ławeczka 50-tek i więcej

Ojciec i syn widzą przepieknego bociana. Ojciec korzysta z okazji, aby uświadomić malca: - Wiesz synku, to jest bocian, który przyniósł Ciebie... Na to synek: - Tato, to Ty już wtedy nie mogłes?! Przyszedł Jasio ze szkoły i mówi do taty: - Dostałem piątkę i w mordę! - Za co dostałeś piątkę? - Bo pani zapytała mnie ile jest 7x6, a ja powiedziałem, że to jest 42! - A za co w mordę?! - Bo pani zapytała mnie ile jest 6x7. Tu ojciec zdziwiony: - Przecież to jeden chuj! - No, też tak powiedziałem!

A ja taki dowcip słyszałam ostatnio: Syn do ojca: - Będę się żenił z Baśką. Ojciec do syna: - Tak? A jakie ona ma zalety? Ładna jest, a może mądra, a może bogata ...abo co? Syn do ojca: - Ani ładna, ani mądra, ani bogata, ale \"M jak miłość\" nie ogląda... Ojciec do syna: - Oj, to żeń się synku, żeń! Cześć, dziewczyny! Fakt, w dalszym ciągu zdradzam ławeczkę z naszą klasą, ale zdrada ta nadal jest fascynująca. Właśnie przed chwilą jedna z moich dawnych koleżanek usiłowała mnie namówić na skoki ze spadochronem - sama skacze, podobnie jak cała jej rodzina. Bardzo ciekawa propozycja...Kto wie, może dam się namówić? Pozdrawiam! J.

Małe tęsknoty Jak dzwon który zaledwie tylko tknąć a już śpiewa Jak zabłąkanych ptaków głos Jak liść przez chwilę piękny nim go wiatr strąci z drzewa tak w nas głęboko skryte śpią Małe tęsknoty krótkie tęsknoty znaczące prawie tyle co nic nagłe i szybkie serca łopoty kto by nie znał ich nie wiadomo skad zjawiaja się zakatarzone wyproszą łzę i żalu łut posiedzą podumają i jak gość nieproszony nim się rozwidni znikną już Małe tęsknoty krótkie tęsknoty znaczące prawie tyle co nic nagłe i szybkie serca łopoty kto by nie znał ich Nagłe i szybkie serca łopoty kto by nie znał ich Małe tęsknoty ciche marzenia zwiewne jak obłok kruche jak dym nieodgadnione w nas duszy westchnienia kto by tam nie znał ich ... K.PRONKO

ADELA Pochodzenia germańskiego, od słowa adal, adel (szlachetny ród). Oznacza: o szlachetnym obliczu i usposobieniu. W Polsce znane od początków chrześcijaństwa, ale częściej występuje od XIV w. Miała je nosić rzekoma siostra Mieszka I. Obecnie rzadko nadawane. Inne formy: Ada, Adelaida, Adelajda, Adelina, Adlejda. Obce formy: Adela (łac.), Adaline, Adela, Adelina, Adeline, Edeline (ang.), Adela, Adelka (chorw.), Adéla, Adelina (czes.), Adele (fr.), Adela (hiszp.), Adala, Adela, Adele, Adelina (niem.), Adela, Adelka (słoweń.), Adele, Adelina (wł). PATRONKA: Św. Adela (VIII w.), córka niemieckiego króla Dagoberta II. Założycielka klasztoru w Pfalzel pod Trewirem. (Wspomnienie 24 grudnia). ZNANE POSTACIE: Adela Szwaja, pol. malarka (1925). BOHATEROWIE SZTUKI: Adela i Teodor, romans fr. pani de Gelnis (XVIII w.). W POEZJI: Bogata czy biedna, mądra czy głupia - próżno się głowić będziesz nad tym: zawsze jednako przytulna, bezosobowo łatwa jak dwór obszerny otwarty zimą i latem. I martwi się ten, co ją przejrzeć chce i tajemnicą jej osoby władać żąda, bo nigdy dusza jej przez okna rozwartego, gościnego domu nie wygląda. Kazimiera Iłłakowiczówna, „Adela"

Z przyjaciolmi mozna dzielic wszystko: Troski, pomysly, klopoty i problemy, doswiadczenia, prace, strach i radosc. droga do prawdziwej przyjazni jest dosyc dluga. Musisz nauczyc sie dzielic.Musisz nauczyc sie dawac. Musisz takze nauczyc sie przyjmowac. Pozostan prosty.Zarozumiali nie potrafia przyjmowac. Sa zamknieci, usychaja. Przyjazn nalezy do najwiekszych dobrodziejstw w zyciu!!!

ADRIANNA Żeńska forma imienia → Adrian, spopularyzowana dopiero w obecnym wieku. Zdrobnienia: Adrianka, Ara, Arianka, Hadrianka. Inne formy: Adriana, Adriana, Andria, Ariana, Hadriana. Obce formy: Adriana (łac.), Adriana, Hadriana (ang., niem.), Adriane, Adrienne (fr.), Adriana (ros.), Adrijana, Hadrijana, Jadranka (połud.-słow.), Adriana (wł.). ZNANE POSTACIE: Adrianna Lecouvreur, aktorka fr. (5 IV 1692-20 III 1730). Adrienne Cecile Rich, poetka amer. (ur. 16 V 1929). Adrienne La Russa, aktorka wł. Adrianna Biedrzyńska, aktorka pol. (ur. 1962). Adrianna Godlewska, aktorka pol. Adrianna Rusowicz, piosenkarka pol. Adrianna Szymańska, poetka pol. BOHATEROWIE SZTUKI: Adrianna z dramatu E. Scribe’a i E. Legouvé Adrianna Lecouvreur (1849).

Podaj im dlon!!! Z calego serca zycze Ci udanego roku. Udanego roku dla Ciebie i wszystkich ludzi. Podaj im dlon,takze ty,ktorym juz dawno jej nie podales. Podaj im dlon,majac serce pelne dobrych i szczerych zyczen, napisz kartke,zloz na niej pocalunek. Postaraj sie,aby to byl dobry rok. daj odczuc swa dobroc i przyjazn w domu,w szkole,w pracy. Zazegnaj wszelkie spory. Nie szukaj nigdy szczescia tylko dla siebie, we wlasnych czterech scianach. Pomoz stworzyc swiat,w ktorym bedziemy sie nie tylko tolerowac,lecz naprawde lubic, swiat,w ktorym znajdzie sie miejsce na usmiech,kwiat serce,troszeczke nieba na ziemi.

http://kartki.onet.pl/_i/d/krowka_serce_d.jpg Walenty!

Milosc to znaczy, ze jestes przy mnie Milosc to znaczy , ze o mnie myslisz. Miloscto sprawi, ze mi sie przysnisz Milosc coz moze byc piekniejszego, Niz nas dwoje w Dzien Swietego Walentego!!!

nauczycielka daj coć o melanii

a wejdz w google i poszukaj tam napewno znajdziesz, pozdrawiam.

A gdy ujrzymy sie znowu... Kiedyś po długich latach ujrzymy się znowu. Łódź moja będzie w przystań wracała z połowu Pereł, po które rozkaz twój na burz szaleństwo Wyprawił mnie. Żądałaś, by niebezpieczeństwo Było próbą miłości mej, a twym okupem. W zachód różowy łódź ma wracać będzie z łupem. Gdy na wód senność zaczną od skał padać cienie, A morze będzie ciche jak moje znużenie. Wiosło złożę i zwinę żagiel, jak tęsknotę U progu ukojenia. Fale miekkie, złote Nieść mnie będą spokojnie, jak blade godziny, Na których szczęście płynie w wspomnienia krainy. Na brzegu czekać będziesz. A gdy dotknę ziemi, Milczenie będzie naszym powitaniem. Niemi Popatrzymy na skarbów morzu wzięty przepych Zgasłym spojrzeniem oczu od bujnych łez ślepych. Pójdziem, a ty nie spytasz o moje przygody, Gdy na twojego domu wchodzić będziem schody. Aż kiedy w twym ogrodzie pod ciemnymi drzewy Usiądziem chłodząc skronie letnimi powiewy, Choć nie wyrzeknę słowa brzmiącego wyrzutem, Uczujesz nagle w sercu boleśnie ukłutem Żal obłędny, szalony lęk, jak zawrót głowy, Żeś pierwszy lot mych tęsknot na mozół jałowy Skazała, na tych marnych nam skarbów szukania, I przeklniesz dzień, gdym słuchał twego rozkazania, Choć nie zgadniesz, że jutro opuszczę twe progi: Bom, błądząc, nad cię błędne swe pokochał drogi...

czy nie jest tak ze uwielbiasz sama siebie?

pozdrawiam i piszcie prosze i wpadajcie,,,,, gdzie sie wszystkie podzialy? Moze wiosna ,,,,,,,,,, cos zrobi?

Dziewczyny czy ławeczka jeszcze czynna? Wracajcie bo wiosna już idzie i ptaszki weselej śpiewają. Kingalo gdzie jesteś? Zofinko? Akiciu ? Jotazet i emalkee? Czy już nie będziecie tutaj pisać? rybcia? Zajrzę jutro i wierzę że któraś z Was się odezwie.

pytanie: Znamy trzy stany skupienia - stały, ciekły i...? i odpowiedź: galaretka

A gdy ujrzymy sie znowu... Kiedyś po długich latach ujrzymy się znowu. Łódź moja będzie w przystań wracała z połowu Pereł, po które rozkaz twój na burz szaleństwo Wyprawił mnie. Żądałaś, by niebezpieczeństwo Było próbą miłości mej, a twym okupem. W zachód różowy łódź ma wracać będzie z łupem. Gdy na wód senność zaczną od skał padać cienie, A morze będzie ciche jak moje znużenie. Wiosło złożę i zwinę żagiel, jak tęsknotę U progu ukojenia. Fale miekkie, złote Nieść mnie będą spokojnie, jak blade godziny, Na których szczęście płynie w wspomnienia krainy. Na brzegu czekać będziesz. A gdy dotknę ziemi, Milczenie będzie naszym powitaniem. Niemi Popatrzymy na skarbów morzu wzięty przepych Zgasłym spojrzeniem oczu od bujnych łez ślepych. Pójdziem, a ty nie spytasz o moje przygody, Gdy na twojego domu wchodzić będziem schody. Aż kiedy w twym ogrodzie pod ciemnymi drzewy Usiądziem chłodząc skronie letnimi powiewy, Choć nie wyrzeknę słowa brzmiącego wyrzutem, Uczujesz nagle w sercu boleśnie ukłutem Żal obłędny, szalony lęk, jak zawrót głowy, Żeś pierwszy lot mych tęsknot na mozół jałowy Skazała, na tych marnych nam skarbów szukania, I przeklniesz dzień, gdym słuchał twego rozkazania, Choć nie zgadniesz, że jutro opuszczę twe progi: Bom, błądząc, nad cię błędne swe pokochał drogi...

Zostawiam dzbanek kawy dla tych , które dziś jeszcze wpadną,,,,,,, I każdej żeby nie było smutno zostawiam serduszko !

Brzechwa Jan Trzy prawdy,,,,,,,, Są prawdy, których nawet nie znają prorocy. Ja, strudzony tęsknotą, odkrywam je w nocy. Pierwsza prawda jest barwą, tą barwą różową, Co jak skrzydło anioła krąży nad mą głową; Druga prawda jest wonią. Ach, to woń jedyna, Której się nie pamięta i nie zapomina; Trzecia prawda to dotyk, co usta zamyka - Z niepokoju umiera, kto ciała dotyka. Te prawdy, których niebo poecie zazdrości, Stanowią właśnie kłamstwo o twojej miłości.

cocacolu mysle, ze laweczka zostala dla pomaranczek! A szkoda !

Kawał O małżeństwie Wstaje raniutko facet i idzie do łazienki wziąć prysznic. Patrzy, a tu przyrodzenie beżowego koloru nabrało. - Ewelina, choć no tu natychmiast! Żona z kuchni woła: - Czesław, jestem zajęta! ZAJĘTA, rozumiesz! A to ugotuj, a to upierz, wyprasuj, zmyj podłogę. Dzieci do szkoły, dzieci ze szkoły. Śniadanie,obiad, kolacja. I tak w kółko i tak w kółko. Nie mam czasu nawet dupy podetrzeć. - Oo..o... właśnie! O tym chciałem z tobą porozmawiać!

cześć

Wiosno! daj otuchę swym młodżieńczym tchnieniem oddal mój niepokój, -myśli uciszeniem. Przynieś proszę z sobą nową radość bycia, nadaj sens istnieniu w tym bezsensie życia. Przyjdz w wianku z pierwiosnków na głowie wlożonym, w sukience utkanej z mgiełki nad wodami, dotknij swoją różdżką rozsiej radość wokół. Zabierz mą samotność a przywróć mi spokój. Krystyna Kungiel-Jabłońska W powietrzu czuć wiosnę, co po śnie zimowym, jak w długim letargu do życia sie budzi. Jeszcze sypie śniegiem, jeszcze lodem mrozi, ciepło z zimnem splata -jednak już nadchodzi. Tak bardzo Cię czekam, szczególnie w tym roku. Oczy me uraduj jasną swą zielenią. Zawieś na gałązkach liście,kwietne pąki rzuć śwież e kobierce na uśpione łąki. Krystyna Kungiel-Jabłońska Piękna pogoda,wiosna rozkwitła, coraz weselej i razniej żyć, a jednak czasem w wieczornym zmierzchu smutek ogarnia myśl. Zycie przemknęło jak lot błyskawicy, która rozjaśnia burzowy las, dzieci dorosły-ja jestem sama -gorzkiej refleksji czas. Oczy ku gwiazdom i niebu wznoszę, uciesz mnie Panie swym darem, spraw abym dla tych których kocham bardzo nigdy nie była ciężarem. A gdy już przyjdzie ostatnia chwila, pozwól umierać mi zdrowo, z lampką dobrego szampana lub wina -życie rozpocząć na nowo. Krystyna Kungiel-Jabłońska Uleciały gdzieś marzenia piękne chwile zapomnienia zew młodości,żar miłości -skrył sie w dali. Choć minęło uniesienie w mowie wiersza zasłuchanie, wciąż w zaklętych kroplach deszczu -słychać granie. Czas pobielił szronę dlowę wiek przemija-serce młode dotyk rąk i ciepło ciała -pamięć zna. I wspomina prawie wszystko, choć daleki-jesteś blisko, nad moczarem się unosi -szara mgła. Krystyna KUngiel-Jabłońska

Dobry wieczór Rybciu Piękny wierszyk i fajnie że jesteś. Teraz praca pochłania mój czas. Zanim dojadę do szpitala a musze pokonać dwie przesiadki w jedną a potem w drugą stronę to do domu trafiam późno nawet jak pracuję na nockę. Mam fajnych teraz pacjentów same staruszki ale tak miłych staruszków nie widziałam jeszcze. Zawsze uśmiechnięte i wiecie co? Opowiadają sobie kawały jak jedna przestaje to druga jak nie pamięta kawału to opowiada śmieszne rzeczy z życia. Sala aż dudni od ich chichotu. Tak myślę że starość nie musi być taka straszna nawet przebywając w szpitalu chociaż jedna leży z poważnym przypadkiem. Dziewczyny piszcie bo już wiosna idzie i na snieg nie ma co się spodziewać.

Witam Cocacola-milo że jestes chociaz Ty.Zle zaczal mi sie ten rok.A to mialam jakiegoś wrzoda na twarzy/długo dojrzewał i bolał/ a to ból prawego ramienia po upadku/robiłam zdjecie ale są tylko zmiany reumatyczne /ale ból jest do tej pory mimo noszenia ręki na temblaku ,smarowań itp./Mąż na dodatek zachorował na półpasiec no i też ból nieprzeciętny /noi ta wysypka/,musiałam go smarowac kilka razy dziennie.Ale będzie lepiej już wiosna to inaczej patrzy sie na choroby i żyć sie chce.Na dzia lce juz wiosnę mocno widać są przebiśniegi.krokusy no i niektóre narcyzy już mają główki na wierzchu-patrzeć jak tylko się otworzą.A wogóle to już kolorowo zaczyna być. Przybywajcie panie na ławeczkę- mimo chorobska jest świeżo pomalowana na piękny zielony kolor,odnowiona,stoi w słoneczku i aż miło na niej posiedzieć.Przybywajcie,przybywajcie. Dobrej nocy.

Cześć rybcia Półpasiec jest bardzo bolesny kiedyś go sama miałam i wpółczuję Twojemu mężowi. Rybcia wracja do zdrowia bo słońce przez szyby zagląda. Synoptycy zapowiadają w maju lato! To się narobiło z tego ocieplenia klimatu! Wiosna zimą a lato wiosną. Ale niech będzie cieplej to i ludziom będzie radośniej. Dziś miałam wolne to porobiłam troche porządki w szafach i do piwnicy trzeba będzie zajrzeć któregoś dnia a i na wiś pojechać. Rybcia mówisz o wiosennych kwiatkach tak je bardzo lubię ale mam jedynie na balkonie a na wsi byłam ostatnio późną jesienią. Teraz jak pracuję to mniej czasu poświęcam rodzinie i swoim dawnym zajęciom ale wiesz? jest lepiej. Kontakt z ludźmi jest chyba każdemu potrzebny. do następnego razu rybciu

Krystyna KUngiel - Jabłońska Gdzie się podziała młodość moja świeża zapał,co każdy zamysł w czyny zmieniał, codziennośc szarą barwił pryzmat zorzy, każąc sie cieszyć z samego istnienia. Gdzie się podziałyl lata moje młode? sokole wzloty wielkie uniesienia i radość życia czerpana zachłannie -w dal z wiekiem odeszły - zostały wspomnienia. Ja też chciałabym gdzieś do pracy,trochę do ludzi,ale u nas nie ma nic dla emerytek.Dobrze że chociaż mam działkę /co prawda niedużą/to od wiosny do jesieni mam co robić ale jesienią i zimą gnuśnieje.Pracowałam 35 lat z haczykiem i poszłam najpierw na śaiadczenie przedemerytalne bo bałam sie że zabiorą wcześniejsze emerytury.Ze względu na sytuacje w zakładzie pracy,nie mialam też ochoty na dalszą pracę.Cieszę się bardzo bo w połowie kwietnia jadę do córci na roczek wnusia a potem ona przyleci do nas na miesiąc albo dłuzej bo u niej w domu będzie remont/zmiana ogrzewania na gazowe-no ipotem odswiezanie całego domu/Szkoda że mieszka tak daleko od nas/1000km/bo zajęłabym sie wnusiem a tak to mało go widzę na żywo/dobrze że chociaż jest skype/.Byle do wiosny a będzie dobrze.Papatki

Cwierk Konstanty Drogi zycia Gdy się myśl młoda w marzeniach rozpręży, pijąc nektary złud z tęczowej czaszy, wylata wtedy na gwiazdy i księżyc. I to jest pierwsza droga w życiu naszem. Potem na inne tory życia skręca, że tylko z sercem ma słodką zażyłośc. Kwiatem nadziei radosnej uświeca kaądy sen złoty.To się zowie milośc. Wraz znowu nowym szlakiem trzeba dążyć, który usłany jest w ostre krzemienie. Gdzie wąż podpełza,stado kruków krąży: walka o jutro,o byt,o istnienie. W końcu zmęczony,nim się opamiętasz choć się Twych pragnień nie rozplącze matnia polna Cię ścieżka prowadzi na cmentarz, A jest to droga czwarta i..... ostatnia. Jeszcze jeden tegoż autora Przedwiośnie. Nim ptaki zanucą a dzień się rozrośnie. Na tym bożym świecie panuje przedwiośnie. Jeszcze się nie cieszę z zielonych gałęzi. I już sie nie smucę bo lód rzeki więzi. -Słońce sie nie kryje za mgłami szaremi. Lecz kwiatów daremnie szukam na tej ziemi. -Nim ludzkości serca zabiją radośnie Wśród piersi tysiąca panuje przedwiośnie. -Chociaż wicher mrożny jeszcze w nas uderzy Przecież w lepsze jutro duch narodu wierzy. -Nie masz takiej zimy ni takiej zawiei W której by dla szczęscia zabrakło nadziei. Jeszcze chłod ...i promień słońca mknie ukośnie lecz trwajmy w pokoju, bo to już przedwiosnie.

http://piekneroze.pl/19228

Ojej jakie piękne róże-dziekujemy Jasiek64. Chociaż jeden mężczyzna zawitał na naszą ławeczkę.Ostatnio bardzo na niej pusto,mimo ze odnowiona i stoi w słonecznym,zacisznym miejscu. Bardzo bardzo Jasiek 64 dziękujemy.