Zostawił nas jak niepotrzebne rzeczy...

Cześć ,miałam poukładane życie, 8 lat związku ,piękny synek 8 miesięcy,zero kłótni, zaraz chrzest i ślub - wszystkie formalności gotowe. Sielanka... Jedynie chyba w moim mniemaniu tak było rewelacyjnie ,ponieważ mój narzeczony około 3 tygodnie temu nie odzywał się do mnie ,unikał mnie i dziecka...tłumaczyłam to zmęczeniem gdyż pracował na noce w tamtym czasie ,miałam dość już i też byłam zła że nie angażuje się w nasze życie tylko wysypia się po nocy i resztę dnia spędzał w sypialni zamiast z nami był opryskliwy w stosunku do mnie. Któregoś popołudnia postanowił jechać do kolegi ,później przyjechał i pojechał z powrotem ,wrócił i mówię do niego o co chodzi.. co się z nim dzieje i tu strzał w serce....NIE CHCĘ Z TOBĄ MIEĆ ŚLUBU ,postanowił wyprowadzić się ode mnie i za tydzień miał dać odpowiedź i wyjaśnić ostatecznie co się stało i co on czuje. Przyjechał za tydzień i oznajmia mi że TO KONIEC,masakra nie wiedziałam co ja robię nie tak ? Teraz już mija około 2 tygodnie jak się nie widzieliśmy, odzywaliśmy się z dwa razy w sprawach formalnych przez telefon. Jakieś trzy dni temu dowiedziałam się że wynajął mieszkanie i mieszka tam z nową dziewczyną ( nie przyznał się że kogoś poznał a pytałam kilka razy) I nie mogę pojąć jakim trzeba być człowiekiem aby wybrać jakąś babę niż swoje własne dziecko i nie powalczyć o nasz związek . Jestem nadal w szoku ale jednocześnie gardzę nim. Nic nie wskazywało na takie zachowanie ,rozmawialiśmy normalnie oprócz tych jego cichych dni nie wynikających z żadnej kłótni..Jestem ciekawa waszych wypowiedzi.. Jestem ciekawa czy będzie chciał wrócić chociaż to bezcelowe bo ja już go nie przyjmę.Pozdrawiam ślicznie.

3 godziny temu, Diamentowa napisał:

Cześć ,miałam poukładane życie, 8 lat związku ,piękny synek 8 miesięcy,zero kłótni, zaraz chrzest i ślub - wszystkie formalności gotowe. Sielanka... Jedynie chyba w moim mniemaniu tak było rewelacyjnie ,ponieważ mój narzeczony około 3 tygodnie temu nie odzywał się do mnie ,unikał mnie i dziecka...tłumaczyłam to zmęczeniem gdyż pracował na noce w tamtym czasie ,miałam dość już i też byłam zła że nie angażuje się w nasze życie tylko wysypia się po nocy i resztę dnia spędzał w sypialni zamiast z nami był opryskliwy w stosunku do mnie. Któregoś popołudnia postanowił jechać do kolegi ,później przyjechał i pojechał z powrotem ,wrócił i mówię do niego o co chodzi.. co się z nim dzieje i tu strzał w serce....NIE CHCĘ Z TOBĄ MIEĆ ŚLUBU ,postanowił wyprowadzić się ode mnie i za tydzień miał dać odpowiedź i wyjaśnić ostatecznie co się stało i co on czuje. Przyjechał za tydzień i oznajmia mi że TO KONIEC,masakra nie wiedziałam co ja robię nie tak ? Teraz już mija około 2 tygodnie jak się nie widzieliśmy, odzywaliśmy się z dwa razy w sprawach formalnych przez telefon. Jakieś trzy dni temu dowiedziałam się że wynajął mieszkanie i mieszka tam z nową dziewczyną ( nie przyznał się że kogoś poznał a pytałam kilka razy) I nie mogę pojąć jakim trzeba być człowiekiem aby wybrać jakąś babę niż swoje własne dziecko i nie powalczyć o nasz związek . Jestem nadal w szoku ale jednocześnie gardzę nim. Nic nie wskazywało na takie zachowanie ,rozmawialiśmy normalnie oprócz tych jego cichych dni nie wynikających z żadnej kłótni..Jestem ciekawa waszych wypowiedzi.. Jestem ciekawa czy będzie chciał wrócić chociaż to bezcelowe bo ja już go nie przyjmę.Pozdrawiam ślicznie.

Czasem nowa pani skutecznie zasłania dziecko... 

Myśl, jak zadbać o dobro dziecka, skoro tatuś ma sklerozę!

No to lepiej jak by poszedł do niej po ślubie? Przynajmniej ominą Cię wydatki związane ze ślubem a potem z rozwodem. Panna z dzieckiem też ma szansę na ułożenie sobie życia z kimś kto będzie tego wart. 

Zadbaj o ustalenie alimentów od tatusia. 

Bardzo mi przykro. Wiem jak się czujesz bo mnie w zeszłym roku też to spotkało, tyle że po 25 latach małżeństwa. 

Nagle jakieś wydumane problemy, nerwowa atmosfera, wszczynanie konfliktów o pierdoły.  

Potem : on musi trochę pobyć sam, wszystko sobie przemyśleć. 

A na końcu ( cóż za niespodzianka! ) inna kobieta. Że też ja na to nie wpadłam!

Ale serio, pytałam, a on zaprzeczał. Wtedy mu jeszcze wierzyłam. 

Jeszcze dochodzę do siebie ale jedno co mogę Ci na pewno poradzić to żebyś zachowała się z klasą. 

Żadnego mazania się, szukania kontaktu, proszenia żeby wrócił. Nie.

Ty i dziecko stanowicie ( fajną!) rodzinę - on się z niej , na własne życzenie, wypisał. Jego strata.

Wiem że jest trudno, szok i w ogóle ale ....głowa do góry! 

Nie karmić trola

10 godzin temu, Abadonna napisał:

Bardzo mi przykro. Wiem jak się czujesz bo mnie w zeszłym roku też to spotkało, tyle że po 25 latach małżeństwa. 

Nagle jakieś wydumane problemy, nerwowa atmosfera, wszczynanie konfliktów o pierdoły.  

Potem : on musi trochę pobyć sam, wszystko sobie przemyśleć. 

A na końcu ( cóż za niespodzianka! ) inna kobieta. Że też ja na to nie wpadłam!

Ale serio, pytałam, a on zaprzeczał. Wtedy mu jeszcze wierzyłam. 

Jeszcze dochodzę do siebie ale jedno co mogę Ci na pewno poradzić to żebyś zachowała się z klasą. 

Żadnego mazania się, szukania kontaktu, proszenia żeby wrócił. Nie.

Ty i dziecko stanowicie ( fajną!) rodzinę - on się z niej , na własne życzenie, wypisał. Jego strata.

Wiem że jest trudno, szok i w ogóle ale ....głowa do góry! 

 

 

Po 25 latach małżeństwa to przykre. Ja obecnie jestem na początku drogi rozstania. Pozew o rozwód złożony teraz. Mam dwójkę dzieci  są małe. Niby myślę,że dam radę mam wsparcie w rodzinie,znajomych ale zawsze zastananawiam się czy dam  radę. I gdzie popełniłam błąd . Mąż co prawda mnie nie zdradził A ja jego ale bardzo trudnych na co dzień w życiu .charakteru. Znęcał się nad nami psychicznie.  Nie mogłam dalej ciągnąć tego bo niszczylam tym samym dzieci. Też bym chciała z klasą rozstać się...ale czy mi ten człowiek tak pozwoli.  

22 godziny temu, Diamentowa napisał:

Cześć ,miałam poukładane życie, 8 lat związku ,piękny synek 8 miesięcy,zero kłótni, zaraz chrzest i ślub - wszystkie formalności gotowe. Sielanka... Jedynie chyba w moim mniemaniu tak było rewelacyjnie ,ponieważ mój narzeczony około 3 tygodnie temu nie odzywał się do mnie ,unikał mnie i dziecka...tłumaczyłam to zmęczeniem gdyż pracował na noce w tamtym czasie ,miałam dość już i też byłam zła że nie angażuje się w nasze życie tylko wysypia się po nocy i resztę dnia spędzał w sypialni zamiast z nami był opryskliwy w stosunku do mnie. Któregoś popołudnia postanowił jechać do kolegi ,później przyjechał i pojechał z powrotem ,wrócił i mówię do niego o co chodzi.. co się z nim dzieje i tu strzał w serce....NIE CHCĘ Z TOBĄ MIEĆ ŚLUBU ,postanowił wyprowadzić się ode mnie i za tydzień miał dać odpowiedź i wyjaśnić ostatecznie co się stało i co on czuje. Przyjechał za tydzień i oznajmia mi że TO KONIEC,masakra nie wiedziałam co ja robię nie tak ? Teraz już mija około 2 tygodnie jak się nie widzieliśmy, odzywaliśmy się z dwa razy w sprawach formalnych przez telefon. Jakieś trzy dni temu dowiedziałam się że wynajął mieszkanie i mieszka tam z nową dziewczyną ( nie przyznał się że kogoś poznał a pytałam kilka razy) I nie mogę pojąć jakim trzeba być człowiekiem aby wybrać jakąś babę niż swoje własne dziecko i nie powalczyć o nasz związek . Jestem nadal w szoku ale jednocześnie gardzę nim. Nic nie wskazywało na takie zachowanie ,rozmawialiśmy normalnie oprócz tych jego cichych dni nie wynikających z żadnej kłótni..Jestem ciekawa waszych wypowiedzi.. Jestem ciekawa czy będzie chciał wrócić chociaż to bezcelowe bo ja już go nie przyjmę.Pozdrawiam ślicznie.

Z jednej str .dobrze, że teraz  to wyszło przed ślubem,większymi zobowiązaniami niż później. Chyba wtedy ja bym gorzej to przeżywała. Może i dobrze,że tak się stało. Trudny czas dla Ciebie i dziecka . Być może od samego początku spotykania się byłaś tzw.opcja zapasową. Mój znajomy kiedyś tak zrobił. Wpadka z  ciąża(1,5 r spotykali się już)i ślub. Żałował tego bardzo...za jakiś czas poznał kobietę w której na zabój zakochał się.  Nic go nie powstrzymalo.  Odszedł. Żałował, że nie był szczery ze swoją pierwszą żona. Wiedział, że ja tym samym bardzo skrzywdził. A z dzieckiem do tej pory ma widzenia(wyjazdy na wakacje)I  płaci na nią alimenty. Pierwszą żona też ułożyło szczęśliwie sobie życie. 

Trzymaj się i nie poddawaj. Masz dla kogo żyć. Ustal alimenty i widzenia przez sąd. Nie proś się o jego jakiekolwiek uwagę.  Powodzenia