Jestem załamana. Nie wiem co mam zrobić ze swoim życiem.

Karina, skrobnę do Ciebie z pewnością. Ty też potrafisz podnieść na duchu, przegnałaś te moje myśli samobójcze już samą obecnością tutaj, dzięki.

Ewo ja też miałam takie myśli, ale przecież mamy dla kogo żyć i musimy być twarde. Musimy przezwyciężyć ten najtrudniejszy okres i czekać na dobre dni. Jestem z Tobą i cieszę się, że Cię poznałam.

Przez ten weekend zrlelaksowałam się trochę i odpuściłam sobie szukanie pracy. Od poniedziałku zaczynam nową batalię. Ewo pozdrawiam cię mocno.

jest tu kto

Ewo napisz co słychać...Jak się czujesz i czy coś się ruszyło z pracą.

Cześć ! Jest tutaj ktoś?

Przykre,że się tak szukacie..Straciłyście kontakt ze sobą?:)

ewo jestes???????? s

rozwiazan jest kilka po pierwsze rynek bankowy jest teraz tak preznie rozwijajacym sie ze w bankach sredniej jakosci mozna dostac prace z wyksz.wyzszym o innej specjalizacji niz ekonomia bez problemu, po drugie jesli masz wykszt pedagogiczne to powinnas miec mozliwosc otworzenia przedszkola prywatnego, na tym rowniez sa niezle pieniadze w ostatnim czasie i ta branza bedzie sie rozwijala. szczerze mowiac to nawet chyba wiem w jakim banku w wawie szukaja pracownika mozesz sprobowac bo ja w nim pracuje tylko ze kilkaset kilometrow od wawy :P a pieniadze sa mniej wiecej podstawa jaka pisalas a ewentualnie premia jesli plan wyrobisz jak chcesz namiar skrobnij maila na forum nie bede pisal

jakie jeszcze macie pomysły?dla takiej oosby jak ewa?

Mam na imię Ula, 23 lata.Nie mam pracy, skończyłam tylko szkołę średnią.Studiowałam 2 lata anglistykę, ale wyleciałam... Choruję na depresję.Jeśli ktoś z podobnymi problememi chciałby porozmawiać - podaję swoje gg 2941834.

To teraz moja kolej.. ja to dopero jestem beznadziejna. Mam 34 lata i przesiedziałam w domu ponad 10 lat bedąc na utrzymaniu męża. Wychowałam dziecko, skończyłam studia no i zaczęłam szukać pracy.. i nic. Mąż pracuje, dziecko w szkole a ja siedze w domu jak d...a! Powoli zaczyna mi odbijać. Ach szkoda nawet o tym pisać! Beznadzieja!!

Dodam, że pracodawcy dyskwalifikują mnie za brak doświadczenia ( w sumie mam prawie 10 lat pracy!) i ze względu na wiek. Hmmm umiem świetnie gotować, prać, sprzątać..chyba zostane sprzątaczką....

BEZROBOTNA EWA czuje sie podobnie jak Ty....

do podobnej..poszukaj pracy..jaki tzw "Pani domu" w Bogatym domu jakims..wiele teraz takich ofert..a co ci szkodzi.. mozna tak duzo zarobic. a doswiadczenie masz!

dziewczyny, jak to sie dalej potoczylo?

mam to samo...beznadziejna praca,wynajmowany pokoj,zero perspetkyw na przyszlosc,z moja pensja nie mam co marzyc o wlasnym m,facet mnie zostawil bez slowa,to juz ponad rok temu a ja dalej cierpie...nie umiem sobie z tym poradzic,nie mam przyjaciol....w pracy jestem dusza towarzystwa,mysle ze ludzie mnie lubia ale to tylko pozory bo wewnetrznie cierpie,nie mam sie komu wygadac,ciagle chce mi sie plakac bo nie wiem juz co robic,rodzice tez maja mnie gdzies,w sumie to nigdy ich tak naprawde nie mialam,ojciec alkoholik a mama nie lepsza....rodzenstwo ma swoje zycie i problemy,czesto mam mysli samobojcze,o wszystko sie wiecznie martwie,nie umiem sie cieszyc zyciem,wszystko mnie doluje,jestem bardzo nerwowa i agresywna,mimo ze jestem wizualnie w porzadku to nienaswidze siebie,mam powodzenie ale nikt sie mna na powaznie nie zainteresowal,mam 27 lat i nic w zyciu nie osiagnelam,same porazki,ludzie pomocyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy