Klub skrzywdzonych dusz... szkoda że takiego nie ma bo wstąpiłabym natychmiast..

Nie wiem który ból gorszy... fizyczny czy ten "sercowy"... Jak coś człowieka boli to przynajmniej może wykrzyczeć się i marudzić do woli. Może i troche pomaga. A jak ukoić dusze która płacze??? ;(

Pomyśl o czymś na znieczulenie :). Po prostu pomyśl co lubisz robić i się tym zajmij. Leczenie jest trudne - ale możliwe - jutro będzie lepiej. Pozdrawiam :)

Bol fixyczny jest bardziej znosny, łatwiej go opanowac niz bol duszy.

Ja wlasnie poplakalam, bo kolejny raz pokazal, ze sa rzeczy wazniejsze ode mnie.. Teraz biore sie w garsc- pusiclam optymistyczna muzyczke, umowilam sie na jutro z przyjaciolmi na piwko. Juz mi troche lepiej. Caly czas powtarzam sobie,ze nie warto tracic czasu na osobe, ktora nie ma go dla mnie..Teraz juz tylko musze w to uwierzyc...

Ooooooo......... jutro to napewno lepiej nie będzie. Jeszcze długo, długo nie. I to jest najgorsze. Szkoda, że nie można pójść do apteki i kupić lekarstwo na "taki" ból... :( Albo przynajmniej zablokować w sobie takie odczucia jak smutek.. gorycz... żal. Wiele dałabym aby można było coś takiego zrobić.

ale to wlasnie chodzi o to ze tej wiary autorka nie ma

ale to wlasnie chodzi o to ze tej wiary autorka nie ma

Duszyczko - jest aż tak źle? Nic nie da się zrobić żeby było lepiej? Czy można ci w jakikolwiek sposób pomóc?

Darielko okazało się dziś, że muszę swoje życie na nowo zacząć budować. Zupełnie nie wiem jak. Nie mam pomysłu, chęci a przede wszystkim wiary w to, że będzie dobrze kiedyś tam... Właściwie mam takie odczucie, że już mnie nic dobrego w życiu nie spotka. A nawet jak spotka to tylko po to żeby potem mi to zabrał los i żeby bardziej bolało... Więc nawet nie wiem czy chcę aby było dobrze... Sama nie wiem czego chcę teraz! Życie rozbiło się jak kryształ zrzucony na twardą ziemię. Przepraszam, że tak się użalam nad sobą.

Kiedyś ktoś mądry mi powiedział, że do 55 lat człowiek do czegoś dąży, chce coś zmieniać, tworzyć, później ta chęć maleje - zaczyna się żyć dniem dzisiejszym, unikać zmian... Myślę że jeszcze do tego wieku nie doszłaś - może więc warto rozpocząć na nowo? Może kolejna budowla dzięki doświadczeniu będzie bardziej stabilna? Nie załamuj się - napewno dasz radę. Nie ma w życiu białych i czarnych kolorów - są tylko odmiany szarości - może w końcu słoneczko zaświeci? 3M się :):):)

No jeszcze trochę do tego wieku mi brakuje... to fakt. Nie wiem co budować a przede wszystkim nie wiem z czego. Nie mam cegieł aby postawić jakąkolwiek budowle. Ale dzięki za dobre słowo. Tymczasem dusza boli nadal i to chyba z każdą minutą coraz bardziej...

Jak coś człowieka boli głowa albo ząb to można połknąć tabletkę i ten ból minie.Ale jak boli dusza to niestety nic tego bólu nie zabije.Mnie dusza boli już cztery lata.Boli tak bardzo że brakuje mi już łez żeby płakać,boli gdy śpię,chodzę...boli cały czas.Ktoś mi kiedyś powiedział że czas goi rany,ale im więcej czasu upływa tym bardziej te rany krwawią.Nie wierzę już w nic............:-((:-((:-((

4 lata... :( Skoro to wytrzymujesz tak długo to jesteś silnym człowiekiem!

...gdy dusza umiera nadszedł w końcu czas aby się \"przebudzić\" odejść w "mroczny" las, ujrzeć te promienie co schowane są lecz nie każdy widzi co one niosą, serce gdy zrozumie,zaginie nonsens tego co umarło i powróci sens... ...cień się tu pojawi,i zabłyśnie nów w końcu się odnowi aż nastąpi znów...

Cześć Duszyczko :) Napisz jak humorek, mam nadzieję że to była tylko jednodniowa handra. Uśmiechnij się :)

Cześć! Dziś piątek. Niby długi weekendzik się zaczyna ale... no właśnie "ale"! Szkoda że człowiek nie ma takiego przycisku na sobie i nie może sam narzucić co chce czuć. Na przykład: "radość", "optymizm" itd. Tylko trzeba albo czekać co przyniesie los albo samemu walczyć o dobro i uśmiech w naszym życiu. Tylko jak walczyć? Nie wiem.

Siedze przed komputerem ... staram sie nie myslec ... o nim .. zalezalo mi ... ale przestal sie odzywac ,, ja siedze i placze ,, dzwonie do niego i dzwonie ale nikt nie odbiera ... strasznie sie rozczarowalam .. i ja nadal placze juz tak caly dzien ... tak mi bardzo zalezalo ;( :( :( :(

a może to poprostu nie jest "TEN"

szkoda kasy na takiego palanta-sama to przerobilam:) lepiej idz za to dokina albo na dobre lody albo co tam lubisz

duszyczko trzymaj się cieplutko;) wiedz że wiele jest osób którym jest ciężko, ale jakoś prą do przodu (chociaż tego przodu nie widać) klub skrzywdzonych duszyczek - wstępuję;)

OK otwieram oficjalnie "Klub skrzywdzonych duszyczek" ! Oczywiście życzę wszystkim którzy tutaj wstąpią aby nie musieli tutaj przebywać długo... :) Rodea zostajesz honorową klubowiczką!

wiec i ja chcialabym sie przylaczyc. :( :( :( :( kilka latek,a dusza wciaz krwawi :(

ale widze, ze duszyczka we lzach juz sie usmiecha, wiec moze i ja bede mogla...

ja tez wstepuje... zaczynam powracac do zycia...ale nigdy nie pozwole sie wiecej skrzywdzic....nikomu....nigdy...

A czy będą tylko członkowie normalni, czy będzie też miejsce dla wspierających?? Bo mi nikt za bardzo duszy nie skrzywdził, a chciałabym tu z wami pobyć.

ooo ja mysle ze nam sie bardzo przyda pocieszycielka

O jak miło... Tyle osób! Uśmiecham się, ale to taki troche uśmiech wymuszony. Klub oficjalnie otwarty. Miejsce tu jest zarówno dla skrzywdzonych dusz jak i do wspierających!!! :) Ci co mają siłę niech wspierają tych którzy czują się jakby uszło z nich życie (w moim przypadku to ta dusza chyba). RAZEM chyba łatwiej przechodzić przez różne trudne rzeczy. Więc niech ci co wspierają pozwolą czasem wypłakać się chociażby w ramię... :) Dobranoc. Pozdrowienia.

A czy ja też mogę wstąpić??? :(

Ja jestem skrzywdzona, też wstępuję. Natychmiast.

Witam nowe członkinie! Może chociaż poczucie wspólnoty jakoś tam nam pomoże a w razie czego wesprzemy się dobrym słowem. Teraz idę na spacerek i pozastanawiam się nad tym jak tu zacząć od nowa i czy w ogóle da się zacząć....