PANNY PO 30

RzW > masz całkowitą rację. Ja poprostu popadłem w pewien schemat, czy jak kto woli monotonny tok życia i na podstawie tego oceniam moje dni. Fakt źle do tego podchodzę. Jednak tyle już ich było, tych dni, takich samych, iż człowiek z góry przypuszcza, że te, kolejne nie będą się wcale niczym odróżniaćod poprzednich. Krótko pisząc > bardzo niski współczynnik optymizmu. Albo wynika to już przyzwyczajenie do takiego stanu wydarzeń. Jeśli ktoś chce mnie znaleźć, to jestem i czekam. I ja wcale się nie chowam. Tylko "Ty" mnie nie dostrzegasz. ps. Tak na marginesie mówiąc, to nadzieję mam. Tylko chowam ją skrycie, aby i ona mi nie uciekła. Pozdrawiam.

:-) Wbrew temu, co może wynikać z moich pożal-się-Boże wynurzeń - jestem wręcz skończoną pesymistką, jeśli chodzi o osobę własną, natomiast w stosunku do całej reszty świata widzę wszystko w o wiele jaśniejszych barwach. :-) Może źle się wyraziłam z tym chowaniem i szukaniem. Nie chodzi tylko o to, żeby nie chować się przed ludźmi. Ale także o to, żeby przestać się chować przed samym sobą. Żeby móc sobie otwarcie powiedzieć \"tak, wiem, o co mi chodzi\" i się do tych własnych myśli odnieść życzliwie. W ogóle odnieść życzliwie do siebie. Na początek - do siebie. To jakoś przyciąga także inne osoby. Niekoniecznie zaraz \"te jedyne\". Ale kto wie, na kogo wpadniesz po wyjściu z pracy? (tak wiem, wiem, to niemożliwe i na pewno się nie stanie, prawda? ;-) ) Pozdrawiam, RzW PS. Naprawdę Was lubię i naprawdę życzę wszystkim jak najlepiej. :-)

RzW > och żeby to wszystko było takie proste i oczywiste. A osobiście podziwiam Cię za ten Twój optymizm i nastawienie do świata. Ps. Jednak w czasie wyjścia z pracy wcale nie będę uważny i może faktycznie wpadnę na moje przeznaczenie. Oby tak było :)

Jaki optymizm? ;-) Życzliwość, to chyba lepsze słowo \"na okoliczność\". Poza tym chyba powoli dociera do mnie, że nie można brać tylko na siebie wszystkich porażek. Oczywiście, że je biorę, a jakże, chętnie! Tylko... to niczego nie zmienia, a tylko nakręca moją frustrację. No i nie pomaga w podniesieniu się z \"wiecznego smutku\". Ileż można obwiniać się za wszystko, np. za to, że ktoś, kogo kochamy, nas nie kocha? Poszukiwanie winy? - winy tak naprawdę nie ma... Jest stan uczuć i tyle. Tyle, że jest ciężko. Najważniejsze, żeby sie nie pogrążać w tej własnej domniemanej beznadziejności. Ale to cholernie trudne. Wiem. Pozdrawiam, RzW PS. Tak naprawdę umiem tylko napisać takie \"mądre\" rzeczy i logicznie przeprowadzic dowolny wywód. Nie potrafię tego jednak wciąż przyjąć na poziomie emocjonalnym. To tak, jakby było mnie dwie w jednym środku. Naprawdę, nie jestem optymistką, choć wszyscy mnie za taką biorą. Dobra, koniec tego ekshibicjonizmu. :-P

do RzW: ja też Cię postrzegam i dlatego tak odczytałem Twoją wypowiedz. Ps. Fajnie napisałaś o sobie. Pozdrawiam i do usłyszenia.

Że ten ekshibicjonizm?... ;-) Tak sobie piszę. No, bo pisać to ja mogę. Dużo! Naprawdę duuużo! Jak pewnie większość z nas tutaj. Dobre i to, na początek. Problem skonkretyzowany, jakkolwiek - czy to na piśmie, czy wypowiedziany - urealnia się. Urzeczywistnia. A to pierwszy krok do uzmysłowienia sobie różnych rzeczy, które z tego wynikają. Nie trzeba od razu wszystkiego rozwiązać (choć jasne, że tak byłoby najlepiej ;-) ). Ale można zacząć o tym myśleć konkretniej niż do tej pory. Może coś bardziej konkretnego z tego wyjdzie, niż tylko bezustanne taplanie się we własnym \"bagienku\". Chciałabym umieć odczuwać to wszystko tak, jak umiem to przemyśleć, wytłumaczyć i opisać. I umieć życzyć sobie tak dobrze, jak wszystkim i wszystkiemu wokół. Może kiedyś. Może... :-) Pozdrawiam, RzW

Witam! Jestem tu po raz pierwszy i to ciut na wyrost: jutro mój ostatni dzień jako 29-latka. 22 marca skończę 30 lat i sorry że to powiem ale mam z tego powodu doła. Raz ze nie wiem kiedy tyle lat mi minęło a dwa że nie mogę doczekac sie na dzidziusia i czuję że straciłam trochę cennego czasu.Szukam pomysłu jak sobie poprawić humor chociaż na jutro. Pozdrawiam. 29-letnia Mylene

Mylene, a chłopa masz ? Czy tylko chcesz mieć dzidziusia ?

Mylene --> polecam dobre Chianti! Mój wybór to Le Botteghe di Sorelli, DOCG 2003. Delikatne, ma doskonałe właściwości łagodzące. :-D Albo jeden z dostępnych wszędzie bardzo kobiecych różowych Zinfandeli. :-) No i czekolada. Obowiązkowo! RzW

A ja najbardziej lubię chilijskie, białe wytrawne ;)

Ja to nie wiem, czy bardziej chilijskie czy argentyńskie... Koniecznie czerwone, wytrawne. Ale miało być na ukojenie kobiecych smutków, to może jednak lepsza wersja \"lajcikowa\". ;-)

I wiem jeszcze, czego się boję - że komuś mogłoby być ze mną po prostu źle.... A przecież "lepiej zapobiegać, niż leczyć", prawda?... Zmykam. Wszystkiego dobrego. Wiosna już jest! RzW

Rybka - gdzie ta wiosna? Na Śląsku wciąż zima :( W nocy był mróz. I skąd u Ciebie ten strach, że komuś może być z tobą źle? Skąd to się bierze, brak wiary w siebie? A może jesteś trochę \"poparzona\"? Z twoich postów odnoszę wrażenie, że jesteś mądrą i sympatyczną kobietą :) A takim negatywnym mysleniem zamykasz się trochę przed światem. Ja nie jestem optymistką - wręcz przeciwnie ;), ale tak sobie myślę, że nie zawsze będzie tak źle. Że w końcu do mnie się też los usmiechnie. Chociaż na razie nic tego nie zapowiada.

U mnie to jedynie wiosna w kalendarzu. A szkoda, bo lepsza byłaby w secu. Ale pomimo tego że u mnie jeszcze nadal aura zimowa to pozdrawiam wszystkich, iście wiosennie. RzW> a może jednak będzie na odwrót. I kogoś niesamowicie uszczęśliwisz, a przy okazji również siebie. Więc swoje obawy i myśli o tym, odsuń daleko od siebie. >czy to przypadkiem nie jest ten problem, przez który nadal jesteś sama< Ps. Na Mazurach nadal rządzi zima.

CZeść! Faktycznie nie napisałam skąd ten dzidziuś miałby się znależć u mnie. Ale że w bociany ani kapustę nie wierzę, to postawmy sprawę jasno: mam kochanego męża (jesteśmy 3 lata po ślubie). Ale niestety przekonałam się że nie wystarczy kobieta, babeczka i bara bara żeby było nas troje albo i więcej. Powoli zaczynam świrowć i ostanio stwierdziłam że żaluje że tak się pilnowaliśmy przed ślubem i nie \"wpadłam\". Zawsze jest w czlowieku nutka zazdrości i uważa się że inni mają lepiej, więc jak mnie weźmie wielka smuta to żałuję że nie jestem panną z dzidziusiem zamiast bezdzietnej mężatki. ale to oczywiście niezbyt mądre rozumowanie. A poza tym widzę że tu są różne smuteczki na tym forum i niektóre z Was czekaja jeszzce na swego przyszłego męża.Powiem Wam jedno: na każdą i każdego przyjdzie czas i to jest gdzieś zaplanowane że jedni wcześniej zakładają gniazdka a inni później. Ale kazda osoba która ma w sobie tyle ciepełka żeby obdarować nim inną osobę w końcu ją znajdzie!Tego Wam życzę. Tego nie da się zaplanować, nagle samo przyjdzie. Ja też kiedyś myślałam że zostanę sama bo jakoś panowie się o mnie nie zabijali...

To chyba jednak nie ten temat.

A w ogóle to wielkie dzięki za pomysły na poprawę humoru - bardzo lubię babskie winka choć nie jestem niestety ich znawcą. Ostatnio zasmakowałam też w grzańcach ( wiecie że do gorącego napoju wrzuca się plasterek pomarańczy? - wtedy pachnie i smakuje jeszcze lepiej-polecam). A poza tym czekolada w każdej postaci - masz rację - to mi zawsze poprawia humor. A przy okazji: z tego co tu wysledziłam mamy samotne duszyczki: RzW i Ciaty (oraz na pewno inni których jeszcze nie rozpoznałam)Jedno jest pewne - jestescie fajnymi ludźmi skoro potraficie pisać o tym, co Was boli, nie zapominać o innych i slużyć im dobrą radą i milym słowem.a to pierwszy krok żeby pokazać światu, że warto Was pokochać. A na razie możemy my wszyscy się Wami nacieszyć.Pozdrawiam!

Witam! skaczę sobie po necie, raz tu, raz tam, no i po paru takich skokach postanowiłam tu zakotwiczyć. Nie będę pisać ile mam latek, bo widać po nicku. pozdrawiam singielki i singli

ocho, chyba już większość znalazła swoje szczęście, albo przynajmiej drugą istotę. Mnie jeszcze nie spotkało to szczęsie. Ale mam wiosnę za oknem, to i muszę ją wprowadzić do serca. Pozdrawiam i życzę miłego dnia.

A kto znalazł?... Osobiście znalazłam wiosnę, w Poznaniu. Pogodową. :-) Pozdrawiam ciepło, RzW

Witam wszystkich a u mnie ani wiosny specjalnie nie widać, ani milości tez nie lat ile mam, widac po nicku no i niestety jestem sama, ale nie trace nadzieii mój problem polega chyba na tym, ze wynajduje sobie obiekty westchnień ;), ale niestety tak pechowo, że oni nie są mną zainteresowani wiem, wiem zaraz mi powiecie, że to facet powinien zdobywać, a kobieta powinna mu to utrudniać, ale ja jakaś dziwna chyba jestem pozdrawiam i milego dnia :D

A na Śląsku znów padał śnieg :( i jest pochmurno. A jakie macie plany na nadchodzący weekend? Wychodzicie gdzieś, zostajecie w domu? Jak w ogóle organizujecie swój wolny czas? Ja na razie żadnych planów nie mam i nic się nie zapowiada. Także chyba spędzę go z książką.

Jak dla mnie to jeszcze za wcześnie na układanie planów na weekend. Jednak dzisiaj wiem jedno, iż wiele w nich będzie zależało od pogody. Ps. A może życie samo coś ułorzy. Oby tylko, było to miłe. Zobaczymy.

upssss myslałam ze to topic o pannach po 30stce a tu czat na temat weekandu i o sniegu.:(

ja mam 32 lata i jestem kochanka zonatego. kocham GO, chce z nim czesciej byc, ale on nie odwagi odejsc od zony ... ech, smutno mi ... latka lecą no i jakis dzidzius by sie przydal

hallo! a ja się dziś wkurzyłam, bo sobie hasło bankowe zablokowałam. ale już mi lepiej :) planów na weekend też zero mam, i pewnie wybiore się w piątek posiedzieć w knajpie, popatrze znowu na te same twarze i pomyślę, że trzeba zmienić lokal ale za tydzień i tak pójdę (jeśli pójdę) do tego samego. Oj, przydałby sie facet, brakuje mi już wszystkiego, co wiąże się ze stanem zauroczenia, no a w dalszej perspektywie - stanem zakochania. Długo jesteście same/sami? ja już 15 miesięcy i mam dość!!!!!

Ja też 15 miesięcy ;) Nigdy nie przypuszczałam, że to takie trudne. A najgorsze jeszcze przede mną. Niedługo ślub byłego...

Hej dziewczyny nie jest tak żle.Być kobietą po 30 to sama radość.I nie jest ważne czy jesteśmy z kimś czy same.Swiat jest taki piękny,idzie wiosna, a z wiosną nowe możliwości.I mocno wierzę w to,że każda z was dziewczyny znajdzie swoją miłość.Do jednych przychodzi ona wcześniej do innych póżniej i zawsze zjawia się w najmniej oczekiwanych momentach.

Do wszystkich przychodzi. Tylko nie zawsze ta \"właściwa\" czy \"szczęśliwa\". Przynajmniej z naszego punktu widzenia, w danym punkcie czasu. Bo każda jest wartościowa, czegoś nas ucząc. Drugiego człowieka i nas samych... Pozdrawiam, RzW (na wygnaniu ;-) )

Racja Rybko - mnie się zawsze trafia ta niewłaściwa ;) Widać takie przeznaczenie. A tak w ogóle to dlaczego na wiosnę ma się coś zmienić? A w zimie to niby nie może? Nie sądzę, żeby wiosna miała jakiś szczególny wpływ na to co się dzieje w życiu człowieka. Z wyjątkiem wiosennego przesilenia :P