzynce koleżanki. Słowo w słowo.

8 minut temu, Bluegrey napisał:

Kiedyś był taki serial z Jennifer Love Hewitt. "Ghost Whisperer". Dziewczyna nie miała łatwo

Na uczuciowym jestem labilna emocjonalnie tu piszę o snach i duchach, zaraz naślą na mnie lekarza z kaftanem

7 minut temu, Electra napisał:

Nigdy nie pogłębiałam wiedzy w tym temacie, nie interesuje się tym. Ciekawił mnie kiedyś temat tych, którzy przeżyli śmierć kliniczną

Niedawno zrobiono ciekawe badania w tym temacie, bodajże gdzieś w USA, jeśli dobrze pamiętam. Na sali operacyjnej wysoko pod sufitem umieszczono niewidoczną z dołu półeczkę, a na niej zdjęcie. Poza ekipą badawczą nikt o tym nie wiedział, nawet personel szpitala. I faktycznie okazało się później, że ludzie, którzy np byli reanimowani podczas operacji (czyli mogli mieć doświadczenia z pogranicza życia i śmierci) potrafili opowiedzieć, co jest na tym zdjęciu... I że w ogóle ono tam jest...

2 minuty temu, Electra napisał:

Na uczuciowym jestem labilna emocjonalnie tu piszę o snach i duchach, zaraz naślą na mnie lekarza z kaftanem

Serial jak serial, groźny nie jest przecież

1 minutę temu, Bluegrey napisał:

ono tam jest..

Jestem w stanie uwierzyć w to, bo wierzę w dusze i życie po śmierci. Łatwiej nie wierzyć.

Przed chwilą, Electra napisał:

Jestem w stanie uwierzyć w to, bo wierzę w dusze i życie po śmierci. Łatwiej nie wierzyć.

Ciekawe, co piszesz. Ja z kolei uważam, że łatwiej mają osoby wierzące...

1 minutę temu, Bluegrey napisał:

Serial jak serial, groźny nie jest przecież

Średnio interesuje mnie kto w co wierzy i ile chorób psychicznych we mnie widzi.