Jak sobie z tym poradzić?

Rob jak chcesz ale myślę że jeślim z nim nie pogadasz to wcale nie będzie łatwiej. Pozdrawiam:)

a tak z----> Tak jak pisałam, ja się panicznie boję nawet przypadkowego spotkania z nim i jak bym miała się z nim oko w oko spotkać i rozmawiać, to aż mi się robi słabo na samą myśl...

typowy syndrom małżeństwa z 'rozsądku' - wieczne oglądanie się za siebie. Sama siebie oszukujesz a przy okazji nas

typowy syndrom małżeństwa z 'rozsądku' - wieczne oglądanie się za siebie. Sama siebie oszukujesz a przy okazji nas

cartagenes----> Wiesz w teorii masz rację. Tylko w realiach, to inaczej wygląda, nie zawsze tak czarno-biało. Można cierpieć w związku mimo, że jest wielka miłość i być szczęśliwym w związku z rozsądku.

Myślisz, że będzie ci łatwiej jak obydwoje poukładacie życie? Jak będą dzieci? Zapewniam cię, że ja też się bałam m.in. opinii rodziny itd. Teraz jest za poźno, co nie zmienia faktu,że wciąż o nim myślę. I poczucie, że mam 28 lat i będę nieszczęśliwa..Fatalna perspektywa..

a tak z ----> Tylko że już mam poukładane życie, mam męża, dla mnie przysięga małżeńska jest bardzo ważna.

W sumie to nie wiem, czy tamten drugi ma kogoś, a może ma już żonę, może ma już dziecko, albo będzie miał niedługo...

a tak z---> Po prostu ja nie wiem, co bym mogła temu drugiemu na własnego oczyszczenia powiedzieć. Bo przecież nie to, że jest mi obojętny i obawiam się, że on przymuszony do rozmowy mógłby mi mówić na odwrót, nie widzę w tym sensu po prostu...

Rob jak uważasz. Myślę że w głębi serca wiesz co masz zrobić, ja przynajmniej wiedziałam tylko nie posłuchałam tego głosu. Może ty akurat w takim małżeństwie będziesz szczęśliwa..

I co bardzo ważne, ja się nie czuję nieszczęśliwa, absolutnie, jeśli bym się czuła nieszczęśliwa, to dawno bym od męża uciekła...

A tak z---> W głębi duszy wiem, co bym mu chciała powiedzieć...

Dla każdego poczucie szczęścia znaczy coś innego. Szczerze to trochę cię nie rozumiem, wydaje mi się, że chyba sama przed sobą nie potrafisz się do niektorych faktow przyznać..zreszta może się mylę.

Wiem, ze ta cała moja historia może z boku wyglądać, na jakąś paranoję i że się sama oszukują, sama bym tak to określiła, jeśli bym czegoś takiego nie przeżywała. Może mam jakąś dziwną psychikę, ale naprawdę można być szczęśliwym w małżeństwie, a jednak myśleć o innym...

Moj mąż jest porządnym człowiekiem, kocha mnie, jest czuły itd co niestety nie rowna się temu, że go kocham. Właśnie dlatego, że jest taki nie mogę od niego odejść..ale mnie to nie daje poczucia szczęścia, niestety.

A tak z---> ja też siebie nie rozumiem, bo prostu w tym momencie boję się żeby to myślenie wręcz obsesyjne nie odbiło się jakoś niekorzystnie na moim związku, czy zdrowiu...

Długo jesteś po ślubie?

Z mojego doświadczenia - niestety odbije się.

prawie 6 lat.

A dlaczego nie byłaś z tamtym, rozumiem, że to była odwzajemniona miłość?

No to już nawet sporo. Wiesz u mnie, to nie był szybki ślub, ja rozważałam to dogłębnie, mówiłam mojemu narzeczonemu, że chyba nie ma wielkiej miłości między nami, on temu nie zaprzeczał, nawet jakiś czas była mała separacja, ale przyjaźń jest tak wielka między nami, może i błędne myślenie...W końcu doszłam do wniosku, ze co mi po tej chemii do drugiego, którą i on czułam skoro on nie umiał stanąć na wysokości zadania, skoro czułam, że jest chwiejny emocjonalnie i że nie mam w nim oparcia, co dla mnie jest bardzo ważne...

Poznałam go gdy byłam już mężatką i miałam małe dziecko. On ożenił się 3 tygodnie po naszym " poznaniu się", po prostu wszystko to zbyt poźno..

I jest również bardzo dziwne, że ja go wcale nie idealizuje, a i tak te mysli nie dają mi spokoju...

A wiesz co on czuł? Ja wiem i jest mi tym trudniej..

Ja też wiem, co czuł...spalał się na mój widok, no ale to jest historia.

Ale też nie wiesz, co by bylo jak byście byli razem, niekoniecznie wielkie szczęście...

Jesteś pewna że to przeszłość? A jeśli nie jesteś to wolisz żyć w tej niepewności?

To, że wiem że gdzieś jest, że żyje pozwala mi wstać z łożka każdego dnia..

"A jeśli nie jesteś to wolisz żyć w tej niepewności?" Możesz mi wyjaśnić, to zdanie, bo nie wiem do czego się odnosi.

Wiesz, ja niczego w życiu nie jestem pewna :)