dobranoc...może usłyszysz szept mojego snu....

:) mądrze prawisz

z pełnym szacunkiem dla wypowiedzi, ale róża pachnie zawsze tak samo, deszcz pada ...itd. frazeologia, jak zawsze górnolotna, i do przyjęcia ... i nie do przyjęcia. Być zawsze szczęśliwym to wymysł filozofii hedonistycznej. Nie ma takich na tym świecie .... owszem cynik skaczący z kwiatka na kwiatek za każdym razem podniecony nowością, innością. I nic więcej. Tak- on jest szczęśliwy, ale to nic nie ma wspólnego z Miłością - tak pisaną. Ludzie z miłości popełniają samobójstwa, dokonują desperackich czynów, idą do klasztorów etc. Języka wspólnego nie znajdziemy - bo mój język bliżej jest tym, którzy na miłość patrzą jak na Miłość. Klasycy poeci potwierdzili by moje zdanie, choc wcale mi na tym nie zależy. I dlatego dziękuję za Wasze zdania. Ale juz wiem, dlaczego ten topic trafił tu, a nie w inne miejsce. Maria Pawlikowska-Jasnorzewska pisze: "Nie widziałam cię już od miesiąca. I nic. Jestem może bledsza, trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca, lecz widać można żyć bez powietrza!" ciekawe od czego jest bledsza, milcząca, trochę śpiąca ... chyba nie ze szczęścia o którym ciągle mówicie utożsamiając je z miłością. Ona jest bledsza i milcząca z Miłości. A czy szczęśliwa.. w tym momencie jak pisała, raczej nie.

.l

pewnie ze szczęścia, ze może tesknić… dobrze, ze się kończy można by umrzeć z palpitacji serca mowiłam o rzeczywistości, ale wiem to trudno zrozumieć bo nie potrafimy być szczęsliwi bez spełniania warunków

powiem jeśli przejrzysz własną grę, poznasz ludzi, sa tacy sami...

dobrzy jak my

bywa

:D

:D

wiem że piszesz do mnie, i wiem że identyfikujesz mnie z klikoma forumowiczami piszącymi na tym topiku. Ja tu nie piszę a jeśli nawet to bardzo rzadko i pod czarnym nickiem. Wyluzuj.... i zapomnij

Jeśli zaś o mnie chodzi, to ja nie piszę ani do Ciebie pomarańczu, ani do ciebie - czarnuchu, ja po prostu piszę bo...mam talent ! Nie obchodzi mnie jak cierpisz z powodu miłości; \"cierp ciało jakeś chciało\". :D Na jednej górze rosną róże Na drugiej rośnie bez Kochaj się jeden z drugą Jeśli tego chcesz A potem cierp do woli W rozdarciu sobie bądź Lubo w kąciku swej chaty Cichutko sobie siądź I zacznij...prząść :D Ech, wirtualne miłości...ile sprawiacie mi radości ?- ten tylko się dowie, kto o nich napisze, albo mi opowie :D To nara!

szukam cienia Twojego źrenicami ukrytymi w drżących dłoniach a nocą snów Twych dotykam byś poczuł, że byłam tak blisko szyby nabrzmiałe od deszczu tulę sennie lodowatym spojrzeniem wykrojonym z ciepłoty uczuć pełnej wpsomnień i rzeźbię Ciebie niemym pocałunkiem ciszy którą ofiaruję gwiazdom co odbijają Twoje marzenia wplecione w tęsknotę..

W tuleni w siebie splątani nagimi cialami dotykamy się niesmiało całujemy delikatnie pieścimy się czule moje ręce w Twoich włosach Twoje obejmują mnie mocno jestesmy jednym ciałem ja Tobą Ty mną Dlaczego tylko w snach?

no właśnie dlaczego? :(

life is brutal......

takie zycie

takie jest życie? czy takie życie sami tworzymy? :(

to życie pisze nam takie scenariusze my nie mamy na to większego wpływu:(

e tam, wszystko leży w naszych rękach, tylko jedno z nas na pewno woli śnić a nie razem być :(

---->do......i jeszcze coś ci.... "wiem że piszesz do mnie, i wiem że identyfikujesz mnie z klikoma forumowiczami piszącymi na tym topiku." za kogo Ty sie ożeszku rwa masz, nie piszę do Ciebie ani Cie nie identyfikuję z forumowiczami, wyluzuj:D

Mój ukochany zasypia w rosie błękitnej zawsze gdy drżą liście, szumi wiatr. Mój ukochany mówi tak ślicznie, że nieruchomieję jak przez magiczny czar. Mój ukochany przechadza się łąką, słyszę tylko dziki szmer. Mój ukochany układa gwiazdy w okrąg, ze śmiechem i płaczem nurząc się w czerń. Mój ukochany ma oczka śliczne, usta jego niczym lili pąk. Mój ukochany jak kwiat młody kwitnie, jak horyzont kolorowych łąk. Mój ukochany zadumał się w sobie, czaruje spojrzeniem powieki mych snów. Mojemu kochanemu cichutko dziś powiem...

Jesteś moją drugą duszą... Jest Ktoś, przy kim mogę być sobą. Mogę opowiadać o moich marzeniach, pragnieniach i nadziejach, a także o zwariowanych pomysłach Mogę płakać i śmiać się głośno. Mogę przetoczyć się przez pokój w szalonym tańcu. Mogę być szczęśliwy i nieszczęśliwy, pewny siebie i zupełnie z siebie niezadowolony. Nie muszę wkładać maski, lecz mogę być taki, jaki naprawdę jestem i jaki w danej chwili się czuje.

..ech..

?

..nie idę jeszcze spać.. ;)