Konkurs kokietowania cd...

Mnóstwo kobiet ma świadomość własnej wartości i najczęściej ta wartość jest przeszacowana,zresztą z mężczyznami jest podobnie

...https://www.youtube.com/watch?v=yKlfX8Lojhk... Szczerze dziękuję za życzenia. Bo widzisz, czasem fajnie jest móc pozwolić sobie na bycie tak słabą i głupią, jak tylko się zechce.

Jeśli znajdziesz, posmakujesz przyjemności bycia słodką i głupią. I kochaną.

Och ach... ależ ja taka bywam czasem i teraz. Ale więcej z tego później tłumaczenia się niż przyjemności.

Zatem, Chelenko, zmień skórę i zostań zimną, wyrachowaną suką - znaczy się - pfeministką.

Ja nie umiem. Pozostanę sobie jaka jestem.

Ty też nie umiesz, Chelenko? niemal wszystkie kobiety, z jakimi rozmawiam, robią zawsze wrażenie bardzo nowoczesnych. A jak przychodzi co do czego, okazuje się, że bardziej je ciągnie jednak do parasolek i krynolin. Ech, czyż taka prawdziwa, babska drapieżność, istnieje jedynie w literaturze dla gimnazjalistek?

Prawdziwa, babska drapieżność? Czyli co?

Czyli prawdziwa babska drapieżność, Chelenko.

"A reszta jest milczeniem."

Nie urządzam pokazówek. Drapieżność uprawiam wyłącznie w sytuacji naruszenia mojego terytorium osobistego. Bardzo rzadko. Często wystarczy samo lodowate i wyniosłe spojrzenie. Jest tyle przyjemniejszych dziedzin do angażowania energii.

(Np. futrowanie frykasami kota darmozjada.)

Ale pamiętasz, kogo szukam? Bo na pewno nie darmozjada.

Nie, Chelenko, zupełnie już nie przypominam sobie, kogo Ty poszukujesz. Upraszam się wybaczenia.

Mężczyzny z krwi, kości i mentalności. Nie darmozjada, narcyza, nadętego moralizatora czy co tam jeszcze bieżące czasy spłodziły.

To, Chelenko, ogarnia mnie przeogromne zdziwienie. Dlaczego Ty wciąż do mnie rozmawiasz? Ę?

Rozmawiam wciąż z Tobą, bo jesteś osobliwym przypadkiem, bo rozmowa z Tobą w niczym mojemu szukaniu nie przeszkadza, bo jesteś sympatyczny na swój dziwny sposób :)

Lizuska-kokietka.

Zwij jak chcesz. Wirtualne majaki mnie nie interesują bardziej niż powinny.

Prowokatorka.

Kropla, kropla, kropla... i jeszcze jednak kropla. Cudo!

Jakkolwiek nazwiesz, dopisz na mój rachunek. Na wieczne oddanie.

Khe, khe, Chelenko? To do mnie? Bo treść jakby nieco abstrakcyjna. A może pomyliłaś adresata?

Czystą abstrakcją są Twoje tutejsze wpisy, więc niejako się ze swoimi abstrakcyjnymi próbami wpisuję w konwencję. A na mój rachunek te wszelkie komplementa, którymi mnie, Waćpan, raczysz.

Moje wpisy, Chelenko, wcale nie są abstrakcyjne. One są bardzo ale to niezwykle konkretne i materialne. Tyle, że nie przeznaczone dla nikogo. To nie jest próba rozmowy z kimkolwiek (chociaż, może to nie jest do końca prawda). W każdym razie, z całą pewnością nie jest żadną abstrakcją określenie Ciebie kokietką i prowokatorką. To wiadomo.

Więc czegóż jest to próba? Tak, prowokuję. Tak, do konkretnej odpowiedzi, którym z ochotą się ponoć oddajesz.

Próba niczego. Kto chce, niech czyta i gubi się w domysłach, jeśli nie ma nic lepszego do roboty. Kto nie chce, niech sobie poczyta Galię albo inną Wiwię, lektura których nie stawia czytelniczkom żadnych znaków zapytania.

Git.

Nie rozumiem po angielsku.

A ja nie piszę. Git.