dlaczego niechęć do życia to objaw depresji?

Tak się zastanawiam... skąd i dlaczego powszechnie uznaje się, że każdy musi mieć pragnienie życia? A jeśli go nie ma tzn. że jest chory, coś z nim nie tak? ma depresje itd.  Dlaczego to nie jest kwestią wolnego wyboru? Czemu po prostu nie można uznać, że się nie chce żyć i już?  Skąd założenie, że w każdym z nas jest pragnienie życia jakoś wpisane a priori w nasza egzystencję?

Nikt, nic? zero przemyśleń?

Bo podobno każda istota ma instynkt przetrwania. A jak ktoś nie ma chęci to znaczy że nie ma tego instynktu i to jest niezgodne z naturą. 

Tylko wydaje mi się że jak jest dobrze to normalne że chce się żyć a jak jest źle to normalne że nie chce. Bo jak ktoś jest chory, sparaliżowany, czuje ból i jest zależny od innych to nie wiem jak mógłby chcieć żyć i po co. Przynajmniej jak ja bym tak miała to bym nie chciała. 

Dnia 28.10.2022 o 13:17, Bezrobotna napisał:

Bo podobno każda istota ma instynkt przetrwania. A jak ktoś nie ma chęci to znaczy że nie ma tego instynktu i to jest niezgodne z naturą. 

Tylko wydaje mi się że jak jest dobrze to normalne że chce się żyć a jak jest źle to normalne że nie chce. Bo jak ktoś jest chory, sparaliżowany, czuje ból i jest zależny od innych to nie wiem jak mógłby chcieć żyć i po co. Przynajmniej jak ja bym tak miała to bym nie chciała. 

Ostatnio się nad tym zastanawiałem. Czy świat byłby lepszym miejscem gdyby nie rodzili się ludzie chorzy, niepełnosprawni, kalecy? Niemcy jeszcze przed postawieniem obozów zabyali osoby chore psychicznie, testowali na nich różne sposoby mor.d.owania. 

Kiedyś wspominałem o dziewczynie która postrzeliła się w głowę. Kaleka na opiece rodziców do końca życia ale SZCZESLIWA ZE ZYJE. 

Wyobraźcie sobie 35 letniego mężczyznę który nie założył rodziny i nagle stał się warzywem po wypadku samochodowym. Zależny od swoich rodziców do końca ich życia. Później zabyja go lekarze albo wkurzone pielęgniarki bo kto będzie się zajmować taką osobą. 

Nie wiem czy ten człowiek ma ochotę żyć będąc w takim stanie ale co może zrobić. Nie um.rze nawet gdyby tego bardzo chciał. 

Takie życie. Nie wiesz co przyniesie kolejny dzień. 

6 godzin temu, Para to x napisał:

Ostatnio się nad tym zastanawiałem. Czy świat byłby lepszym miejscem gdyby nie rodzili się ludzie chorzy, niepełnosprawni, kalecy? Niemcy jeszcze przed postawieniem obozów zabyali osoby chore psychicznie, testowali na nich różne sposoby mor.d.owania. 

Kiedyś wspominałem o dziewczynie która postrzeliła się w głowę. Kaleka na opiece rodziców do końca życia ale SZCZESLIWA ZE ZYJE. 

Wyobraźcie sobie 35 letniego mężczyznę który nie założył rodziny i nagle stał się warzywem po wypadku samochodowym. Zależny od swoich rodziców do końca ich życia. Później zabyja go lekarze albo wkurzone pielęgniarki bo kto będzie się zajmować taką osobą. 

Nie wiem czy ten człowiek ma ochotę żyć będąc w takim stanie ale co może zrobić. Nie um.rze nawet gdyby tego bardzo chciał. 

Takie życie. Nie wiesz co przyniesie kolejny dzień. 

Tylko że zachorować można potem i nic nie da że tylko zdrowi będą się rodzić. Może lepiej się w ogóle nie rodzić. Człowiek jest najgorszym stworzeniem na świecie. Nawet jak się byśmy rodzili zdrowi fizycznie to moglibyśmy zachorować psychicznie, mieć jakieś zaburzenie i też by się nie chciało żyć. Nie raz myślę że ludzie są sadystami świadomie starając się o dziecko i skazując je na cierpienie fizyczne, czy psychiczne. A potem nawet jak się nie chce i się stara można pójść do piekła, albo cierpieć w czyścu.

W przypadku zachorowania lekarz sprawdza dokumenty pacjenta i decyduje czy będzie żył czy nie. To takie proste. 

Ta metoda nie sprawdziłaby się w Rosji, bo tacy są tam potrzebni do obrony kraju. Hitler i jego dzieci mówili że Rosjanie to "podludzie".