Przyjaciółka straciła oko, jak jej pomóc??

pocieszenie, kurwa - nie martw się, wstawisz sobie protezę. jebnęłam :D :D :D

Fakt - tragedia. Szczególnie dla kobiety, ale da się z tym żyć. Są teraz bardzo dobre protezy.

nie wiem co w tym dziwnego...:o teraz medycyna /technika potrafią zdziałać cuda . za kilka lat równie dobrze może widzieć

bardzo jej współczuję moja mama miała nowotwór oka, ma teraz szklane, powiem Ci jedno to jest meczarnia, nie może długo czytac ani ogladać tv bo wiadomo jedno oko szybciej sie meczy, nie wpsominam nawet o kompach. Jak coś wpadnie do oka to praktcyznie nic nie widzisz, jest problem przy prowadzeniu auta bo nie do końca widzisz jedna strone i td

mi tez sie nie podoba - a czy rozumiesz, że każdy ma inną psychikę? Widocznie na Ciebie strata oka i pocieszenie: "Ciesz się, że żyjesz", by podziałało... ale na większość zapewne nie, co widać po komentarzach. To jest właśnie ta litość, o której pisała aktorka- wszyscy będą podchodzili, klepali po ramienu, mówiąc "mogło być gorzej"

lala chybanie wiesz o czym mowisz. niestety dziecko ale ludzie ktorzy przezywaja wypadki potrzebyja swparcia psychicznego. ale co ty mozesz o tym wiedziec...

elektro, ty piszesz z perspektywy osoby, ktora jeszcze gorzej ucierpiala(przynajmniej tak piszesz) i sie juz z tym pogodzila. Wiadomo, ze osoba, ktora np. jest sparalizowana od stop do glow wszystko by oddala za to, aby stracic to oko, ale moc sie ruszac. My natomiast piszeszmy z perspektywy osob zdrowych i dla takiej osoby stracenie oka, szczegolnie dla mlodej dziewczyny to jest tragedia i zadne slowa nie ulza jej cierpieniu. Wiadomo, ze trzeba dziewczyne pocieszyc, mowic, ze wszystko bedzie dobrze, od tego sa wlasnie przyjaciele.

no to co proponujesz? ja nie widze innego sposobu pocieszenia niz powiedzenie ze moglo byc gorzej

Wiem jedno, gdybym stracila oko, a ktor by mi powiedzial "ciesz sie, ze nie stracilas obu", to chyba bym taka osoba wywalila za drzwi.

*a ktos

nie zycze ci takiej sytuacji ale wiesz mi ze gdyby cie to spotkalo to oczekiwalabys takiego pocieszenia

mi tez sie nie podoba - chyba oceniasz wszystkich po swoim przykładzie. ja też miałam wypadek, zostałam okaleczona, kilka tygodni po nie widziałam sensu życia, a ludzie, którzy do mnie przychodzili i chrzanili ciągle, że będzie lepiej doprowadzali mnie do kurwicy. chciałam się zamknąć, nie wpuszczać połowy, bo wieczne słuchanie, że żyję i to jest najważniejsze nie pomagało mi w NICZYM. poradziłam sobie sama, we własnym tempie, sama przyzwyczajałam się do kalectwa i sama dochodziłam do tego, że życie jest najważniejsze. nie każdy potrzebuje wsparcia.

Ale czy ja mowie, aby zostawic dziewczyna sama sobie? Mowie tylko, ze kazanie jej byc wdzieczna za to, ze stracila TYLKO oko, a nie zycie nie jest zadnym pocieszeniem.

lalka---> zgadzam sie z toba, kazdy ma inna psychikę. Moja kumpela to taka strasznie delikatna jest, boi sie krwi i takich podobnych widoków. A teraz...Nie wiem, jak to zniesie. Piszecie o protezach. No ale to chyba za szybko jej nie zalozą, bo musi sie tam wygoić. A do tego czasu będzie chodzić w opatrunku? Bo ja nawet nie wiem, jak z nia rozmawiac o tej sprawie :( klklgdxgr---> mozesz napisac, jak to bylo u twojej mamy?

a lot like love wiadomo ze do nowej sytuacji trzeba sie przyzwyczaic ale ciekawa jestem jak bys sie czula gdyby nikt sie toba w tym czasie nie interesowal i nie probowal cie pocieszyc?

smutna anka, ile Twoja przyjaciolka ma lat?

frottka---> masz racje, nie ma co bardziej dolowac przez mowienie, że moglo być gorzej.

daje sobie reke uciac ze mialabys zalamanie nerwowe

to co radzicie w takim razie? pocieszenie w stylu moglo byc gorzej do dupy, pocieszanie wszystko bedzie dobrze do dupy . zostaje wspolne biadolenie i krecenie sznura na stryczek??? ja bym raczej pocieszala tym, ze medycyna tak się rozwija te wszystkie biotechnologie, że za kilka lat bedzie miala wlasne oko :)

frottka---> 24 lata.

tak mnie strofujecie to moze wymyslcie lepsze pocieszenie. trzeba sie cieszyc tym co sie ma. a ktos kto jest w pelni sprawny nie powinien sie wypowiadac o czyms o czym nie ma zielonego pojecia

palant i idiota - dobrze dobrany nick do tekstów :)

palant...spadaj to powazny temat

nie dasz rady zbytnio je pocieszyć, możesz tylko wspierać, wiem ze w stanach skanują jedno oko i robia proteze identyczną z twoim okiem ale zanim do polski to dotrze to mina wieki

jakby byla pilotem albo zawodowym kierowca czy kims kto musi miec widzenie obuoczne to faktycznie bylaby tragedia zyciowa, ale tak to ..... naprawde moglo byc gorzej...... rozumiem ze szczegolnie kobiety boja sie oszpecenia wygladu, no ale jak ona nie ma blizn na twarzy to se wstawi to sztuczne oko i naprawde biadolicie jakby stracila i reke i noge i chuj wie co jeszcze,

o ale jak ona nie ma blizn na twarzy to se wstawi to sztuczne oko i naprawde biadolicie jakby stracila i reke i noge i ch*j wie co jeszcze, Zapisz sobie gdzies te slowa i jak zdarzy ci sie stracic oko, przeczytaj je sobie:O

firrut---. no dobra, moze masz trochę racji, wiadomo ze z czasem jakos sie przyzwyczai. Ale chodzi o te pierwsze dni po operacji, ona sie boi nawet w lustro spojrzec!! :(

wszyscy z was, no prawie, to takie panikary ze szok,

to n ate pierwsze dni po operacji to moze psycholog by si eprzydał????

Mi tez sie nie podoba, rozumiem Twoj punkt widzenia, bo piszesz jako osoba, ktora tez przezyla wypadek i w nim ucierpiala. Pewnie od tego wypadku minelo troche czasu, wiec zdazylas juz nabrac dystansu do sprawy i pogodzic sie z wszystkim. Dla Ciebie pewnie taka pierdola jak kilka kg nadwagi czy brak faceta nie jest problemem, ale dla mlodej, zdrowej osoby w tym wieku to sa wlasnie problemy, a utrata oka to tragedia. Dziwie sie, ze tego nie rozumiesz.