Nie chce wychodzić z domu!!!!!!!!!

Dla mnie jest koszmarem wyjście z domu...nie lubie kontaktu z ludzmi, wydaje mi się ze patrzą na mnie i śmieją się ze mnie:( Mam obsesje chyba...Chce załe życie przesiedzieć w domu..... Ktoś z tak tak miał?? i cz wyleczył się z tego??

Pewnie miał. I poszedł do lekarza. Poważnie. Masz nerwicę lękową, to się leczy.

Ja też nie wychodzę z domu. Nie boję się, ale leniwa jestem. :)

A szkoła, praca?? Ja też lubię siedzieć w domu, wychodzę z musu na zajęcia i zaraz po nich prosto do domu:P

ja tez najlepiej czuję się w domu - nie przepadam za innymi ludzmi....syn i mąż mi w zupełności wystarcza....jestem trochę porąbana.. ale zwisa mi co inni o mnie myślą!

Nie pracuje, studiuje ale zaocznie....a zjazdy to prawdziwy koszmar dla mnie....jak mam wychodzić z domu to trzese się cała i jeszcze dobrze nie wyjde z domu to chce już wracać:( Tylko w domu czuje się bezpiecznie!!!!! Choc wiem ze na dłuższą metę tak nie mogę...bo w końcu będę musiała wyjsć i np.poszukć pracy:(

ale muszem:D i to musze wychodzić do pracy którą nie nawidze...odliczam godziny i szybciutko wracam do domu....zaszywam się w swoim pokoju i na reszcie jest ok:D

Rozumiem Cie doskonale. Dla ludzi ktorzy tego nie przechodza wydaje sie to smieszne i dziwne. Wiem ze przezywasz katusze. Nie wiem co Ci poradzic bo sam nie umiem sobie pomoc. Zycze Tobie wszystkiego najlepszego, zeby odmienilo sie twoje zycie. Na pocieszenie moge Ci tylko napisac ze nie jestes sama:) Trzymaj sie cieplo.

taka obsesa est wczesnym poczatkiem schizofrenii

tez najlepiej czuje sie w domu nie lubie spotykac sie z ludzmi zwlaszcza z nowo poznanymi a pozatym kazde wyjsciwe konczy sie dla mnie zle ale ja znam tego przyczyne jestem nudna jak flaki z olejem i zdaje sobie z tego sprawe mama mowi ze zdziczalam do reszty nawet do sklepu nie chodze a kiwedys to latalam 10 razy dziennie pozdrawiam wszystkich" kretow"

ja też nienawidzę ludzi... :( Z ich powodu czuję się tak jakbym żyła w dżungli i musiała walczyć o życie :(

Moze te "krety" powinny sie spotkac:)

ale ciekwawie piszecie

mawidze wychodzić z domu...Dom traktuje jak twierdze w której jestem bezpieczna. Być może jestem za wrażliwa, rozgoryczona, słaba i dlatego wole się izolować od ludzi...Siedzenie w domu jedynie mnie ratuje przed złymi ludzmi i zdarzeniami....najgorsze jest to, ze trzeba niestety z tego schronu czasami wyjść:(

nie wszyscy ludzie sa zli

Ja nie chce wycodzić z domu, nienawidze tłumów, dużych sklepów, nielubie kontaktów z ludzmi...w sumie może to głupie ale chyba się boje ludzi, pomijając fakt ze nienawidze z nimi przebywać. kocham swoją samotnoośc cyba powinnam nazywać się pustelnica i mieszkać na bezludnej wyspie!!!!!!!

ja zawsze sobie obiecuje ze za rok wszystko sie zmieni i tak trwa to juz 5 lat kiedys bylam inna osoba towarzyska , rozesmiana a teraz DZIK!!!!!! ale sobie mysle ze moze nie jest mi w takim stanie zle tylko ze presja otoczenia rodziny sprawia ze czuje sie wyalienowana

ja tez tak mam! nigdzie nie wychodze a jak już musze to jest to dla mnie jakiś koszmar!najlepiej mi w swoim pokoju bo czuję sie bezpieczna i na luzie a przed ludźmi to ciągle trzeba grać i adekwatne do sytuacji miny przyjmować...męczące strasznie...

masz racje...ale nadwrażliwi ludzie nie podchodzą do innych tak samo jak silni. Ja nie lubie wychodzić z domu, zdaje sobie sprawe ze to nie normalne, ale nie umiem sobie z tym poradzić, czyalam ksiazki psychologiczne itp ale to nic nie daje...jedno krzywe spojrzenie lub odzywka kogos i dalej wracam do swojej kryjówkli DOMU:(

Jak widzicie swoja przyszlosc? Zyc samemu jest ciezko, milo miec kogos komu zalezy na tobie. Pytam z czystej ciekawosci. Chcecie zmienic swoje zycie? Robicie cos w tym kierunku?

i nie lubie wychodzić z niego! Dom jest moją ostoją

Ja robie, zmuszam się np do wyjazdu na 2dni do rodziny oddalonej o 350 km(tak abym nie mogła wrócić szybko do domu...ale to cop przeżywam w innym mieście i domu jest dla mnie koszmarem i dlatego najszybciej wracam do domu jak tylko moge:(

To nie tamci sa silni. To nadwrażłiwi zbytnio przymują do siebie cokolwiek, każde słowo, wiele razy na opak i przybierają rozmiary tragedii, a to zwykłe słowo było.

lubiłam się też opalać na plaży! i lubiłam spacery po lesie! i wiecie co? mam zajebisty trądzik od około roku i od około roku wychodzę tylko kiedy muszę - czyli do szkoły! nawet smieci wyrzucac nie wychodze! nawet do sklepu na mojej ulicy wstydzę się pójść! a jak jestem u fryzjera/w drogerii/kupuję ciuchy to zawsze mi sie zdaje ze fryzjerka/ekspedientka filtruje moja skóre i myśli: "po co takiej pryszczatej dziewczynie nowa fryzura/kosmetyki/cichy, skoro i tak bedzie wygladac beznadziejnie". cały dzień nie wychylam nosa za drzwi!

a dlaczego ten wasz dom, ta ostoa, twierdza jest zawsze potwierdzona buzka o minie :( ????????

niestety to jest fobia społeczna. Też to mam :/ W supermarketach to ja się czuję dobrze, ale tylko dlatego, że jest to dla mnie anonimowy tłum ludzi, z którym nie muszę rozmawiać, który mogę mijać obojętnie. Gorzej jak jestem w towarzystwie i muszę prowadzić rozmowę. Im bardziej jest ktoś pewny siebie tym bardziej mnie to przytłacza. Nie znoszę najbardziej u ludzi tego, że w większości przypadków są cwani i nadmiernie pewni siebie. Na pewno dobrze znacie takich ludzi. Ich odpychającą mimikę, gestykulację i ton głosu w stylu: "Ach jaki jestem przystojny! Och jaka ja jestem ważna! :)." Po prostu nie cierpię takich ludzi! Zarówno mężczyzn jak i kobiet.

Facet II--masz racje, ale może jakieś słowa krytyki bądz cokolwiek po innych "spływa jak po kaczce" ale ja niestety do nich nie należy:(Jestem brzydką osobą bo mam baaarddzo długi nos i we wzystkich widze ludzi którzy się smieją lub wytykają palcami poza tym wole nie gadać z ludzmi bo boje sie skompromitować i stąd te moje siedzenie w domu i dlatego w pełni rozumiem autorke wypowiedzi wyżej

najlepsze jest to, ze ci \"straszni i smiejacy sie ludzie\" przechodza kolo ciebie oboetnie i nie zwracaja uwagi ani na nos, ani na inne sprawy, ktore was przytlaczaja. To nie ludzie sa zli, to wy nie chcecie byc inni.

Jak się leczy ? Psychoterapia i leki...