Czy zdażyło się Wam że wróciliście do siebie po rozstaniu?

byle do trzech miesięcy od rozstania potem do 7 już jest ok po 7 znów jest kryzys ze zdwojona siłą.. :O a co dalej to dopieor przede mną... mija 8 -y

ale deksa ja nie mam zamiaru mu sie narzucac- skoro on nie wykazal checi kontaktu, a przeciez to on te znajomosc zakonczyl, widocznie nie zmienie tego i kropka.

slaamandra moge teraz z doświadzcenia jedno napisać.. po rozstaniu do 3 miesięcy powinno się mieć pysk na kłódkę i słowem nie odzywać.. wtedy by zatęsknił .. ja walczyłam jak głupia , prosiłam, gorziłam, straszyłam.. i doczekałam się gdyby nie to co robisz ... to co zrobiłas po rozstaniu .. ech :(... ale naszczęście wyjaśniliśmy sobiew wszystko tylko że trochę za póżno.. a co bedzie dalej czas pokaze.. ja nadziei nie tracę

deska- moze by zatesknil, a moze nie!

ja sie w kazdym razie pierwsza odzywac nie bede. i dlaczego jeszcze kocham tego skurwysyna?

salamandra bo tylo facet potrafi wyjść zamknąć drzwi i od razu zapomnieć i pokochać inną...

no wlasnie

wiec o czym my tu mowimy z jakimis powrotami?

co za róznica dziś ta jutro tamta .. aby była..

salamndra bo to generalne stwierdzenie bo czasem oni sami nie wiedzą czego chcą. .. a jak nowe sie trafi to głupieja bo nowe zawsze fajne atrakcyjne pociąga ciekawi.. oni nie głową myślą :O

moj na pewno nie wiedzial, ale ile mozna czekac, az ktos wydorosleje? nie lepiej dac szanse komus innemu?

ja na razie zaczekam ... na inne i tak jakoś nie mam na razie ochoty .. tylko bym kogoś skrzywdziła pewnie porównując do tamtego i oszukując po co..

Dziewczyny ja cały czas tez szukam kogos tak aby zapełnic pustke, ciezko jest byc samemu po takim czasie A tez podobnie jak deskowata zamiast sie nie odzywac do niego to pisałam smsy, dzwonilam, sprawdzalam i nawet sledzilam... boze czego to ja nie robilam, a do tego z rozpaczy wygladalam jak 7 nieszczescie bez makijazu z odrostem Teraz jak jestem zadbana i wygladam ladnie (bo wreszcie sie pozbieralam na tyle zeby o sobie zadbac) to juz nawet nie mam okazji sie z nim spotkac i mu ise pokazac eh wszytsko jest do d... a do tego duzo mi tu napsula krwi ta cholerna nasza-klasa.pl tak intuicyjnie wyczailam ze cos musi byc z nowa laska na jego profilu, do tej pory znalam wszytskich jego znajomych a tu nagle dodaje jakas mloda dupe do znajomych i zmienia haslo do logowania złamas...ale i tak tesknie

ano ale walka nic nie daje ja odpuściłam po 3 miesiącach i sam nawiązał kontakt ... i sytuacja się unormowała bynajmniej .. przyjaźnimy się i jest tak jak było kiedyś zanim się poznaliśmy.. ja nadziei nie tracę.. ale czas pokaże i czas jest najlepszym lekarstwem we takich sprawach..

heh jak tak pomysle od kiedy sie nieodzywam to nie ma sie czym chwalic... ostatni raz dzwonilam do niego 12.04 i pytałam czy ma wolny wieczor bo chetnie bym sie spotkala i pogadala po kolezenku ale oczywiscie nie mial, to byl ostatni raz... sam wczoraj napisal ale zw. ze sprawami wspolnymi wiec musialam oddzwonic ale tego nie licze ale i tak jak widzac musze czekac bo narazie to ciagle jakos tam sie kontaktowalismy tzn głównie z mojej strony

ze wroci... ale nie wrocil zlamas zbolały tylko a inna panne a z nia dziecko, teraz to juz sobie nadziei nie robie

tego samego, facet odszedł ode mnie ponad miesiąc temu,a ja ciągle za nim tesknię i chciałabym, żeby wrócił, bo ogromnie go kocham. Tylko, że on odszedł mowiąc, że się wypalił, a poza tym - do nowej dziewczyny. Jest od niego jakieś 7 lat młodsza... Z dnia na dzień przestał się do mnie odzywać, nie mamy w ogóle kontaktu, przestałam go obchodzić, chociaż dawniej byliśmy tak blisko. Planowalismy spędzić razem całe życie itp.Co o tym sądzicie? Chyba już wszystko stracone?

BYŁAM W TAKIEJ SYTUACJI - zerwałam z nim, a potem żałowałam. Pozwolił mi do siebie wrócić dośc szybko od wyznania, że żałuje, teraz mija kolejny rok razem po tej mojej głupocie i jest cudownie. Ale ile on się przeze mnie nacierpiał, a ja potem przez niego, kiedy nie był taki słodki jak kiedyś i uciekał ode mnie... to już nasze - ale podobno, co nas nie zabije... Nie żałujemy, ze wróciliśmy, ale żałujemy, ze byłam taka głupia.. na szczęście miłość wygrała... (a jak zerwałam to w ogóle nie utrzymywał ze mną kontaktu i nawet już się z kimś zaczął spotykać... pół roku go ta laska meczyła, ale dała nam wreszcie spokój i cieszymy się sobą na nowo).

Dziewczyny , w życiu może się ułożyc bardzo róznie i chyba każdy związek pomimo widocznych podobieństw jest jednak inny bo i ludzie inni :) Ja po rozstaniu byłam w kiepskiej formie - trochę na własne życzenie dlatego że zrezygnowałam z siebie dla niego , ze swoich znajomych , hobby itd , oplotłam go jak bluszcz i facet zwiał , teraz z perspektywy czasu to rozumiem ale wtedy była tragedia , nie mieliśmy ze soba kontaktu , zaczął "odżywac" przy jakis dziwnych panienkach , dla mnie był to ból nie do zniesienia , w końcu ja też kogos poznałam , super facet , do dzisiaj jestem mu wdzięczna za to że wtedy wytargał mnie za uszy z tego durnego letargu , spotykaliśmy sie jakis czas , we mnie wszystko sie uspokoiło , znormalniało , mój były miał kolejne eks- i wierzcie mi przyjmowałam to z ulga - bo zdawałam sobie sprawe z tego że dopóki on kogoś ma , ja mogę sobie spokojnie układac życie - taka dziwna filozofia , potem przypadkowe spotkanie , jedno drugie , jego łzy i żal za tym co stracił , jego złośc i smutek na mój widok z nowym partnerem , skumplowaliśmy sie , ja dzięki mojemu drugiemu partnerowi zaczęłam na pewne sprawy patrzec zupełnioe inaczej , zrozumiałam jakie błędy popełniłam wcześnieji zrozumiałam też niestety że tak naprawdę się oszukuję myśląc że tak gładko udało mi się przejśc nad moim starym związkiem do porządku dziennego , że uda mi się stworzyc nowy związek- to była bzdura i tylko lekarstwo na moje rany , uświadomił mi to ten drugi partner , bardzo mądry i fajny facet który sam mi powiedział że powinniśmy wrócic do siebie z byłym , widział jak na siebie patrzyliśmy gdzieś w towarzystwie itd , udało się, pomału odbudowalismy to co oboje zepsuliśmy , mija 12 rok od tego powrotu , nie wiem czy nie za bardzo chaotycznie to opisałam ? Moja rada przede wszystkim usunąc się w cień , nie oblegac go smsami , telefonami , wyjśc gdzieś ze znajomymi i czekac na to co przyniesie życie Smutna dałaś mu do zrozumienia że Ci zależy , że go kochasz - swoje już zrobiłaś - więcej działań z Twojej strony może byc żle odebrane przez niego , uśmiech na buzię , będzie dobrze

to ja ide wyrzucic telefonm i kalwaiture dzisiaj niepotrzebnie sie poklocilismy chociaz bylo już tak dorbze i pryzjacielsko :O

SIEDZIEC CICHO. Ja tez mu dalam do zrozumienia, ze mi zalezy ale na tym koniec, juz wiecej ode mnie nie uslyszy, zna moj numer.

a jeśli on normalnei się odzywa ale tylko na normalne neutralne tematy też nie odzywać się czy to nie zaszkodzi ?

Deskowata , jeśli rozmawiacie ze soba to też nie mozna się zachowywac jak dzikus i uciekac na dzwięk jego głosu , rozmawiac o duperelach ale bez podtekstów poważniejszych , niech zobaczy że Ty też masz swoje życie , swoje sprawy , swoich znajomych

tak tylko ze on ma rozdwojenie jaźni wczoraj ostro go pojechałam w smsach a dzisiaj uśmiechy i bleblanie o niczym :P

za co go zjechałaś ? Czy on Ciebie ?

ja jego pisalam o tym na drugim topicu ..niechce juz powtarzac w kazdym razie ja jego

ok teraz ja - czyli myślisz, że rozstanie nie musi byc końcem? nawet takie solidne? Ja mam świeżo za sobą rozstanie nie rokujące na nic...

Xibalba Ciężko cos doradzac nie znając sprawy , domyslam się że Ci ciężko ale to zależy od bardzo wielu czynników , od ludzi po prostu Jak mnie facet zostawił to długo nie mogłam uwierzyc że to naprawdę koniec , że nie będzie juz więcej "nas" i nigdy nie zakładałam tego że jeszcze będziemy razem , pogodziłam się z tym chcociaż łatwo nie było , mój partner odchodząc ode mnie też był wtedy pewien że koniec to koniec , że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki a jednak nasze życie tak się potoczyło że wbrew wszystkiemu jesteśmy razem , znam też dużo przykładów naszych znajomych którzy po rozstaniu do siebie nie wrócili... Jak będzie ? Nie mam pojęcia ale życzę Ci wszystkiego dobrego

Nie da się generalizować, ale chciałabym przynajmniej móc wiedzieć, że jeśli to naprawdę była miłość, to wróci do nas. A Wy mieliście kontakt ze sobą w czasie tej przerwy? staraliscie się jakoś o ten powrót, czy po prostu tak się ułożyło?

Nie mieliśmy kontaktu ze sobą takiego typowego - czyli nie zostaliśmy " po wszystkim" przyjaciółmi , raczej jakieś przypadkowe spotkania gdzieś w knajpach ale nie rozmawialiśmy ze sobą , zresztą on szybko znalazł kandydatke na moje miejsce :P to i ja raczej chęcią do dyskusji nie pałałam :P Zaczęliśmy rozmawiac ze sobą , o tym wszystkim po kilku miesiącach