Kocham Cię - powiedział i ......

poznałam pewnego dnia faceta - przypadek a moze przeznaczenie ... On wolny 40latek a ja męzatka 38 lat ...na poczatku znajomosci była rozmowa poznawanie sie - sama nie wiedziałam czego oczekuje co chce bo zycie mam poukładane a jednak cos mnie ciągneło aby sie spotykac z nim ... i tak było potajemne spotkania w kafejce, a to gdzies na spacerze na obrzezach miasta - pierwszy pocałunek pieszczoty az kiedys stało sie ...to co było nie uniknione - szalona noc i tak zostalismy kochankami było super... az do chwili kiedy powiedział - Kocham cie ...nie byłam na to przygotowana i chyba nie jestem bo nagle cos mi nie daje spokoju nie chce burzyc tego co mam swojej rodziny ale z nim jest mi dobrze nie potrafię zrezygnowac ale nie potrafie chyba tez zaakceptowac jego uczucia ...bo ja chyba nie kocham ....hmmm

zdumiewa mnie skłonność do publicznego wywlekania i prania brudów

ale lubisz te brudki czytać - prawda

afrig ja też nie jestem święta ale też nie zmienię swojego życia wiesz, pewnie za jakiś czas wszystko i tak umarłoby śmiercią naturalną - jak każde inne zauroczenie

A czym jest miłośc dla Ciebie...zadaj sobie takie pytanie! Kolejne to kim dla Ciebie jest Twój własny mąż, skoro potrafiłaś go zdradzić? Zauważ ilu ludzi ranisz dla chwili czułości, zapomnienia a może poczucia własnej atrakcyjności...męża, kochanka, pewnie i dzieci...siebie również ale o tym przekonasz się po czasie-czy warto? Jestem przeciwniczką wszelkich zdrad i szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie postępować tak jak ty, bo poprostu sumienie by mnie zżarło. I co dalej?-mam wrażnie, że tobie nie przeszkadza cała ta kłamliwa sytuacja (bo zapewne mąż nie jest świadomy Twoich zdrad) Jedyne co cię dręczy to to piękne wyznanie czterdziestolatka. Pomyśl kobietko nim będzie za późno, nim zrozumiesz, że czasami warto z czegoś zrezygnować (z szaleństwa) w imię miłości tej drugiej połóweczki która zapewne też cię kocha.

nie, nie lubię czytać, zemdliło mnie, ale nie wiedziałam o czym jest topik, prawdę powiedziawszy temat brzmiał zachęcająco nawet teraz nabrałam się po raz drugi i wystarczy

moze masz racje Madzia.... ja tez nigdy nie wierzyłam ze mogłabym zdradzic zawsze było to dla mnie czymś złym i zawsze krytykowałam takie osoby ...a jednak nigdy nie mów nigdy .... ja nie szukałam na siłe nigdy nawet mi nie przeszło przez głowe ze coś mnie moze jeszcze spotkac ...teraz tłumacze to tym ze to chyba jednak przeznaczenie a ze tak sie potoczyło to tylko dlatego ze związek z męzem nie był i nie jest udany a jestesmy razem bo tak wypada bo mamy syna .... a wogóle to myslałam że jest to chwilowe -poprostu rozum oszalal ze z czasem wygaśnie ta znajomośc pozostawiając wspomnienie i wyrzuty sumienia bo przeciez oszukuje męza i syna .... jednak toczy się to juz inna droga która nie tak poszła ...... a jesli ktos zarzuca mi ze piore swoje brudy publicznie to sie myli -pisze anonimowo nikt mnie nie zna a wygadac sie uwazam ze mozna to pomaga czasem pozdrawiam

go kochasz ale boisz sie przyznac do tgo :)

powinnas sie cieszyć i być szczęśliwa

hmm... szkoda ze nikt nie opisał podobnej sytuacji... napewno niektórym z was coś mogło sie podobnego zdarzyć ... pozdrawiam