KPA P

hehe ale mnie wygwiazdkowali, cóż za nadgorliwość :P

Heheheh, trochę kultury:D

Hehe... No dzwoniła moja mama tam zapytać się co z tym rtg ale ta p. reumatolog to ciezki jest przypadek i bez pielegniarki która tam siedzi nie moze wziać do ręki karty i przeczytać. Ona chyba nawet nie wiem gdzie ta pielegniarka trzyma jej karty... :P Jutro mamy dzwonić i mam nadzieję że ta pielęgniarka będzie i powie coś... i na to wychodzi że chyba ta p. reumatolog nie widziała tych zdjęć ...

Jak zwykle wzorowa organizacja...

Lekarze zginęliby bez pielęgniarek heheh Moja p. reumatolog trzyma karty w segregatorach w gabinecie, więc sama musi sobie wyciągać biedaczka ;)

hehe... no a ta moja to jest tak leniwa ze prawie cala karte wypelnia pielegniarka. Przynajmniej tak bylo na mojej ostatniej wizycie :P

Może przynajmniej karta jest czytelna :D

a u mojego lekarza od pisania sa specjlane panie:P lekarz bada i od razu im dyktuje one to zapisuja na komputerze a potem drukuja i jedno jest dla pacjenta a jedno dla lekarza:)

Bardzo fajnie, przynajmniej ma się wgląd w swoją historie choroby :)

Sandra, u mnie jest tak samo:)

Hehe no wlasnie u tej p. reumatolog tez jedno jest dla pacjenta a jedno dla karty. A raczejh nie dla pacjenta ale dla lekarza POZ :P przynajmniej tak jest napisane na tej kartce ktora dostalam :P

no dokladnie przynajmniej sie wszystko wie i wszystko pamieta:)

Noo.. jedyny plus tej calej poradni reumatologicznej :P

Jest ktoś? :)

Ja jestem

Co słychać?

ajjj jakoś tak mi strzelają rzepki. Wczoraj długo spędziłam w autobusie w jednej pozycji bo to był taki mały busik i pod jedną nogą miałam koło więc już całkiem była zgięta to ja wyprostowała to tak druchnęło że aż za bolało. Potem jak już szłam to mi w prawej nodze w marszu tak strzeliło że aż się zgięłam z bólu. Jakoś nigdy aż tak nie maiąłm.

Może jednak czas odwiedzić lekarza?

No może ale nie moge się zebrać...

Eeeeeee tam, w końcu to nie jest zbyt traumatyczne przeżycie ;)

Nie wiem jakoś dla mnie zawsze jest:P Jakbym miała iśc teraz do lekarza to chyba bardziej bym się stresowała niż stresuje sie przed maturą... I z każdym lekarze mam tego samego typu problem. Za wyjątkiem rodzinnego bo tam chodze tylko z bilansami...

Ja bym sie jednak przełamała, lepiej sprawdzić niż potem robić sobie wyrzuty, że jest za późno i np. trzeba kroić, to jest dopiero trauma ;)

Jakbym miała mieć kolejną artro to raczej bez oporów. Wiem co i jak na znieczulenie dokręgowe bym sie nie dała... Jedyne co by mnie mogło przerażac to dren i kolejna 80-letnia pani po endoprotezie oddychająca i chrapiąca jak smok i to nierównomiernie:P Ale może jednak z czasem jakoś się przekonam i pójde... Kto wie:D

Ja się za dużo naoglądałam ludzi po operacjach kolan na rehabilitacji i widze, ze nie zawsze jest różowo i niektórzy muszą walczyć o każdy stopień wyprostu i zgięcia.

No zdaje sobie z tego sprawe i wiem, że nie zawsze wszystko idzie tak jak powinno. Ale człowiek nie zawsze radzi sobie sam ze sobą...

Zmobilizuj się i będzie po sprawie. Skoro nie boisz się artro to lekarz przy tym to małe piwo :)

No właśnie nie do końca:) Podczas artro nic nie czuje, nie jestem niczego świadoma. Tutaj wręcz przeciwnie:P Mój problem polega też na tym, że mama koniecznie chce mnie wysłać do lekarza którego tak nie lubie. Przez to mam jeszcze większy opór...

No może podczas znieczulenia nie boli, ale potem jednak troche tak. A u ortopedy nawet jeśli boli to tylko przez chwile :)

Ja mimo to się boje i mam opory. Strasznie nie chce tego badania manualnego stawu... Będzie trzeskać i to nie ja będę ruszać nogą tylko ktoś obcy:P Ale jak mnie dociśnie to pójde... Do końca życia tak funkcjonować nie będę przecież. A teraz uciekam spać bo cały czas chodze nieprzytomna a dzisiaj w końcu moge się wczesniej położyć:) Dobranoc:):*

Kacha i jak po wizycie u ortopedy, jakieś nowości?