dobranoc...może usłyszysz szept mojego snu....

zasypianie, wiersze przedstawiane tutaj jak wiadomo sluza usypianiu, tak wiec: dobranoc :) spij snem sprawiedliwego jesli nie da sie wiecznym

Co było Co było, przemknęło między nadzieją a bólem. Czas zamknął się w drodze między wczoraj a dziś. Dłoń zacisnęła się w pięść, by nie upuścić łzy bezsilności. nn

Skąd tyle we mnie tkliwości? Nie po raz pierwszy — kędziory Jak twoje gładzę i jeszcze I jeszcze ciemniejszych zaznałam — warg. Wschodziły i gasły gwiazdy (Skąd tyle we mnie tkliwości?) Wschodziły i gasły oczy I w oczach mych blask ich nikł. Cudowniejszymi pieśniami Śród ciemnej, przepastnej nocy (Skąd tyle we mnie tkliwości?) Mnie darzył śpiewaka głos. Skąd tyle we mnie tkliwości? I co z nią uczynić mam chłopcze Podstępny, śpiewaku wędrowny, Długorzęsy -jak chyba nikt? M.Cwietajewa

Daj mi wstążkę błękitną - oddam ci ją Bez opóźnienia... Albo - daj mi cień twój z giętką twą szyją; - Nie! nie chcę cienia. Cień - zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką, Bo - on nie kłamie Nic - od ciebie nie chce, śliczna panienko Usuwam ramię... Bywałem ja - od Boga nagrodzonym, Rzeczą - mniej wielką : Spadłym listkiem, do szyby przyklejonym, Deszczu kropelką... C.K.Norwid

pozdrawiam:D

:)

Księżyc w niebie jak bałałajka, ech! za wstążkę by go tak ściągnąć i na serduszko — byłaby piosenka bardzo nieziemska o zakochanych aż do szaleństwa, nieludzko. Jeszcze by można rzekę w oddali i cień od dłoni, i woń konwalii dziką; ławkę przy murze, a mur przy sadzie i taką drogę, która prowadzi do nikąd..... K.I. Gałczyński

coś miłego?

Nie chcę cię dotknąć Boję się Boję się twego bólu Chcę ci zostawić twą samotność A swą obecność zamienić w czułość Jesteśmy inni Każde z nas Ma swoje tajemnice ciemne Kolczasty Dziki Suchy chwast Nadzieje nadaremne Spotkali się Któryś tam raz Śpiąca królewna ze ślepym królem Chcę dać ci to Co mogę dać Czule Czulej Najczulej... Kofta

Już tyle dni Ciebie u mnie nie było I przez ten czas nic się nie wydarzyło Bo mój cały świat jest dla Ciebie - a Ty Jesteś mi światem, doliną wśród mgły Powietrzem, ziemią i wodą Słoneczny blask i księżyca latarnia Wiosenny wiatr, który włosy rozgarnia Brylanty gwiazd rozrzucone jak mak Upojność łąk i dzikiego bzu krzak I cisza drzew nieruchomych Wszystko dla Twej miłości Wszystko do jej stóp Wszystkie świata mądrości Najwspanialszy cud Wszystko by jej nie stracić Aby mogła żyć Wszystko za te słowa dwa Te słowa: kocham Cię...

K. I. Gałczyński:)

:)

Nie kupujmy marzeń jak mebli, nie bądźmy zanadto przebiegli, nie wstydźmy się własnej nagości, tylko dajmy, dajmy, dajmy się zaskoczyć miłości. Nie paktujmy z panem Bogiem, z panem diabłem, nie mówmy, że jest głupie, to co nagłe, zamknijmy stare życie na klucz, na dwa, wystarczy spuścić ze smyczy to słowo \"ja\", \"ja\", \"ja\"... Nie kupujmy nieba na kredyt, nie planujmy szczęścia ni biedy, nie grajmy w dwa życia jak w kości, tylko dajmy, dajmy, dajmy się zaskoczyć miłości. Niech przyjdzie zbyt nagle zdyszana, niech nie da dotrwać do rana, niech przyjdzie nie na czas, nie w porę, niech krzyknie: \"Gore... gore, gore, gore...\" Zamknijmy stare życie na klucz, na dwa, na trzy, wystarczy spuścić ze smyczy to słowo, jedno słowo: \"my\", \"my\", \"my\"... Niech przyjdzie znienacka zdyszana, niech nie da doczekać do rana, niech przyjdzie nie na czas, nie w porę, niech krzyknie: \"Gore, gore, gore, gore!...\" Osiecka dziękuję:) milego dnia

przepraszam to nie Gałczyńki tylko Grechuta:) Ile razem dróg przebytych? Ile ścieżek przedeptanych? Ile deszczów, ile śniegów Wiszących nad latarniami? Ile listów, ile rozstań, Ciężkich godzin w miastach wielu? I znów upór, żeby powstać I znów iść, i dojść do celu. Ile w trudzie nieustannym Wspólnych zmartwień, wspólnych dążeń? Ile chlebów rozkrajanych? Pocałunków? Schodów? Książek? Oczy Twe jak piękne świece, A w sercu źródło promienia. Więc ja chciałbym Twoje serce Ocalić od zapomnienia. U Twych ramion płaszcz powisa, Krzykliwy z leśnego ptactwa Długi przez cały korytarz Przez podwórze, aż gdzie gwiazda Wenus A Tyś lot i górność chmur, Blask wody i kamienia. Chciałbym oczu Twoich chmurność Ocalić od zapomnienia. K. I. Gałczyński:)

... Kwiat zrywając, ciebie biorąc Kwiat zrywając, kwiat wachając, ją zarazem Świat mijałem będąc przy tym w swoim prawie Ciebie biorąc, z Ciebie pijąc, ją o niebo Już nie dbałem wiedząc przecież, że to jedno. Rafał Wojaczek

Mówię do ciebie tak cicho jakbym świecił I kwitną gwiazdy na łące mojej krwi Stoi mi w oczach gwiazda twojej krwi Mówię tak cicho aż mój cień jest biały Jestem chłodną wyspą dla twojego ciała które upada w noc gorącą kroplą Mówię do ciebie tak cicho jak przez sen płonie twój pot na mojej skórze Mówię do ciebie tak cicho jak ptak o świcie słońce upuszcza w twoje oczy Mówię tak cicho jak łza rzeźbi zmarszczkę Mówię do ciebie tak cicho jak ty do mnie

Myślałam wreszcie będę mówić Tyle się we mnie słów zebrało Tyle słów dojrzałych i twardych jak ziarnka żyta cierpkich jak gruszki polne aksamitnych jak pszczoły Myślałam dam ci te moje słowa coś z nimi zrobisz Kiedy otworzyłam usta zamknąłeś je swoimi wargami Cofnęły się słowa moje schowały się we mnie jak ptaki lękliwe Teraz już tylko czasami wyglądają oczami M. Hillar

To jes śliczne. Karol Wojtyła \"Wybrzeża pełne ciszy\" Za tę chwilę pełną śmierci dziwnej, która w wieczność niezmierną opływa, za dotknięcie dalekiego żaru, w którym ogród głęboki omdlewa. Zmieszały się chwila i wieczność, kropla morze objęła - opada cisza słoneczna w głębinę tego zalewu. Czyż życie jest falą podziwu, falą wyższą niż śmierć? Dno ciszy, zatoka zalewu - samotna ludzka pierś. Stamtąd żeglując w niebo kiedy wychylisz się z lodu, miesza się szczebiot dziecięcy i podziw......

gdy tak czytam jego wiersze mogłabym powiedzieć za Broniewskim \"nie wiem, co to poezja nie wiem, po co to i na co wiem,że czasami ludzie wiersze czytają i płaczą nie wiem, co to poezja jest w niej coś z laski Mojżesza piorun dobędzie ze skały umie zabijać i wskrzeszać\"

pewnie przez pełnię.... Kiedy Cię moje oplotą sny- jak białe róże- nie bój się kochać - ja - i ty w nieba lazurze. Ziemia, jak echo minionych dni, grające w borze, a nasze duchy wśród martwych pni wieszają zorze. Serce mi splatasz koroną gwiazd, hymnem warkoczy- pode mną góry, wieżyce miast- nade mną - oczy. Dziwnie się srebrzysz, aniele mój, w tęczowym piórze- fontanny szemrzą, gwiazd iskrzy rój- wonieją róże... T. M.

\"jestem wyrafinowanym egoistą mój stopień wyrafinowania jest tak wysoki że nie uznaję kompromisów i żądam donośnego i szczerego krzyku gdy biczem w powietrzu kreśląc słowo miłość podpisuję się na ciele kochanki... słodka jest miłość krnąbrnej kochanki smak uległości zdobytej siłą spojrzenia jak cios pejcza w spięte pośladki gdy pręgi w jej duszy tak mi oddanej purpurą płoną\" czarniejszy_niż_mrok

znów wrócił maj złocony mleczem ważki nad wodą i kaczeńce w koronach drzew zatęsknił słowik i śpiewa tak jak moje serce czemu nie wracasz szczęścia chwilo tak trudno ci odnaleźć drogę przecież otwieram drzwi i okna cóż jeszcze więcej zrobić mogę serce zmęczyło się zapachem bzów i konwalii - może wiśni ale wystarczy płomień oczu wystarczy tylko byś się przyśnił xxx

Ależ tu dużo pięknej poezyi :D!

"...Cicho tu i pusto Choć ludzi pełno,gwar i szum... Przemykam sie niespiesznie szukam wiadomości w oddechu wiatru,w szepcie zmroku ktory juz zapada........ ale nawet golebie nic nie wiedza tylko zagladają mi w oczy żałosnie po czym wzbijaja się w gore obsypując mnie kurzem nadziei..." napisalem że mnie nie

zawsze wolałam poezję niż prozę pozwoliłam sobie wkleić, nie wiem co na to autor ;)

\"Wiem, że jesteś, gdy patrzę na skłębione chmury, gdy ciężkie czoła sosen chłodny wiatr kołysze, wiatr, który mnie przenika i wokół mnie dysze, jak królewski kochanek, co wstał z snów purpury. Wiem, że jesteś i przyjdziesz z wichrami i burzą — Zapali mi się serce od miłości gromu, błyskawice twych źrenic oczy moje zmrużą i dam ci pocałunek nie dany nikomu.\" WIEM...............

chciej raz jeden tylko żyć się odważyć i nie dmuchać na zimne a na gorącym się sparzyć nie szukaj wymówki nie mów że nie umiesz daj zasnąć rozumowi a sercu zrozumieć zamknij oczy na chwilę idź w podróż w nieznane rozłóż ręce szeroko by wziąć wszystko co dane i zaczniesz nowe życie nie przestając marzyć znajdując zawsze zimne gdy na gorącym się sparzysz xxx

"...Spoglądam jak mężczyzna, a ty się poruszasz. Dziki we mnie drży się odruch dotykania. Oczy mam nagie całe już od ciebie. Przysłaniam je przepaską uplecioną z powiek, żebyś nie widziała, jakże pożądliwie łypią me źrenice, jak mi się diabelnie z tobą chce kochania. Wdzięczysz się, dowcipnie rozmawiasz, uwodzisz, piersi odsłaniasz, robisz to po woli. Całą siebie lejesz bioder strumieniami, aż boli, cudownie boli. Tylko boska siła brać mi ciebie wzbrania zesztywniały milczę choć pragnę kochania..."

Twój widok pozwala się uśmiechnąć, ale kiedy Cię brak tylko pustka... pozwól mi zrozumieć co czuje. Otwórz się przede mną, brak mi... Twych rąk , ust i ciepła... Ciebie! Wystarczy tylko jedno, słowo, abym była Twoja. Nawet nie wiesz ile potrafiłabym Ci teraz dać i jak bardzo poświęcić I tylko jedno słowo I wszystko Twoje