on boi się deklaracji na przyszłość

a ja się Wam moge pochwalic co nieco. Otóz przeprowadziłam z moim szanownym chłopem rozmowę, wskutek której zostało ustalone że w ciągu 2, 3 lat góra będzie ślub:) Nie płakał specjalnie;) Nawet wykazuje niejaka chęć zawarcia związku małżeńskiego z wyżej wymienioną, choć raczej nie w ciągu najbliższego tygodnia:) Nie było się czego bać:)

no

zamyślona! to super:)))))

I teraz jestem spokojniejsza:) Kocha mnie:) Naprawdę!

to suuuper! :) a mi przeszła ta chęć zaręczyn, tak na razie! też wiem, że mnie kocha i to się liczy:))) a skoro sama jednak nie jestem pewna czy JUŻ tego chce, bo że chce to wiem. to nie ma sensu zaczynać rozmów! ale ciekawa jestem Twojego pierścionka jak już dostaniesz:) pochwal się wtedy:))

fajnie papa nie chce ktoś cukru do bimbru

to nie tak szybko:) ale - będzie! Jasne że się pochwalę:) nie bójcie się rozmowy!

a moj zwiazek sie rozpadł

wiesz..co Ty opowiadasz? co się stało>??

zamyslona ona - super :) to juz duzo jak sa konkrety jakies :) moj jakis czas temu (dluzszy czas) wpsominal o slubie w przyszlym roku...no a teraz cisza..a ja na razie rozmowy nie zaczynam, bo musimy sie gdzies wybrac a chwilowo problemy z wolnym...yh

elolelol nie zazdroszcze

"zamyślona ona a ja się Wam moge pochwalic co nieco. Otóz przeprowadziłam z moim szanownym chłopem rozmowę, wskutek której zostało ustalone że w ciągu 2, 3 lat góra będzie ślub " tp przeciez zadne ustalenia :O chociaz jakbyscie date konkretna ustalili ... ehhh dajesz sie wkrecac facetowi

hahaha to jeszcze dal sobie 2 -3 latka darmowego dupczenia, a tobie powiedzila tak tylko na odczepne, a ty glupia i naiwna ze szok. jakby cie kochal to by i za pol roku sie zenil z tobą, a tak to jeszcze sobie ciebie podupczy, slubu nie bedzie, a moze sie cos lepszego znajdzie w miedzyczasie :D:D :D jak ci zaleyz naprawde tak bardzo na slubie to daj sobie spokoj z tym gosciem, ma juz swoje lata a niedojrzaly i watpie, ze on weźmie z toba slub za te 2 lata.

ale ty jestes głupia zamyslona! powiedział ci tak na odczepne, za 2 -3 lata, hahahhaahahhaha, naiwna dziewucho, bedzie cie pukał a w miedzyczasie czegos lepszego szukał i z nową sie po pół roku ożeni. jakby mi facet powiedział ze za 2, 3 lat slub, hahahahha, kopnełabym go w dupe! porazka!

to faktycznie jakis konkret.... yhy.....

troche mnie tu nie bylo. poczytalam zaleglosci i...cholera, dziewczyny - nadal nie jest dobrze. chyba musimy byc zbiorowo jakies wybrakowane, skoro zyjemy z takimi... eeee... no jakby to powiedziec, zeby nikogo za bardzo nie urazic... beznadziejnymi cipkami. :O (moze byc? :P) u mnie tez nic w tej kwestii sie nie ruszylo. buhuuuu PS. Co gorsza, dziewczyna mojego brata ma podobna sytuacje - sa razem 5,5 roku, on mowi, ze ja uwzglednia w swoich zyciowych planach i jest to dla niego tak oczywiste, ze nie widzi potrzeby potaiwrdzania tego oswiadczynami. czad, nie? dodam, ze to mlodszy braciszek, konczy wlasnie studia mgr, lat 24, jego panna tak samo. ech :O

o kurka wodna! nie wiedzialam ze slowko c-i-p-k-a jest na tyle nieprzyzwoite, ze trzeba je gwiazdkowac :D czlowiek sie uczy cale zycie... hehe

Nie znam was, nie wiem czy jesteście wybrakowane ale z pewnością nie rozumiecie własnej sytuacji w szerszym kontekście. Oni nie chcą się żenić bo: a) są za młodzi b) do niczego małżeństwo nie jest im potrzebne. Ja także wielokrotnie odmawiałem i nie żałuję

w wieku 30 lat za młodzi? chyba sobie żartujesz... to kiedy będa w akuratnym wieku, po 50-tce??

frk -09 R O T F L. no to dales popis :D a teraz komentarz: a. a my niebawem sie zrobimy ZA STARE (cokolwiek to znaczy... \"za mlodzi\" nie znaczy wszak nic :P) b. nam jest to potrzebne. ot i kropka. nie chcesz slubu to nie marnuj czasu osoby, ktora go pragnie, bo to cholernie nie fair

Czesc! kamien z serca bo myslalam, ze tylko ja mam taki problem. Co z tymi facetami jest nie tak? Przeczytajcie moja historie. Ja mam 29, on 32. Znamy sie od 8 lat, mieszkamy razem prawie od 4.Wazne sprostowanie - zamieszkalam u niego bo on ma duze mieszkanie i akurat szukal kogos a ze sie przyjaznilismy wiec czemu nie... Ale jak sie domyslacie z tego kumplowskiego mieszkania po ok roku zaczelismy byc para. I jest miodzio. On traktuje mnie jak ksiezniczke, na rekach nosi, milosc systematycznie wyznaje. Zwiazek prawie idealny. Jest jedno ale - on nigdy nie mowil o naszej wspolnej przyszlosi, nigdy nie mowil o malzenstwie, dzieciach. Nawet w zartach. Nie ukrywam ze z czasem zaczelo mnie to zastanawiac. Mysle, ze jak sie z kims jest i kogos sie kocha to raczej oczywistym jest planowanie wspolnej przyszłości i to wcale nie chodzi o natychmiastowe wychodzenie za mąż czy rodzenie dzieci. Ale moje kochanie milczalo wiec zaczelam subtelnie sygnalizowac, ze może moglibyśmy sobie pomarzyc…snuc plany…pozniej ze czuje Si niepewnie w tym związku, ze czegos mi brakuje. On na to, ze będziemy rozmawiac. Myslicie, ze kiedykolwiek ze mna rozmawial? Nigdy nie podjal tematu wprowadzając mnie w coraz wieksze zaniepokojenie. I tak minely przeszlo 3 lata odkad jestemy para, przeszlo 2 odkad zasygnalizowałam, ze brakuje mi rozmow o przyszłości. W ostatnim czasie postawilam sprawe na ostrzu noza – albo zaręczyny albo się wyprowadzam. Ze lzami w oczach mowil jak bardzo mnie kocha, ze jestem najwazniejsza osoba w jego zyciu, ze nie chce mnie stracic itp.,…ale oczywiście on nie jest gotowy żeby się oświadczyć, potrzebuje wiecej czasu. Prosi żebym się nie wyprowadzala. No i zostalam. Co za brak konsekwencji! Dalam mu 2 miesiace na ostateczna decyzje. Nie ma co owijac w bawełnę podstawilam go pod sciana. Zostaly nam 3 tygodnie. Moje kochanie nosi mnie na rekach, jest czuly, kochający… To chore ale na 99% wiem ze on nie zdeklaruje się. Będę musiala się wyprowadzic. 4 lata wygodne nie ukrywam ale zmarnowane również. Jak to jest możliwe, żeby kochac z drugiej strony pozwolic odejść osobie która się kocha? Jeśli się waha to dlaczego nie pozwoli mi odejść? Strasznie się pogubiłam w tym wszystkim. Jego wahanie powoduje, ze moje poczucie wlasnej wartości jest mocno zaniżone. Chciałabym mieć już rodzine, dzeici. 29 lat to i tak już bardzo pozno. Rozsadek mowi mi, ze powinnam odejść – co z niego za facet jeśli nie potrafi podjąć meskiej decyzji. Nie można czekac w nieskończoność. Ale z drugiej strony tlumacze sobie, ze może jeszcze miesiąc, może dwa…i moja frustracja narasta. Czekam jeszcze 3 tygodnie. Tak się umówiliśmy. On ma zaczac te rozmowe. Hmm pozytywne myslenie i te sprawy…tylo dlaczego już w ta niedziele ide oglądać mieszkanie? Zaluje, ze era rycerzy walczacych na śmierć i zycie o swoje królewny dawno minela. Pozdrawiam.

whiteside - poszukaj mieszkania, jak za 3 tyg bedzie siedzial cicho i nic nie mowil to przeprowadzaj sie. nie mowie tego zlosliwie. jezeli nawet to ze chcesz odejsc nie przekonuje go do slubu to ja nie wiem o co chodzi. albo zrozumie jak odejdziesz ze bedzie musial sie zadeklarowac albo niech idzie w swoja strone bo Ty chcesz czego innego i tego Ci z calego serca zycze. co do dlugich zwiazkow, rozstan i slubow z nastepna partnerka: mam kolege ktory byl z dziewczyna 12 lat, byli zareczeni, mieszkali razem. po 12 latach rozstali sie. on poznal inna dziewczyne jakis czas pozniej, niecale pol roku pozniej byli juz zareczeni, teraz juz maja synka razem i ogolnie rodzinka kwitnie :) z ta mu szybko poszlo a z tamta 12 lat i nie byl pewien :O moj maz po miesiacu razem powiedzial mi ze jestem kobieta jego zycia i zaczal rozmawiac o slubie. Zycze Wam aby Wasi faceci przejrzeli na oczy i zadekralowali sie lub abyscie znalazly swoje szczescie z kims kto bedzie chcial Was uszczesliwic. Wiec.. - co sie stalo? :(

whitesaid sorry ale twoja glupota mnie przeraża. ja nie wiem po co ty z nim jeszcze siedzisz. gosciu ma wszystko za darmo, wykorzystuje cie a ty mu na to pozwalasz. nie wiem jak mozna az tak nie miec szacunku do samej siebie :(

Decyzje o wyprowadzce podjelam w polowie lipca, od sierpnia mieszkam w moim nowym mieszkaniu. Smutne, prawda? A z nim...hmmm.. On - najlepszy przyjaciel, anioł stróz, bratnia dusza. Zachowuje sie tak jak bysmy nadal byli razem. Odwiedza, dzwoni, sms-uje...ale zdania nie zmienił. Za nic w swiecie nie chce sie zenic. Juz nie probuje Go zrozumieć. To nie ma sensu. Nie warto czekac na cos co i tak sie nie stanie.