Pawianizm - nowa rewolucyjna teoria osobowości!!!

Po poznaniu pewnych spraw, których wcześniej nie znałam zmieniłam zdanie. Ona NIE BYŁA pawianicą. Ona po prostu uciekała od niego, który był toksycznym pawianem. I jak prawdziwy pawian przerzucał winą na swoją żonę. Nawet w necie. Taka smutna refleksja po latach.

Nie dajcie się pawianom!

Szkoda, że temat upadł. Pawiany nadal są wśród nas. Czy jest na to jakaś odtrutka?

No proszę, trafiłam do sedna. Od jakiegoś czasu próbowałam zrozumieć zachowania faceta. Zachodząc w głowę czy ja jestem normalna. Odbijając się od dna i wracając tam z powrotem. Otóż jestem. Miałam do czynienia z pawianem:) Można się pośmiać, ale ja dzisiaj na poważnie. Nigdy nie wiesz co jest dobrze bo wszystko może być źle. Gadasz no źle, nie gadasz też źle, masz w d***e. On może wyzywać, Ty nie bo nie jesteś damą. On nie musi się odzywać ile mu pasuje Ty jak nie to Ci nie zależy. Jak nie wytrzymujesz i drzesz mordę no to Ty zepsułaś związek i on już nie kocha. On może. Nagle okazuje się, że nic Was nie łączy! Żeby za jakiś czas dostać jakieś sentymentalne zdjęcie, których ponoć już nie ma bo wszystkie w....ł w kosmos. Na ten sam temat ma różne teorie w zależności od tego jak mu pasuje, albo co nawywijał. Nie interesujesz go tygodniami, ma w d...e co robisz, czy żyjesz a jak oznajmiasz, że ok, poszukasz sobie kogoś i dajesz spokój to jesteś zwykłą głupią k....ą. Mówi wszystko i nagle przestaje bo go kontrolujesz! Nie możesz skrytykować, on może i ma prawo. Wypieprzy Cię z komunikatorów a jak Ty tak zrobisz to żenada. Itp.Itd. Pawian potrafi rozkochać, fakt. Ale też sam skutecznie zabije to uczucie i ma żal do Ciebie, że schrzaniłaś związek. Ktoś tu napisał, że robi tyle na ile mu pozwalasz. Nie. Robi to co mu pasuje, nie licząc się z Twoimi uczuciami, zasadami. Raz mu zależy za chwilę już NIE. Tak nie można kochać. To nie jest nie nudne. To jest straszne. Po czasie stwierdzasz, że z kochającej i czułej kobiety stałaś się żmiją i pawian ma rację hahaha. Ale nie potrafisz nią być więc łagodzisz Pawiana. Co okazuje się, że jest źle jednak. Nie łagodzisz jesteś żmiją. WARIATKOWO. Miałam też do czynienia z innym okazem pawiano-hubą, który robił co chciał, zawsze kochał, ale nawet przy 40 stopniach gorączki nie umył za Ciebie podłogi. Umyjesz jak będziesz zdrowa. Reasumując, nie lepiej być samej???

pawianizm to taka trochę osobowość psychopatyczna... :-( w takich najłatwiej jest się zakochać.

niezłe ;) ale prawdziwe!

Boszzzz moj drogi tyle lat minelo od powstania tego topiku a temat wciaz aktualny. Dziewczyny jak bardzo szkoda ze ten temat umarl tutaj. Napewno po tylu latach i doswiadczeniach zyciowych jestescie szczesliwe z nudnymi drzewami, czego zycze wam z calego serca!!! I tak szczerze mowiac, to co zostalo tutaj napisane, bezapelacyjnie powinno zostac wydrukowane w kilku milionach egzemplarzy. Prawda, sama prawda i tylko prawda. KAI, CIRI, LEMPICKA i wszystkie inne wymieniajace doswiadczenia tutaj, gdybyscie tylko wiedzialy jaki mialyscie wplyw przez te wszystkie lata na wiele kobiet. Ile durnych bab dzieki wam odnalazlo spokoj. Moze kiedys jeszcze ktoras z was zabladzi tutaj przez przypadek lub z ciekawosci, mam nadzieje! Zadne slowo tutaj napisane nie poszlo na marne. Wszyscy psychoanalitycy moga sie uczyc od was sily przekazu.

Wiem ze od dawna nikt tutaj juz nie zaglada, a to wielka szkoda. Ale kto wie... moze kiedys? Jesli jakiejkolwiek biednej kobiecie zaszczutej przez pawiana mialo by to pomoc to ja wam pokaze naprawde dobry test jak rozpoznac pawiana. Jesli 3 razy odpowiesz TAK uciekaj i nie ogladaj sie za siebie, bo bankowo trafilas na pawiana, ktory napewno nie wniesie do twojego zycia NIC dobrego. Nie zaleznie jak bardzo chcesz mu pomoc, jak bardzo jestes empatyczna, troskliwa i wyrozumiala. To ma znaczenie wylacznie dla ciebie on tego nigdy nie doceni, a slowa ktore beda sie saczyly z jego ust to tylko slowa puste jak butelka wina po spozyciu, wiec zwiewaj poki mozesz! A oto test... Pamietaj ,ze zawsze zaczyna sie niewinnie ale to juz pierwszy sygnal 1 Twoja intuicja zaczyna dawac ci znaki (ignorujesz) 2 Masz poczucie, ze musisz traktowac go wyjatkowo bo przeciez on taki wyjatkowy jest! Ale ci sie trafilo Hallelujah (myslisz sobie) 3 W bardzo krotkim czasie Ty zdrowa silna kobieta osiagasz maxymalny stan szczescia. 4 Nagle on ma focha a ty pomimo ,ze masz swiadomosc ,ze nic nie zrobilas, zaczynasz sie szczerze tlumaczyc! 5 Obwinia cie o NIC a ty racjonalnie starasz sie dowiedziec o co chodzi i nadal cierpliwie tlumaczysz jak dziecku ze to nie tak (zderzasz sie z murem) 6 Jest niesprawiedliwy 7 Masz poczucie, ze jak ci opowiada o sytuacji w ktorej bralas udzial to nie ta sytuacja 8 Masz poczucie ze zbierasz baty za byla(czesto o niej mowi) 9 Nie liczy sie z twoimi uczuciami 10 Ubliza ci 11 Lekcewazy cie 12 Obraza twoja inteligencj(opowiadajac niesamowite historie) 13 Traktuje cie jak niewolnika Staralam sie to usystematyzowac od samego poznania do osiagniecia stanu posiadania pawiana. Mowimy tutaj o pierwszej fazie znajomosci z pawianem, do pierwszej ucieczki! I na tym kazda normalna zdrowa kobieta powinna poprzestac ale oczywiscie tak nie bedzie, bo to takie pociagajace. Ale jestem pewna ze szybko wyjdzie wam to bokiem a wtedy wrocicie tutaj na sam poczatek tego topiku i cudowna CIRI uleczy was jak jak kompletnie nieswiadoma uleczyla wiele kobiet w tym mnie.

Zapomniałaś dodać, że pawianem można być bez względu na płeć:)

Fakt przepraszam absolutnie bez wzgledu na plec!

Piętnaście lat minęło, jak jeden dzień... ;) Nie do wiary, że ten topik ma tyle lat. Kawał swojego życia tu opisałam, pod dwoma nickami, dla niepoznaki ;) To ja, Kai, ale do tamtego nicka nie pamiętam już hasła :( Przeczytałam od deski do deski - i wierzyć mi się nie chce, że to ja. Miotałam się strasznie, i byłam przeraźliwie spragniona miłości, wpadając w sidła coraz to nowych pawianów... W sumie, czy ja wiem? Może i nie pawianów. Może zwyczajnie - nie tych facetów, co trzeba. Na pocieszenie, jeśli ktokolwiek tu jeszcze zagląda - po latach szamotaniny i przypalania skrzydełek w ogniu znalazłam swoje drzewo. I sama też zapuściłam korzenie. Jestem szczęśliwą, spełnioną mężatką, nasz syn ma już dziewięć lat i jest najcudowniejszym dzieckiem pod słońcem, bardzo podobnym do swojego taty, zwłaszcza w kwestii niezwykłej stabilności emocjonalnej. Ta poprzednia Kai, która wylała tu tyle łez, już nie istnieje. Miałam taki moment, a co tam, więcej niż moment, kiedy myślałam "to jest wreszcie ten!". I naprawdę miałam taką nadzieję, a jednocześnie spychałam do głębi podświadomości tęsknotę za czymś, za kimś, zupełnie innym. Teraz mi się to nie zdarza. Nie rozmyślam o niebieskich migdałach, nie dopada mnie nostalgia za tym, czego nie mogłam mieć, nie gonię króliczka. Jest dobrze :) PS. Nie wiem, czy pamiętam hasło. Się zobaczy.

Tyle lat minelo, a temat jakze nadal aktualny. Mam czasami wrazenie, ze tych pawianow jest teraz jeszcze wiecej niz te 10-15 lat temu, ale moze wtedy az tak tego nie zauwazalam. Kazdy chce tylko wszystko bez zobowiazan, parodie zwiazku  Czy ktos tutaj jeszcze zaglada?